Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

Secunnu Matteu 27 - Rut la Cantica di li Cantici e Matteu 1861 (volgarizzato in dialetto siciliano)

1 Quannu fici jornu, tutti li capi di li sacerdoti, e l’ anziani di lu populu tinniru cunsigghiu contra Gesù, pri mannarlu a morti.

2 E lu purtaru attaccatu, e lu cunsignaru a lu guvernaturi Ponziu Pilatu.

3 Allura Giuda, ca l’ avia tradutu, vidennu, ca Gesù era cunnannatu; mossu da lu pintimentu restituiu li trenta dinari a li capi di li sacerdoti, e a l’ anziani,

4 Dicennu: Aju piccatu cu tradiri lu sangu innoccenti. Ma chiddi cci dissiru: Nui chi nn’ avemu a fari? Pensacci tu.

5 E jittannu la munita d’ argentu ntra lu tempiu, si nni jiu: e c’ un chiaccu si mpinniu.

6 Ma li capi di li sacerdoti, pigghiannusi li dinari, dissiru: Nun li putemu rimettiri ntra la cascia: giacchì sù prezzu di sangu.

7 E tinutu cunsigghiu, nn’ accattaru un tirrenu d’ un stazzunaru, pri farini na sepultura di forasteri.

8 Pri sta raggiuni ddu tirrenu si chiama sinu ad oggi, Haceldama, chi voli diri, campu di lu sangu.

9 Allura si verificau chiddu, chi fu predittu di Geremia profeta, ca dici: E si pigghiaru trenta dinari d’ argentu, comu prezzu di chiddu, chi fu accattatu pri prezzu di li figghi d’ Isdraeli:

10 E li mpiegaru pri un tirrenu di stazzunaru, comu m’ ordinau lu Signuri.

11 Gesù poi fu presentatu avanti lu guvernaturi, ed iddu lu nterrogau, dicennu: Sì tu lu Re di li Judei? Gesù cci dissi: Tu lu dici.

12 Ed essennu accusatu da li capi di li sacerdoti, e da l’ anziani, nun rispusi nenti.

13 Allura Pilatu cci dissi: Nun senti tutti sti testimonianzi contra di tia?

14 E nun rispusi nenti a ddi palori, di manerachì lu guvernaturi nni ristau fortementi maravigghiatu.

15 Ora era solitu lu guvernaturi di cuncediri a lu populu ntra un jornu di sollennità ddu carzaratu, ca avissiru dumannatu.

16 Ed iddu aveva allura un carzaratu famusu, chi si chiamava Barabba.

17 Ed essennu iddi ddà junciuti, Pilatu cci dissi: A cui vuliti, ca vi liberassi: a Barabba, o a Gesù, dittu Cristu?

18 Giacchì sapeva, ca pri invidia l’ avevanu arristatu.

19 E mentri iddu giudicava in tribunali, so mugghieri cci mannau a diri: Nun ti nni ncarricari di ddu giustu, giacchì oggi aju suffertu assai ntra lu sonnu pri causa sua.

20 Ma li capi di li sacerdoti, e l’ anziani persuaderu lu populu a dumannari a Barabba, ed a fari muriri a Gesù.

21 E rispunnennu lu guvernaturi, cci dissi: Cui vuliti, ca vi cunsignassi di li dui? E rispusiru: Barabba.

22 E cci dissi Pilatu: Chi nni faroggiu dunca di Gesù, chiamatu Cristu?

23 E tutti dissiru: Si crucifigissi. Lu guvernaturi cci dissi: Ma chi mali ha fattu? E chiddi cchiù assai gridavanu: Si crucifigissi.

24 Vidennu però Pilatu, ca nenti giuvava, ma si faceva cchiù baraunna: pigghiannu l’ acqua, si lavau li manu avanti a lu populu, dicennu: Iu sugnu innoccenti di lu sangu di stu giustu: vi la vidirriti vuautri.

25 E rispunnennu tuttu lu populu, dissi: Lu sangu d’ iddu supra di nui, e supra di li nostri figghi.

26 Allura cci liberau a Barabba: e cci cunsignau a Gesù flagellatu pri crucifiggirlu.

27 Allura li surdati di lu guvernaturi, avennu purtatu a Gesù ntra lu pretoriu, arricugghieru ntornu ad iddu tutta la coorti:

28 Ed avennulu spugghiatu, cci misiru di supra un mantellu di sgarlatu,

29 E ntrizzannu na curuna di spini, cci la misiru ’n testa, e na canna ntra la manu dritta. Ed addinucchiannusi avanti ad iddu, lu trizziavanu, dicennu: Ti salutamu, re di li Judei.

