Лука 15 - Шэнэ Хэлсээн

Үгы болоһон хонин тухай

¹ Нэгэтэ Иисусай һургаалыень шагнахаяа алба татаашад болон нүгэлтэн олоороо ерэбэ.

² «Иисус нүгэлтэнтэй нүхэрлэжэ, тэдэнээр хамта эдеэлжэ байнал», – гэжэ фарисейнүүд болон Хуули заадаг багшанар шоо үзэбэд.

³ Тиимэһээ Иисус тэдэндэ нэгэ иимэ һургаалта үгэ хөөрэжэ үгэбэ:

⁴ «Зуун хонитой аад, нэгэнэйнь үгы болошоходо, таанадай хэнтнай ерэн юһэн хониёо хээрэ орхёод, үгы болоһон ганса хониёо бэдэржэ ошохогүйб?

⁵ Тэрээнээ олоходоо, тон ехээр баярлажа, ара нюргандаа үргэлөөд гэртээ асархалта.

⁶ Тиин хани нүхэдөө, хүршэнэрөө суглуулаад: „Намтай хамта баярлагты. Би үгы болоһон хониёо оложо асарбаб!“ – гэжэ хэлэхэлта.

⁷ Тэрээн шэнги нүгэл хээгүй ерэ юһэн сэхэ сэбэр ябадалтан тушаа бэшэ, харин нүгэл хэгшэ нэгэ хүнэй Бурханда хандан, эрид хубилхые харахадаа, тэнгэридэ баяр баясхалан болохол гэжэ таанарта үнэниие хэлэнэб.

Үгы болоһон мүнгэн тухай

⁸ Үгышье һаа, арбан сагаан мүнгэтэй нэгэ эхэнэр ганса сагаан мүнгэеэ үгы болгожорхёо һаа, дэнгээ носоожо, гэрээ хамажа, ехэл нарибшалан бэдэржэ олодог бэшэ аал?

⁹ Мүнгэеэ олоһон эхэнэр хани басагадаа, хүршэ эхэнэрнүүдээ суглуулжа: „Намтай баярлалсагты, би үгы болоһон мүнгэеэ олооб“, – гэжэ хэлэхэл.

¹⁰ Эгээл энээн шэнги нэгэшье хүнэй Бурханда хандабал, Бурханай Эльгээмэлнүүд баярлаха юм».

Төөриһэн хүбүүн тухай

¹¹ Иисус саашань хэлэбэ: «Хоёр хүбүүтэй нэгэ хүн байгаа һэн ха.

¹² „Аба, минии хубита зөөри намда үгыш“, – гэжэ бага хүбүүниинь эсэгэдээ хэлэбэ гэлэй. Эсэгэнь гэр буусаяа хүбүүдтээ хубааба.

¹³ Нэгэ хэды хоноод, бага хүбүүниинь хубита зөөриеэ абаад, холын газарта ошожо, ехээр һэбхиржэ, зөөриеэ үрижэрхибэ.

¹⁴ Зөөригүй болоод байхадань, тэрэ хари газартань ехэ үлэсхэлэн зуд боложо, үнөөхи хүбүүн ядарба.

¹⁵ Тиигээд тэрэ ороной нэгэ хүнэйдэ ажалда ороходонь, гэрэй эзэн тэрэниие гахайгаа адуулуулхаар хээрэ тала руу эльгээгээ бэлэй.

¹⁶ Гахайн эдеэ эдилсэжэ, гэдэһээ дүүргэхэ дуратай байхадань, тиимэшье эдеэ тэрээндэ хүн үгэдэггүй бэлэй.

¹⁷ Хүбүүн ухаа орожо, досоогоо бодобо: „Түрэһэн эсэгымни хэды олон зарасанарай элбэг дэлбэг эдеэ хоолтой байхадань, би эндэ туража үхэхэеэ байнаб.

¹⁸ Эсэгэдээ ошоод: ‘Абамни, би Бурханай, мүн танайнгаа урда нүгэл үргэлбэб.

¹⁹ Танай хүбүүн гэжэ нэрлэгдэхээр бэшэ муу амитанби. Зарасаяа зараһандаал намайе зарагты’, – гээд хэлэхэб“.

²⁰ Тиигэһээр тэрэ хүбүүн удангүй эсэгэдээ бусажа ерэбэ. Эсэгэнь хүбүүгээ холоһоо хараад хайрлажа, урдаһаань гүйжэ ошоод, тэбэрин таалаба.

²¹ „Абамни, би Бурханай, мүн танайгаа урда нүгэл үргэлбэб. Хүбүүнтнай гэжэ тоологдохо эрхэгүйб“, – гэжэ хүбүүниинь хэлэбэ.

²² Эсэгэнь барлагуудтаа: «Түргэхэн эгээ һайн хубсаһа асараад, хүбүүндэм үмдэхүүлэгты, хургандань үнэтэ шулуутай бэһэлиг зүүлгэгты, хүлдэнь гутал үмдэхүүлэгты.

²³ Тиигээд шахамал буруу асаржа гаргагты, найрлаха хүхихэбди.

²⁴ Энэ хүбүүмни үхэшэһэн аад, амидыраа ха юм, үгы болошоһон аад, олдоо ха юм“, – гэбэ. Тиигээд лэ хүбүүнэйнгээ бусажа ерэһые тэмдэглэн, хүхижэ сэнгэжэ эхилбэ.

²⁵ Тэрэ үедэ ехэ хүбүүниинь хээрэ ажал хэжэ байгаа. Гэртээ бусажа ерэхэдээ, хүгжэм хатарай хүнхинэжэ байхые дуулаба.

²⁶ Тиигээд нэгэ зарасаяа дуудажа: „Энэмнай юун боложо байнаб?“ – гэжэ һураба.

²⁷ „Дүү хүбүүншни бусажа ерээ, тиимэһээ эсэгэшни хүбүүнэйнгээ амиды мэндэ ерэһэндэ баярлан, шахамал буруугаа гаргаа“, – гэжэ зарасань харюусаба.

²⁸ Ахань сухалаа хүрэжэ, гэртээ оробогүй. Эсэгэнь гаража, тэрэнээ аргадаба.

²⁹ Ехэ хүбүүниинь эсэгэдээ иигэбэ: „Би хэды олон жэл шамда барлаг шэнги ажал хээ гээшэбиб, захяа заабариһааш нэгэтэш гаража үзөөгүйб. Ши адагай захын эшэгэшье гаргажа, хани нүхэдөөрни найрлуулаагүйш.

³⁰ Харин энэ хүбүүнэйнгээ янхан һамгадаар орёолдожо, үгэһэн зөөрииеш үреэд ерэхэдэнь, ши шахамал буруугаа гаргажа угтааш“.

³¹ Тиихэдэнь эсэгэнь ехэ хүбүүндээ: „Хүбүүмни, ши ходо намтаяа эндээ байна ха юмши, минии бүхы зөөри шинии ха юм.

³² Харин дүү хүбүүншни үхэһэн аад лэ, амидыржа, үгы болоһон аад лэ, олдожо ерээ бшуу. Тиимэһээ бидэ баярлаха, сэнгэхэ ёһотой ха юмбди“, – гэжэ хэлэбэ».