زبور 74 - Sindhi Bible

¹ اي خدا تو اسان کي هميشہ جي لاءِ ڇو ڇڏي ڏنو آهي ۽ پنهنجي چراگاهہ جي رڍن تي ڇو تنهنجي ڪاوڙ جو دونهون دکيو آهي؟

² پنهنجيءَ جماعت کي ياد ڪر، جنهن کي تو قديم زماني کان خريد ڪيو آهي، جنهن کي تو ميراث جو قبيلو ٿيڻ لاءِ ڇڏايو آهي؛ ۽ صيون جبل کي ياد ڪر جنهن تي رهندو هئين.

³ تون انهن قديم ويرانين ڏانهن وِک کڻي ڏس، تہ تنهنجي پاڪ مڪان ۾ دشمن ڪيڏي نہ خرابي ڪئي آهي.

⁴ تنهنجن دشمنن تنهنجي جماعت جي وچ ۾ اچي هل مچايو؛ ۽ نشانن لاءِ پنهنجا جهنڊا کڙا ڪيا اٿن.

⁵ اُهي انهن ماڻهن وانگي پئي لڳا جي ٻيلي ۾ ڪهاڙن سان وڻن جون ٽاريون ٿا وڍن،

⁶ ۽ هاڻي اهي ڪهاڙين ۽ مترڪين سان انهيءَ جي ساري نقشڪاريءَ کي بہ ڀڃي پرزا پرزا پيا ڪن.

⁷ انهن تنهنجي پاڪ مڪان کي باهہ ڏني آهي؛ ۽ تنهنجي نالي جي جاءِ کي ڊاهي زمين تي پليت ڪيو اٿن.

⁸ ۽ انهن پنهنجي دل ۾ چيو تہ، اچو تہ هنن سڀني کي بلڪل برباد ڪري ڇڏيون: انهن ملڪ ۾ خدا جي سڀني عبادتخانن کي ساڙي ڇڏيو آهي.

⁹ اسين پنهنجا نشان نٿا ڏسون: اسان وٽ ڪو نبي بہ ڪونہ بچيو آهي؛ نڪو ڪو اهڙو ماڻهو آهي جنهن کي خبر هجي تہ هي حال ڪيستائين هلندو.

¹⁰ اي خدا ڪيستائين دشمن طعنا هڻندو رهندو؟ دشمن تنهنجي نالي تي هميشہ تائين ڪفر بڪندو ڇا؟

¹¹ تو پنهنجي هٿ کي، هائو پنهنجي ساڄي هٿ کي ڇو روڪيو آهي؟ اهو پنهنجي بغل مان ڪڍي انهن کي فنا ڪر.

¹² خدا قديم وقت کان وٺي منهنجو بادشاهہ آهي، جو زمين تي نجات ٿو ڏئي.

¹³ تو پنهنجيءَ قدرت سان سمنڊ کي چيري ڌار ڪيو، ۽ تو درياهہ ۾ واڳن جا مٿا ڀڃي ڇڏيا.

¹⁴ تو مانگر مڇ جي سسيءَ کي ٽڪر ٽڪر ڪيو، ۽ تو اهو بيابان جي رهاڪن کي کاڌي لاءِ ڏنو.

¹⁵ تو چشما ۽ ٻوڏ جاري ڪيا: تو وڏا وڏا درياهہ سڪائي ڇڏيا.

¹⁶ ڏينهن تنهنجو آهي، ۽ رات بہ تنهنجي آهي: تو سج ۽ سوجهري کي تيار ڪيو آهي.

¹⁷ تو زمين جون سڀ حدون قائم ڪيون آهن: اونهارو ۽ سيارو تو ئي مقرر ڪيا آهن.

¹⁸ اي خداوند ياد ڪر تہ دشمن طعنا هنيا آهن، ۽ بيوقوف قوم تنهنجي نالي ڪفر بڪيو آهي.

¹⁹ پنهنجي ڳيري جي جان مرن جي حوالي نہ ڪر: ۽ پنهنجي غريبن جي حياتيءَ کي هميشہ جي لاءِ نہ وسار.

²⁰ پنهنجي عهد جو خيال رک: ڇو جو جهان جون اونداهيون جايون ظلم سان ڀرپور آهن.

²¹ ائين نہ ٿئي تہ ڏکويل ڦڪا ٿي موٽي وڃن: ڀلي تہ غريب ۽ محتاج تنهنجي نالي جي تعريف ڪن.

²² اي خدا اُٿ، پاڻ پنهنجي وڪالت ڪر: ۽ ياد ڪر تہ بيوقوف ماڻهو ڪيئن نہ سڄو ڏينهن توکي طعنا ٿو هڻي.

²³ پنهنجي دشمنن جو آواز نہ وسار: جيڪي تنهنجي برخلاف کڙا ٿيا آهن تن جو گوڙ هر وقت جاري آهي.