Лука 16 - Шэнэ Хэлсээн

Һэшхэлгүй эрхилэгшэ тухай

¹ Өөрынгөө шабинарта Иисус иимэ юумэ хөөрэбэ: «Нэгэ баян хүн гэрэй хэрэг эрхилэгшэтэй байгаа һэн ха. Зөөрииешни ехээр үрижэ байна гэжэ тэрэ эзэндэ эрхилэгшэ тухайнь хүнүүд дуулгаба гэхэ.

² Гэрэй эзэн эрхилэгшэеэ дуудаад: „Шам тухай юун гэнэб? Эрхилжэ байһан ажал хэрэг тухайгаа бүрин тоосоо хэ, саашадаа шамайе эрхилэгшын тушаалһаашни халаахаб“, – гэбэ.

³ Тэрэ эрхилэгшэ өөртөө: „Яахамни гээшэб? Эзэмни ажалһаамни халааха гэжэ байнал. Хүрзөөр газар малтаха аргамгүй, гуйраншалхам эшхэбтэр.

⁴ Зай, юу хэхэеэ би мэдэнэб! Ажалһаа халагдаһан хойноо гэртээ дуудажа ажаллуулха нүхэдтэй яажа болохоёо мэдэнэб“, – гэбэ.

⁵ Тиигээд эзэндэнь үритэй хүнүүдые ганса гансаарнь дуудаад: „Минии эзэндэ ши хэдые үритэйбши?“ – гэжэ түрүүшынхиһээнь һураба.

⁶ „Зуун торхо ургамалай тоһо“, – гэжэ тэрэнь харюусаба. „Энэ үри тухай саарһаяа абаад, табиие үритэйб гэжэ шэнээр бэшэ“, – гэжэ эрхилэгшэ хэлэбэ.

⁷ Нүгөө үритэй хүндэ хандажа: „Ши хэдые үритэйбши?“ – гэбэ. „Мянган мэшээг шэниисэ“, – гэжэ тэрэнь харюусаба. „Тэрэ саарһаяа абаад, найман зууе үритэйб гэжэ шэнээр бэшэ“, – гэжэ эрхилэгшэ хэлэбэ.

⁸ Һүүлэй һүүлдэ эзэниинь һэшхэлгүй эрхилэгшэеэ арга мэхэтэй ябадал гаргабаш гэжэ магтаба. Юундэб гэхэдэ, энэ оршолонгой зон гэрэл туяагай зондо ороходоо арга хурга ехэтэй байдаг бшуу.

⁹ Харин таанадта, шабинарни, би хэлэхэ байнаб: энэ дэлхэйдэхи зөөри баялигаараа өөһэдтөө нүхэдые оложо байгты. Тиигэбэл хооһорон наһа барахадатнай, таанадые диваажанай орондо угтажа абаха.

¹⁰ Багахан юумэндэ үнэн сэхэ хүн, ехэшье юумэндэ үнэн сэхэ байдаг, харин багахан юумэндэ мэхэ гаргаһан хүн ехэшье юумэндэ мэхэшэн зандаа байдаг.

¹¹ Тиимэһээ хэрбээ таанадай энэ дэлхэйн эд зөөриие эрхилхэдээ үнэн сэхэ бэшэ байбалтнай, хэн танда бодото баялигые даалгахаб даа?

¹² Тиин хэрбээ хүнэй юумэндэ үнэн сэхэ хандажа шадаагүй һаатнай, хэн танда өөрынхииетнай даалгажа үгэхэб даа?

¹³ Ямаршье зараса хоёр эзэндэ зарагдажа шадахагүй: нэгэн гэбэл, таанад нэгэ эзэндээ дурагүй, нүгөөдэдөө дуратай байхалта; али үгышье һаа, нэгэ эзэндээ дуратайгаар, нүгөөдэдөө дурагүйгөөр ажаллаха бшуут. Таанад Бурханда болон эд зөөридэ нэгэ зэргэ алба хэжэ шадахагүйлта!»

Баян байнхаар Бурханай захяа заабари дүүргэжэ байхань бүри шухала юм

¹⁴ Энэ хэлээшыень фарисейнүүд дуулаба. Тэдэ алта мүнгэндэ ехэл дуратай хадаа Иисусые наада бариба.

¹⁵ Иисус тэдэндэ хэлэбэ: «Таанад зоной урда Бурханай захяа заабари дүүргэдэг хэбэр үзүүлдэгта, харин Бурхан танай досоохиие нэбтэ хаража байна. Хүнүүдэй ехэ шухала гэжэ тоолодог юумэнүүд Бурханай урда юуншье бэшэ ха юм.

