Îbranî 2 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

هیشیار بِن گو اون ژه نجاته غافل نَبِن

¹ بَجا گوهه مَ دِبی گَلَک زِدَتِر سَر وه دِشدا گو مَ بیهیستیَ دا بیت، وِسا له نَیِت گو اَم ژه رِیا دِشدا گو مَ بیهیستیَ دا دَرکَوِن.

² چون هَگو اَو پیاما گو بِ واسِطا میلیاکَتا هاتَ گُتن، ایثبات بو گو هِتبار له دِتَ گِرِن و بُ هر جورَ تقصیر و به اَمریَگه جَزایَگه حَق هاتَ دایین،

³ بَجا اَمه چاون بِگارِن رِحه خُلاص گَن، هَگو اَم ژه نجاتَگه وِسا عَظیم غافل بِن؟ اَو نجاتَ اَوِل بِ واسِطا عیسیْ خاده هاتَ گُتن و پاشه وی بِ واسِطا اَونه گو اَو بیهیستِن بُ مَ ایثبات بو،

⁴ هَ وِسا گو خدا ژی، بِ واسِطا نیشانا و شُله عَجِب و مُعجِزِت جُرواجُر و دیاریِت رِحا مُقدسَ خو گو اَو گورَیَگی داخازیا خو لِگوَ دِگِرِن، شَهادَت دا.

داناندِنا خیمه نجاته

⁵ چون گو خدا دُنیایا گو وِنَ وِداتِر دیه بِت، نَگِرَ بِن اَمره میلیاکَتادا، هَمَن اَو دُنیایا گو اَم راستا وِدا قِسَ دِگَن.

⁶ جیَگه ناو زَبورا داووددا شَهادَت هاتیَ دایین گو: «انسان چیَ گو تِ اَوی بینی بیراخو، آن اَولاده آدم چیَ گو تِ خَما ویدا بی؟

⁷ تَ مدَتَگه گِم اَو نِشیوتِر ژه میلیاکَتا دانا؛ تَ تاجا شُکوه و جلال و احترامه دانایَ سَر سَره وی،

⁸ و تَ همو دِشد گِرَ بِن پِیه ویدا.» نَهَ، خدا بِ داناندِنا همو دِشدی بِن اَمره ویدا، چه دِشد نَهِلا گو بِن اَمره ویدا نَبیت. اَم هَ نَهَ، هِشتا ژی نابینِن گو همو دِشد بِن اَمره ویدا بیت.

⁹ بله اَم اَوی دِبینِن گو بُ مدَتَگه گِم نِشیوتِر ژه میلیاکَتا بو، آنی عیسی، بله نَهَ تاجا شُکوه و جلال و احترامه سَر سَره وی هاتیَ داناندِن، چون گو اَوی زَجرا مِرِنه کِشا گو بِ واسِطا لطفا خدا بَدَلا همو کَسه مِرِنه طام گَت.

¹⁰ چون گو وِسا گِیرهاتی بو گو خدا، گو هَییتیا همو دِشدی بُ وی و بِ واسِطا ویَ، بُ هِنده گو گَلَک گورا بِگَهَشِنیتَ شُکوه و جلاله، دِبی اَوه گو خیمه نجاتا وان دانا، بِ واسِطا زَجره، کامِل گَت.

¹¹ چون اَوه گو تقدیس دِگَت و اَونه گو تقدیس دِبِن، همو ژه بابَگه نَ. بَر خاطره وه یگه یَ گو عیسی بوخو عار نَدِزانی گو بِرا گاز گَتَ وان،

¹² هَ وِسا گو زَبورا داوود دِبِژیت: «اَزه ناوه تَ بُ بِرایِت خو بِدَمَ بیهیستِن؛ و ناو جَماعَته دا، اَزه اِستِرانا حمد و ثنایه، بُ تَ بِخونِم.»

¹³ و دیسا کِتِبا اِشعیایه پِیغَمبَردا دِبِژیت: «اَزه تَوَکُلا خو بِدَمَ وی.» و دیسا دِبِژیت گو: «ایجا اَز و زارویه گو خدا دانَ مِن.»

¹⁴ بَجا بَر خاطره هِنده گو، زارو ناو جسمه و خونه دا شِریگِن، هَ وِسا ژی اَو بوخو هَ ناو وان دِشدانَ دا بو شِریگ گو بِ واسِطا مِرِنه، اَوه گو خُدانه قُدرَتا مِرِنه یَ آنی ابلیس، بَین بِبَت،

¹⁵ و تواوی اَونه گو بَر خاطره تِرسا مِرِنه، تواوی اَمره خو بردَ بون، آزاد گَت.

¹⁶ چون بَراستی گو اَو، آریکاریا میلیاکَتا ناگَت، بَلگو آریکاریا نَسلا ابراهیم پِیغَمبَر دِگَت.

¹⁷ بَجا لازِم بو گو اَو همو آلیادا بینا بِرایِت خو له بِت گو وِسا بِبیتَ کاهینَگه مَزِنَ رَحم و وفادار ناو خِذمَتا خدادا، گو بُ بَخشینا گُنَهِت خلقه قُربانیه بِدَت.

¹⁸ چون اَو بوخو گو وقته امتحان بو، زَجر کِشایَ، دِگاریت آریکاریا اَونه گو دِنَ امتحان گِرِن بِگَت.