مڪاشفو 9 - Sindhi Bible

¹ ۽ پنجين ملائڪ تري وڄائي ۽ مون آسمان مان زمين تي هڪڙو تارو ڪِريل ڏٺو: ۽ انهي کي اوڙاهہ واري کڏ جي ڪنجي ڏني ويئي.

² ۽ هن اوڙاهہ واري کڏ کولي تہ کڏ مان دونهون نڪرڻ لڳو، جيئن ڪنهن وڏي کوري مان دونهون نڪرندو آهي؛ ۽ اُنهيءَ کڏ جي دونهين ڪري سج ۽ هوا اوندهہ ٿي پيا.

³ ۽ دونهين مان زمين تي مڪڙ نڪري آيا؛ ۽ انهن کي اهڙي طاقت ڏني ويئي، جهڙي زمين جي وڇن کي آهي.

⁴ ۽ انهن کي چيو ويو تہ زمين جي گاهہ کي، يا ڪنهن سائيءَ شيءِ کي، يا ڪنهن بہ وڻ کي ايذاءُ نہ رسائجو، پر رڳو انهن ماڻهن کي، جن جي پيشانين تي خدا جي مهر نہ هجي.

⁵ ۽ کين اهو اختيار ڏنو ويو تہ هنن کي اُڦٽ نہ مارين، پر پنجن مهينن تائين هنن کي عذاب پيا ڏين، ۽ هنن جو عذاب اهڙو هو جهڙو وڇونءَ جي ڏنگڻ ڪري ماڻهن جو ٿيندو آهي.

⁶ ۽ انهن ڏينهن ۾ ماڻهو موت کي ڳوليندا، پر ڪنهن بہ طرح لهندا ڪين؛ ۽ هو مرڻ گهُرندا، پر موت کانئن پيو ڀڄندو.

⁷ ۽ انهن مڪڙن جون شڪليون اهڙيون هيون جهڙيون گهوڙن جون، جي جنگ لاءِ تيار ڪيا ويندا آهن؛ ۽ اُنهن جي مٿن تي ڄڻ تہ سون جهڙا تاج هئا، ۽ سندن منهن انسانن جهڙا هئا.

⁸ ۽ کين زالن جهڙا وار هئا، ۽ سندن ڏند شينهن جي ڏندن جهڙا هئا.

⁹ ۽ انهن جي ڇاتيءَ جون زرهون لوهہ جي زرهن جهڙيون هيون؛ ۽ انهن جي پيرن جو آواز اهڙو هو جهڙو جنگي رٿن جو آواز، جيئن گهڻا گهوڙا جنگ ۾ ڪاهي ايندا آهن.

¹⁰ ۽ انهن جا پڇ ۽ ڏنگ وڇن جهڙا هئا، ۽ اُنهن جي پڇن ۾ اهڙي طاقت هئي جو پنجن مهينن تائين ماڻهن کي ايذاءُ رسائي سگهن.

¹¹ اُنهن جي مٿان اوڙاهہ وارو ملائڪ بادشاهہ هو: انهي جو نالو عبرانيءَ ٻوليءَ ۾ ابدون آهي، ۽ يوناني ٻوليءَ ۾ اپليون.

¹² پهرين مصيبت هاڻي لنگهي ويئي: ڏسو، باقي ٻہ مصيبتون هن کان پوءِ اينديون.

¹³ ۽ ڇهين ملائڪ تري وڄائي تہ خدا جي اڳيان جيڪا سوني قربانگاهہ آهي، اُنهي جي سڱن مان هڪڙو آواز ٻُڌم.

¹⁴ ۽ جنهن ڇهين ملائڪ وٽ تري هئي، تنهن کي ڪنهن چيو تہ جيڪي چار ملائڪ وڏيءَ نديءَ فرات وٽ ٻَڌل آهن، تن کي ڇوڙي ڇڏ.

¹⁵ ۽ اهي چار ملائڪ ڇوڙيا ويا، جي انهيءَ گهڙيءَ، ۽ ڏينهن، ۽ مهيني، ۽ سال جي لاءِ تيار ڪيا ويا هئا، تہ ماڻهن جي ٽئين حصي کي ماري وجهن.

¹⁶ ۽ گهوڙي سوارن جي لشڪرن جو تعداد ويهہ ڪروڙ هو: مون انهن جو شمار ٻَڌو.

¹⁷ ۽ انهيءَ طرح رويا ۾ مون اهڙا گهوڙا ۽ انهن جا سوار ڏٺا، جن جي ڇاتيءَ جي زرهن جو رنگ ڄڻ تہ سرخ، نيلو ۽ پيلو هو. ۽ انهن گهوڙن جا منهن شينهن جي منهن جهڙا هئا؛ ۽ انهن جي واتن مان باهہ، ۽ دونهون، ۽ گندرف پئي نڪتو.

¹⁸ ۽ اهي ٽيئي آفتون، يعني باهہ، ۽ دونهون، ۽ گندرف، جي هنن جي وات مان پئي نڪتيون، تن ماڻهن جو ٽيون حصو ماري وڌو.

¹⁹ ڇالاءِ جو انهن گهوڙن جو زور سندن واتن ۽ سندن پڇن ۾ هو: انهن جا پڇ نانگن جهڙا هئا، ۽ کين سسيون بہ هيون، جن سان هنن ايذاءُ ٿي رسايو.

²⁰ ۽ باقي ماڻهو جي انهن آفتن جي ڪري نہ مُئا، تن پنهنجي هٿن جي ڪمن کان توبهہ نہ ڪئي، ۽ نہ انهيءَ کان، تہ بدروحن جي، ۽ سون، ۽ چاندي، ۽ پتل، ۽ پهڻ، ۽ ڪاٺ جي بُتن جي عبادت نہ ڪن؛ جي نہ ڏسن، نہ ٻُڌن ٿا، نڪي هلي ٿا سگهن:

²¹ نڪي پنهنجيءَ جادوگريءَ، ۽ زناڪاريءَ، ۽ خون، ۽ چورين کان توبهہ ڪيائون.