¹⁶ Уһаар арюудхагша Иоаннай ерэтэр Моисейн Хуули болон лүндэншэдэй номууд хүсэн түгэлдэр байгаа, гэбэшье мүнөө Бурханай хаан түрэ тухай мэдээсэлэй айладхагдаһанһаа хойшо, хүн бүхэн тиишэ орохо гэжэ нилээд хүсэ шармай гаргана.

¹⁷ Газар тэнгэри хоёр амархан һүнэхэ, харин Хуулиин гансаханшье зүйл хосорхогүй.

¹⁸ Һамганһаа һалаад, ондоо эхэнэртэй һууһан хүн түрүүшынгээ һамганда урбаба гээшэ. Мүн үбгэнһөө һалаһан эхэнэрээр һамга хэһэн хүн баһал түрүүшынгээ нүхэртэ урбаба гээшэ.

Лазарь болон баян хүн тухай

¹⁹ Нэгэ баян хүн байгаа гэхэ. Магнал торгон хубсаһа үмдэдэг, мүн үдэр бүхэндэ ялагар тологор найр зугаа хэдэг байгаа.

²⁰ Яра түүхэйдэ барюулшанхай Лазарь гэжэ нэгэ ядуу гуйраншые баянай хаалгынь хажууда асардаг бэлэй.

²¹ Тэрэ гуйранша баянай эдеэнэй үлөөдэһөөр хоолойгоо тэжээхэ дуратай байгаа. Нохойнуудшье ерэжэ, тэрэнэй яра шархые долёодог һэн.

²² Тииһээр байтар тэрэ үгытэй баарһан үхэбэ гэхэ. Бурханай Эльгээмэлнүүд тэрэниие тэнгэридэ абаашажа, Абраһамай хажууда һуулгаба ха. Мүнөөхи баяншье наһанһаа нүгшэжэ, тэрэниие хүдөөлүүлээ һэн.

²³ Тэрэ баян тамын оёорто хаягдаад зобожо байхадаа, дээшээ хаража, Абраһамые, мүн хажуудань Лазариие холоһоо анхарба.

²⁴ „Ай, Абраһам, үбгэ эсэгэмни, намайе үршөөн хайрлажа, Лазариие намда эльгээгыт; хурганайнгаа үзүүртэ уһа дүрэжэ, халуун галда хайруулан тулижа байһан минии хэлые норгог лэ. Би энэ гал соо аргагүй ехээр тулижа байнаб“, – гэжэ тамада һууһан баяниинь бии шадалаараа хашхарба.

²⁵ „Хүүгэмни, наһан соогоо хамаг баяр жаргал эдлэһэнээ, харин Лазариин хара муу байдал үзэһыень һаныш. Мүнөө тэрэшни эндэ амаруулагдаба, харин ши зоболон эдлэжэ байнаш.

²⁶ Гэбэ яабашье эндэһээ шамда ошохо гэгшэдэй хүрэхын аргагүй, тэндэһээ манда ерэхэ гэгшэдэй ерэхын аргагүй оёоргүй гүнзэгы ганга жалга хоорондомнай байна“, – гэжэ Абраһам хэлэбэ.

²⁷ Тиихэдэнь тамын амитан: „Тиигэбэл Абраһам, үбгэ эсэгэмни, та Лазариие абындамни эльгээжэ хайрлыт даа.

²⁸ Тэндэмни табан дүүмни үлэһэн юм: тэдэнииемни нам шэнги тамын газарта орохогүйень һэргылэг лэ“, – гэбэ.

²⁹ Тиихэдэнь: „Дүүнэртэшни Моисейн болон лүндэншэдэй һэргылэмжэ бии ха юм: тэдэнэйнгээ хэлэһые дүүнэршни дуулажа байг лэ“, – гэжэ Абраһам хэлэбэ.

³⁰ „Үгы даа, Абраһам, үбгэ эсэгэмни, наһанһаа нүгшэһэн хүнэй дүүнэртэм ошоо һаань, тэдэнэр Бурхандаа хандан, хубилха байгаа“, – гэжэ тамада байгша баяниинь хэлэбэ.

³¹ „Моисейн болон лүндэншэдэй заабариие анхардаггүй юм һаа, нүгшэһэн хүнэй амидыржа ошоошье һаань, тэдэшни үнэншэхэ этигэхэгүй байна даа“, – гэжэ Абраһам тэрээндэ хэлэбэ».