زبور 97 - Sindhi Bible

¹ خداوند بادشاهي ٿو ڪري؛ ڀلي تہ زمين خوشي ڪري؛ ۽ ڀلي تہ بيشمار ٻيٽ سرها ٿين.

² هن جي چوڌاري ڪڪر ۽ اونداهي آهي: ۽ سندس تخت راستيءَ ۽ انصاف تي بيٺل آهي.

³ هن جي اڳيان اڳيان باهہ ٿي وڃي، ۽ سندس دشمنن کي چوڌاري ساڙيو ڇڏي.

⁴ هن جي وڄ چمڪي جهان کي روشن ڪيو: زمين اها ڏسي ڏڪي ويئي.

⁵ خداوند جي حضور ۾، يعني ساريءَ زمين جي خداوند جي حضور ۾ جبل ميڻ وانگي پگهري ويا.

⁶ آسمان هن جي سچائي ظاهر ٿا ڪن، ۽ سڀني قومن سندس جلال ڏٺو آهي.

⁷ جيڪي گهڙيل مورتن کي سجدو ڪري پوڄا ٿا ڪن، ۽ جيڪي بتن جي ڪري پاڻ کي پڏائين ٿا، سي سڀ شرمندا ٿين: اي سڀ معبودو اوهين هن جي اڳيان سجدو ڪريو.

⁸ اي خداوند، صيون اهو ٻڌي سرهو ٿيو، ۽ يهوداہ جون ڌيئرون تنهنجن فيصلن جي ڪري خوشيون ڪرڻ لڳيون.

⁹ ڇو جو اي خداوند تون ساريءَ زمين جو خدا تعاليٰ آهين: ۽ سڀني معبودن کان گهڻو اعليٰ آهين.

¹⁰ اوهين جيڪي خداوند کي پيار ٿا ڪريو، سي بڇڙائيءَ کان نفرت ڪريو: هو پنهنجي مقدسن جي جان کي سنڀالي ٿو؛ هو انهن کي بڇڙن جي هٿان ڇڏائي ٿو.

¹¹ راستبازن لاءِ روشني، ۽ سچيءَ دل وارن لاءِ سرهائي پوکي ويئي آهي.

¹² اوهين جي راستباز آهيو، سي خداوند ۾ خوشي ڪريو: ۽ سندس پاڪ نالي جو شڪر ڪريو.