زبور 85 - Sindhi Bible

¹ اي خداوند تون پنهنجي ملڪ تي مهربان ٿيو آهين؛ ۽ يعقوب جي قيدين کي موٽائي آندو اٿيئي.

² تو پنهنجيءَ اُمت جي خطا معاف ڪئي آهي، ۽ انهن جا سڀ گناهہ ڍڪي ڇڏيا اٿيئي.

³ تو پنهنجي غضب کي کڻي ورتو آهي: ۽ پنهنجي سخت ڪاوڙ کي ٽاري ڇڏيو اٿيئي.

⁴ اي اسان جي نجات جا خدا، اسان کي بحال ڪر، ۽ پنهنجو ڏمر اسان تان لاهي ڇڏ.

⁵ تون هميشہ تائين اسان سان غصي رهندين ڇا؟ تنهنجو غصو سڀني پيڙهين تي پيڙهيءَ بہ پيڙهيءَ جاري رهندو ڇا؟

⁶ تون وري اسان کي جيئرو نہ ڪندين ڇا: تہ تنهنجي اُمت تو ۾ خوشي ڪري؟

⁷ اي خداوند پنهنجو رحم اسان کي ڏيکار، ۽ پنهنجي نجات اسان کي بخش.

⁸ جيڪي خداوند خدا فرمائيندو سو آءٌ ٻڌندس: ڇو جو هو پنهنجي اُمت ۽ پنهنجن مقدسن سان سلامتيءَ جي ڳالهہ ڪندو: پر اهي وري بيوقوفي نہ ڪن.

⁹ يقيناً جيڪي هن کان ڊڄن ٿا، تن کي نجات ويجهي آهي؛ تہ اسان جي ملڪ ۾ جلال قائم رهي.

¹⁰ رحم ۽ سچ ٻئي اچي گڏ ٿيا آهن؛ راستيءَ ۽ سلامتيءَ هڪ ٻئي کي چُميو آهي.

¹¹ سچائي زمين مان ٿي اُڀري؛ ۽ راستبازي آسمان مان ٿي نهاري.

¹² هائو، خداوند ضرور چڱيون شيون ڏيندو؛ ۽ اسان جي زمين پيداوار ڏيندي.

¹³ راستبازي هن جي اڳيان اڳيان هلندي؛ ۽ سندس پير جي نشانن کي اسان لاءِ واٽ بنائيندي.