Ruth 2 - Rut la Cantica di li Cantici e Matteu 1861 (volgarizzato in dialetto siciliano)1 Ora cc’ era un parenti di lu maritu Elimelech, ca era un omu assai riccu e potenti, e si chiamava Booz. 2 E Rut di Moab dissi a so soggira: Si vuoi, jirrò ’n campagna a cogghiri li spichi, ca sfuinu di li manu di li mitituri. Qualunqui patri di famigghia di bon cori mi lu cuncidirrà. E chidda cci rispunniu: Va, figghia mia. 3 Cci jiu dunca e cugghieva spichi appressu a li mitituri. Ora successi, ca lu patruni di ddu tirrenu si chiamava Booz, ca era parenti di Elimelech. 4 Ed eccu ca iddu, vinennu di Bettelemmi, dissi a li mitituri: Lu Signuri sia cu vuautri. E chiddi cci rispusiru: Lu Signuri ti binidica. 5 E Booz dissi a lu suprastanti di li mitituri: Di cui è sta picciotta? 6 Lu quali rispusi: Chista è la Moabita, ca vinni cu Noemi, di lu paisi di Moab, 7 E dumannau di cugghiri li spichi arristati, jennu appressu a li mitituri: e di lu matinu sinu a st’ ura stà ’ntra lu locu, e nun è juta a la casa mancu un mumentu. 8 E Booz dissi a Rut: Senti, figghia, nun jiri a spiculiari ’ntra nudd’ autru locu, nè ti nni jiri di stu tirrenu: ma junciti cu li mei picciotti, 9 E vacci appressu unni avrannu mitutu. Giacchì aju ordinatu a li me garzuni, ca nuddu ti molestassi: e si anchi tu avissi siti, va unni su li visazzi, e vivi di l’ acqua, ca vivinu li garzuni. 10 Ed idda ’nchinannusi facci pri terra e salutannulu, cci dissi: D’ unni mi veni, ca iu avissi truvatu grazia avanti a li to occhi, e ca ti fussi dignatu d’ arricanusciri a mia, ca sugnu strania? 11 Ed iddu cci rispusi: M’ è statu dittu tuttu chiddu, c’ hai fattu a to soggira doppu la morti di to maritu: e c’ hai lassatu li to parenti, e lu paisi unni nascisti, e sì vinuta ’mmenzu a genti, ca prima nun canuscivi. 12 Lu Signuri t’ arrenna chiddu, chi tu hai fattu, e accussì putissi riciviri tu ogni ricumpenza di lu Signuri Diu d’ Isdraeli, a lu quali tu vinisti, c sutta li di cui ali t’ arriparasti. 13 Ed idda dissi: Aju truvatu grazia avanti a l’ occhi toi, o patruni miu, ca m’ hai cunsulatu, ed hai parratu a lu cori di mia serva tua, ca nun sugnu simili a nudda di li to picciotti. 14 E Booz cci dissi: Quannu è ura di manciari, veni ccà, manciati lu pani, e assuppati lu vuccuni ’ntra l’ acitu. Idda s’ assittau ’ncostu di li mitituri, si tirau avanti la pulenta, manciau, si saziau, e si purtau l’ avanzu. 15 E dipoi si susiu, pri cogghiri li spichi a lu solitu. E Booz cumannau a li so garzuni, dicennucci: Ancurchì idda vulissi metiri cu vuautri, nun cci lu ’mpiditi: 16 E di li vostri mannuzzi facitinni puru cadiri a posta, e lassatili, acciocchì si li cugghissi senza affruntu, e nuddu la rìprinnissi. 17 Spiculiau dunca ’ntra lu locu ’nfinu a la sira: e chiddu, chi avia cugghiutu, mazzuliannulu cu na virga e scutulannulu, si truvau quasi la misura di un efi, cioè, tri moggia. 18 E purtannusillu, turnau a la cità, e lu mustrau a so soggira: di cchiù cci nisciu, e cci detti l’ avanzu di lu so manciari doppu ca s’ era saziata. 19 E so soggira cci dissi: Unni sì stata a cogghiri, ed a travagghiari oggi? Sia binidittu cu’ appi pietà di tia. Idda cci ammuntuau a chiddu unni avia travagghiatu, e cci dissi lu so nomu, ca era Booz. 20 E Noemi cci rispusi: Sia binidittu di lu Signuri: giacchì la stissa carità, ca ha avutu pri li vivi, l’ ha avutu pri li morti. E di cchiù dissi: Chiddu è parenti nostru. 21 E Rut dissi: Iddu puru m’ ordinau, ca m’ arristassi cu li so mitituri, finu ca si finissi tutta la messi. 22 A cui dissi la soggira: E megghiu, o figghia mia, ca jissi a metiri cu li so picciotti, acciocchì ’ntra un locu straniu nuddu ti lu ’mpidissi. 23 Si junciu adunca cu li picciotti di Booz: e sicutau a metiri cu iddi, ’nfinu a chi s’ arricugghieru ’ntra li magaseni, l’ orzi e li furmenti. |
First published in 1860 and 1861.
British & Foreign Bible Society