Îbranî 11 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

قهرمانه ایمانه

¹ نَهَ، ایمان اطمینانَ بُ اَو دِشده گو مَ اُمیدا خو دایَ وان و بِشتراستگِرِنَ راستا دِشده گو اَم نابینِن.

² چون بِ واسِطا ایمانه بو گو مَحتا اَونه بَره هاتَ گِرِن.

³ بِ واسِطا ایمانه یَ گو اَم فام دِگَن گو عالَم بِ کلاما خدا هاتَ آفِراندِن، وِسا گو اَو دِشده گو بِ چاو دِنَ دیتِن، ژه اَو دِشده گو بِ چاو دِنَ دیتِن نَهاتنَ چه گِرِن.

⁴ بِ واسِطا ایمانه بو گو هابیل قُربانیَگ پِشکِشی خدا گِر گو زِدَتِر ژه قُربانیا قائن هاتَ قَبول گِرِن، و بِ واسِطا هَمَن ایمانه راستا هابیل دا شَهادَت هاتَ دایین گو صالِحَ، خدا بِ قَبول گِرِنا دیاریه وی، مَحتا وی گِر. بِ واسِطا ایمانه یَ گو اَو، دوزَ گو مِریَ، بله هِشتا ژی قِسَ دِگَت.

⁵ بِ واسِطا ایمانه بو گو خَنوخ ژِلَل هاتَ بِرِن گو مِرِنه نَبینیت و اَو نَهاتَ پَیدا گِرِن، چون گو خدا اَو راگِره بو بِره بو. نَهَ، پِش هِنده دا گو اَو بِتَ بِرِن، راستا ویدا شَهادَت هاته بو دایین گو اَوی خدا کَیف خوش گِریَ.

⁶ و به ایمان اِمکان چِنینَ گو خدا کَیف خوش بیت، چون هَچی کَسه گو نِیزوکی خدا دِبیت، دِبی ایمان هَبیت گو اَو هَیَ و اَو اَونه گو دوو وی دِگَرِن، خَلات دِگَت.

⁷ بِ واسِطا ایمانه بو گو نوح وقته گو خدا راستا اَو شُله گو حَتا وه وقتی چه جارا نَهاته بونَ دیتِن، هُشدار دانَ وی، بِ تِرس و حُرمَته گَمیَگ چه گِر گو خانوادا خو نجات دَت. بِ وه یگه اَوی دُنیا محکوم گِر و بو وَرَثه اَو صالِح بونا گو بِ واسِطا ایمانه تِت.

⁸ بِ واسِطا ایمانه بو گو ابراهیم، وقته گو هاتَ گازی گِرِن گو بِچیتَ جیَگه گو پاشه دیه بِبا وارِثه وه، اطاعت گِر. اَو کَتَ ره و چو، به هِنده گو بِزانیت کِوَ دِچیت.

⁹ بِ واسِطا ایمانه بو گو اَو چو گو ناو وه وَلاته هاتی وَعدَ دایین، غُربَته دا بژیت و گَل اسحاق و یعقوب دا گو گَل ویدا وارِثه هَمَن وَعده بون، ناو خیبَتادا ژیا.

¹⁰ چون گو ابراهیم هِویا شَهرَگه بِ خیمَگه قاهیم بو گو معمار و بنّایه وه خدایَ.

¹¹ بِ واسِطا ایمانه بو گو سارا بوخو، بِ وه حالی گو عَمره وی بُ زایینه دَرباز بِبو، قُدرَتا زایینه اِستاند، چون گو اَوی اَوه گو وَعدَ دابو وفادار زانی.

¹² بَجا ژه مِرَگه، اَو ژی ژه مِرَگه گو ایدی بینا مِرُوَگه مِری بو، نَسلَگه زِدَ، قیاسه سِتِرِت اَسمانی و قیاسه خیزه لِوا بَحره گو ناینَ هَژمارتِن، چه بو.

¹³ اَونَ همو ناو ایمانه دا مِرِن، به هِنده گو گَهَشته بِنَ اَو دِشده هاتی وَعدَ دایین، بَلگو اَوان تِنه دوروَدا، اَو دیته بون و سِلاو دابونَ وان. اَوان اینانَ اَزمان گو سَر رویه عَردی غَریب و به کَس بون.

¹⁴ چون اَو مِرُوه وِسا قِسَ دِگَن، آشگَرا نیشان دِدَن گو بوخو دوو وَلاتَگه دانَ.

¹⁵ هَگو اَوان فِکره وه وَلاته گو تِدا دَرکَوته بون، گِره بان، اَوان اَو فُرصَتَ هَبون گو بِزُورِنَ وِدَره.

¹⁶ بله هَ وِسا گو اون دِبینِن، اَوان داخازیا مملکتَگه باشتِر هَبون، آنی مملکته ناو اَسمانی دا. بَجا خدا ژه وِنَ عار چِنینَ گو خدایه وان بِتَ گازی گِرِن، چون گو اَوی بُ وان شَهرَگ حاضِر گِریَ.

¹⁷ بِ واسِطا ایمانه بو گو ابراهیم وقته هاتَ امتحان گِرِن، اسحاق بَدَلا قُربانیه پِشکِش گِر؛ ابراهیم گو وَعدَ اِستانده بون، تَنیا گوره خو قُربانی دِگِر،

¹⁸ هَمَن اَوه گو راستا ویدا هاته بو گُتن: «نَسلا تَ دیه ژه اسحاق بیت.»