30 E sputannucci ’n facci, pigghiaru la canna, e cci la sbattevanu ’n testa.

31 E doppu d’ avirlu trizziatu, e spugghiatu di lu mantellu, lu visteru cu li soi robbi, e lu purtaru a crucifiggiri.

32 E comu nisceru ncuntraru unu di Cireni, chiamatu Simuni: e lu custrinceru a purtari la cruci d’ iddu.

33 E arrivaru a na parti, chiamata Golgota, ca significa locu di lu Calvariu.

34 E cci dettiru a viviri vinu mmiscatu cu lu feli. Ed avennulu assaggiatu, nun nni vosi viviri.

35 E doppu ca lu crucifiggeru, si sparteru li soi vistimenti, tirannuli a sorti: acciocchì si verificassi chiddu, chi fu dittu da lu profeta, chi dici: Si sparteru ntra d’ iddi li mei vistimenti, e si tiraru a sorti la me vesti.

36 Ed essennusi assittati, cci facevanu la guardia.

37 E cci misiru supra la testa lu scrittu di la so cunnanna: Chistu è Gesù Re di li Judei.

38 Allura foru crucifissi cu iddu dui latruni, unu a la dritta, e nautru a la manca.

39 E chiddi, chi passavanu, cci mannavanu jastimi tistiannucci,

40 E cci dicevanu: O tu, ca sdirrubbi lu tempiu di Diu, e lu rifabbrichi ntra tri jorna, salvati tu stissu: Si sì figghiu di Diu, scinni di la cruci.

41 Comu puru li capi di li sacerdoti trizziannulu nsemmula cu li Scribi e l’ anziani, dicevanu:

42 Salvau a l’ autri, ma nun si potti salvari iddu stissu: si è lu re d’ Isdraeli, scinnissi ora di la cruci, e cci cridemu:

43 Cunfidau cu Diu: lu liberassi ora, si voli: giacchì dissi: Sugnu figghiu di Diu.

44 E lu stissu cci rimproveravanu li latruni, ca eranu crucifissi cu iddu.

45 Ma da l’ ura sesta sinu a la nona cci foru tenebri pri tutta la terra.

46 E versu l’ ura nona, Gesù esclamau cu na gran vuci dicennu: Eli, Eli, lamma sabacthani? ca significa: Diu miu, Diu miu, pirchì m’ abbannunasti?

47 Ma certuni di chiddi, chi eranu ddà presenti, e chi lu sintianu, dicianu: Chistu chiama ad Elia.

48 E subitu unu d’ iddi currennu pigghiau na sponza, l’ assuppau d’ acitu, e mittennula ’n cima a na canna, cci dava a viviri.

49 L’ autri però dicianu: Aspetta, videmu, si vinissi Elia pri liberarlu.

50 Gesù però sclamannu nautra vota cu na gran vuci, spirau.

51 Ed eccu ca lu velu di lu tempiu si sfardau in dui di supra sinu a sutta, e la terra trimau, e li petri si rumperu,

52 E li sepulturi s’ apreru: e tanti corpi di santi, ca durmevanu, risuscitaru.

53 E niscennu di li sepulturi doppu ca iddu risuscitau, vinniru ntra la cità santa, ed accumpareru a tanti.

54 Ma lu Centuriuni, e chiddi, chi cu iddu facevanu la guardia a Gesù, vistu lu terremotu e chiddu, chi succideva, appiru gran paura, e dicevanu: Veramenti Figghiu di Diu era chistu.

55 Cc’ eranu puru ddà in luntananza tanti fimmini, ca eranu vinuti appressu a Gesù di la Galilia, e l’ avianu assistutu:

56 Ntra li quali cc’ era Maria Maddalena, e Maria matri di Japicu, e di Giuseppi, e la matri di li figghi di Zebedeu.

57 Ed essennusi fattu sira, vinni un certu omu riccu d’ Arimatia, chiamatu Giuseppi, ca era puru discipulu di Gesù.

58 Iddu jiu a truvari a Pilatu, e cci dumannau lu corpu di Gesù. Allura Pilatu ordinau, ca lu corpu fussi rinnutu.

59 E Giuseppi pigghiau lu corpu, e l’ ammugghiau ntra un linzolu nettu.

60 E lu misi ntra la sua sepultura nova, c’ avia scavata ntra la rocca. Ed arruzzulau na gran petra supra la mbuccatura di la sepultura, e si ritirau.

61 Ed eranu ddà Maria Maddalena, e l’ autra Maria, assittati nfacci di la sepultura.

62 Lu jornu appressu, ca è chiddu doppu la Parascevi, si junceru li capi di li sacerdoti, e li Farisei unni Pilatu,

63 E dissiru: Signuri, nn’ avemu arrigurdatu, ca ddu sedutturi dissi, mentri era vivu: Doppu tri jorna risuscitirrò.

64 Ordina dunca, ca fussi guardata la sepultura sinu a lu terzu jornu: acciocchì nun avissiru a veniri li soi discipuli ad arrubbarlu, e dicissiru a lu populu: Arrisuscitau di li morti: e sarria st’ ultimu ngannu peju di lu primu.

65 Pilatu cci dissi: Aviti li guardii, jiti, e guardatilu comu megghiu sapiti.

66 E chiddi si nni jeru, crisceru li guardii a la sepultura, e misiru lu sigillu supra la petra.

First published in 1860 and 1861.

British & Foreign Bible Society
Lean sinn:



Sanasan