¹⁹ ابراهیم وِسا فِکِر گِر گو خدا دِگاریت اسحاقی حتا ژه مِرِنه ساخ گَت. اَم دِگارِن بِژِن گو ابراهیم، اسحاق ژه مِرِنه اِستاند.

²⁰ بِ واسِطا ایمانه بو گو اسحاق، راستا شُله پاشوَقتیه دا بَرکت دا یعقوب و عیسو.

²¹ بِ واسِطا ایمانه بو گو یعقوب، دَما مِرِنه، بَرکت دا هَریگ ژه گورِت یوسف و وه حالیدا گو پالا خو دابو سَره گُپاله خو، سِجدَ گِر و پَرستِش گِر.

²² بِ واسِطا ایمانه بو گو یوسف، دوماییگا عَمره خو، راستا دَرکَوتِنا بنی‌ اسرائیله ژه مصره قِسَ گِر و اَمِر گِر گو گَل هِستِگه ویدا چه بِگَن.

²³ بِ واسِطا ایمانه بو گو موسی، وقته هاتَ دُنیایه، داییگ و بابه وی اَو سه هَویا وَشارتِن، چون گو دیتِن اَو بِچوگ جِندیَ؛ و ژه حُکمه پاشا نَتِرسیان.

²⁴ بِ واسِطا ایمانه بو گو وقته موسی مَزِن بو، نَخاست گو گوره گِجا فرعونی بِتَ گاز گِرِن.

²⁵ و اَو یگَ بِژارت گو گَل قَومه خدا، گَل ویدا پیس بِتَ رِفتار گِرِن، بَدَلا وه یگه گو ناو خوشیه گُنَهه دا گو زو دَرباز دِبِن، کَیف خوشیه بِگَت.

²⁶ اَوی شَرمزاری بَر خاطره مسیحْ، خِزینَیَگه عَظیمتِر ژه خِزینه مصره زانی، چون گو چاوه وی وه خَلاته بو.

²⁷ بِ واسِطا ایمانه بو گو موسی، ژه غَضَبا پاشا نَتِرسیا و مصره دا دَرکَوت، چون گو موسی تحمل گِر، بَر خاطره هِنده گو اَوه گو بِ چاو نایِتَ دیتِن هَمِشَ بَر چاوه خو هَبو.

²⁸ بِ واسِطا ایمانه بو گو موسی، پِسَخ و رَشاندِنا خونه اینا جی گو اَو میلیاکَتا گو یِکِمین زارو بَین دِبِرِن، دَسته خو یِکِمین زارویِت بنی اسرائیله نَدَت.

²⁹ بِ واسِطا ایمانه بو گو قَوم ژه بَحرا سُر بینا دَرباز بون ژه عَرده هِشک، دَرباز بون؛ بله وقته گو مصریا خاستِن هَمَن وه شُله بِگَن، خَندِقین.

³⁰ بِ واسِطا ایمانه بو گو دیواره شَهره اَریحایه، پاشه هِنده گو قَوم هَفت رُژا دُرا وی گَریان، هِلوشی.

³¹ بِ واسِطا ایمانه بو گو راحابه فاحِشَ گَل اَونه گو اطاعت نَگِرِن دا بَین نَچو، چون گو راحاب، بِ رویَگه خوش جی دابو جاسوسا.

³² ایدی اَز چه بِژِم؟ چون گو ایدی وقت چِنینَ گو اَز راستا جِدعون و باراق و شَمشون و یَفتاح و داوود و سموئیل و پِیغَمبَرادا قِسَ گَم،

³³ اَو مِرُوه گو بِ واسِطا ایمانه، پادشاهیِت فَتح گِرِن، عدالت دامَزِراندِن، وَعدَ اینانَ دَست؛ دَوْه شِرا گِردان،

³⁴ گُریه آگِری تَمِراندِن و ژه دَوْه شمشیری حِلاتِن؛ ضعفه وان بونَ قاوَت، ناو شَرادا قاوَت بون و لَشگِره بیانیا لِگ دَرخِستِن.

³⁵ ژِنگا، مِریه خو دیسا ساخ بویی اِستاندِن. بله هِندَگه دی اِشکَنجَ بون و خَلاص بون قَبول نَگِرِن، گو دیسا ناو ژیانَگه قَنجتِردا ساخ بِن.

³⁶ هِندَگه دی پِکَنی وان هاتَ گِرِن و شَلاق خارِن، و حتا هاتنَ زنجیر گِرِن و زیندانی بون.

³⁷ سنگسار بون، بِ مِشاره بونَ دو گَر و بِ شمشیره هاتنَ گُشتِن. ناو چَرمه پَز و بِزِنادا، به چارَ و ایزا کِشایی و رِفتارَگه خِراب دیتی، آوارَ بون.

³⁸ اَو مِرُوَنَ گو دُنیایه لیاقتا وان چِنَبو. اَو ناو چُلادا و چییایادا، ناو شِگَفتادا و کُنه ناو عَردی دا آوارَ بون.

³⁹ اَونَ همو، بِ وه حالی گو بَر خاطره ایمانا وان مَحتا وان هاتَ گِرِن، نَگَهَشتِنَ اَو دِشدا هاتی وَعدَ دایین.

⁴⁰ چون گو خدا دِشدَگه باشتِر بُ مَ حاضِر گِره بو، گو اَو به مَ کامِل نَبِن.