زبور 68 - Sindhi Bible

¹ ڀلي تہ خدا اُٿي، ۽ سندس دشمن ڇڙوڇڙ ٿين؛ ۽ جيڪي ساڻس نفرت ٿا رکن سي سندس اڳيان ڀڄي وڃن.

² جيئن دونهون اُڏاميو وڃي تيئن انهن کي اُڏائي ڇڏ: جيئن ميڻ باهہ تي پگهريو وڃي، تيئن بدڪار خدا جي سامهون فنا ٿي وڃن.

³ پر راستباز ڀلي تہ خوشيون ڪن؛ ۽ خدا جي حضور ۾ سرها ٿين: هائو، اهي ڀلي تہ بيحد خوشيون ڪن.

⁴ خدا جي حضور ۾ گيت ڳايو، هن جي نالي جي تعريف ڳايو: جو رڻ پٽ مان سواري ڪري ٿو لنگهي تنهن لاءِ سڙڪ تيار ڪريو؛ هن جو نالو يهوواہ آهي؛ اوهين خدا جي حضور ۾ سرها ٿيو.

⁵ خدا پنهنجيءَ پاڪ جاءِ ۾ يتيمن جو پيءُ، ۽ بيوہ زالن جو منصف آهي.

⁶ خدا اڪيلن کي خاندانن وارو ٿو ڪري: هو قيدين کي ڇڏائي آسودو ٿو ڪري: پر فسادي سڪيءَ زمين ۾ ٿا رهن.

⁷ اي خدا جڏهن تون پنهنجيءَ اُمت جي اڳيان هئين، ۽ جڏهن تون بيابان مان لنگهئين؛

⁸ تڏهن ڌرتي ڌٻي، ۽ آسمان خدا جي حضور ۾ وهي ويا: ۽ سينا جبل بہ خدا جي حضور ۾ ڏڪڻ لڳو.

⁹ اي خدا تو گهڻو مينهن موڪليو، ۽ تنهنجي ميراث جا سڪي ويئي آهي، تنهن کي تو تازگي بخشي.

¹⁰ تنهنجي جماعت انهيءَ ۾ اچي رهڻ لڳي: اي خدا تو پنهنجي مهر سان غريبن لاءِ انهيءَ کي تيار ڪيو آهي.

¹¹ خداوند حڪم ڏئي ٿو: ۽ خوشخبري ٻڌائڻ وارين جي جماعت هڪڙي وڏي فوج ٿي ويئي.

¹² لشڪرن جا بادشاهہ ڀڄي ويا، اهي جلد ڀڳا: ۽ جا زال گهر ۾ ويٺي هئي تنهن لٽ جو مال ورهايو.

¹³ جڏهن اوهين رڍن جي واڙي ۾ ليٽي آرام ڪندا، تڏهن ڪبوتر وانگي ٿيندا، جنهن جا پر چانديءَ وانگر، ۽ جنهن جا کنڀ پيلي سون وانگر ڍڪيل آهن.

¹⁴ جڏهن قادر مطلق، بادشاهن کي اُتان ڇڙوڇڙ ڪري ڇڏيو، تڏهن اهڙو حال ٿيو جو ڄڻ تہ سلمون جبل برف سان ڇانئجي ويو.

¹⁵ بسن جو جبل خدا جو جبل آهي؛ بسن جو جبل اُتانهون جبل آهي.

¹⁶ اوهين جي اتانهان جبل آهيو ۽ جنهن کي خدا پنهنجي رهڻ لاءِ پسند ڪيو آهي، سي ٽيڏيءَ اک سان ڇو ٿا نهاريو؟ هائو، خداوند اُنهي ۾ هميشہ تائين رهندو.

¹⁷ خدا جا رٿ ويهہ هزار آهن، بلڪ هزارن جا هزار: ۽ جيئن خداوند سينا جبل تي پاڪ مڪان ۾ آهي، تيئن انهن ۾ آهي.

¹⁸ تون مٿي چڙهي ويو آهين، ۽ قيدين کي ساڻ وٺي ويو آهين؛ توکي ماڻهن کان، بلڪ فسادين کان نذرانا مليا آهن؛ تہ خداوند خدا انهن منجهہ رهي.

¹⁹ خداوند مبارڪ هجي، جو هر روز اسان جو بار ٿو کڻي، اهو ئي اسان جي نجات جو خدا آهي.

²⁰ خدا اسان جي لاءِ ڇوٽڪارو ڏيندڙ خدا آهي؛ ۽ موت کان بچڻ جا رستا بہ خداوند خدا جا آهن.

²¹ پر خداوند پنهنجي دشمنن جو مٿو ڀڃندو، ۽ جيڪو گناهہ ڪندو ٿو رهي تنهنجي وارن واري کوپراٽي چيري ڇڏيندو.

²² خداوند فرمايو تہ آءٌ انهن کي بسن مان وٺي ايندس، ۽ وري سمنڊ جي اونهائين مان ڪڍي ايندوسان.

²³ تان تہ تون پنهنجو پير رت ۾ ٻوڙين، ۽ تنهنجا دشمن ڪتن جي لاءِ قوت ٿين.

²⁴ اي خدا انهن تنهنجي آمد ڏٺي آهي. بلڪ انهن منهنجي خدا، منهنجي بادشاهہ کي پاڪ مڪان ۾ ويندو ڏٺو آهي.

²⁵ اڳيان ڳائڻ وارا هئا، ۽ پٺيان وڄائڻ وارا هئا؛ ۽ وچ ۾ ڪنواريون هيون جن دف پئي وڄايا.

²⁶ اوهين جماعت ۾ خدا کي مبارڪ چئو، اوهين جي اسرائيل جي چشمي جا آهيو، سي خداوند کي مبارڪ چئو.

²⁷ اتي ننڍو بنيمين انهن جو حاڪم آهي، ۽ يهوداہ جا سردار پنهنجيءَ ٽوليءَ سان، ۽ زبولون جا سردار ۽ نفتاليءَ جا سردار آهن.

²⁸ تنهنجي خدا حڪم ڏنو آهي تہ توکي مضبوطي ملي؛ اي خدا جيڪي تو اسان جي واسطي ڪيو آهي تنهن کي قائم ڪر.

²⁹ تنهنجي هيڪل جا يروشلم ۾ آهي، تنهنجي ڪري بادشاهہ تو وٽ نذرانا آڻيندا.

³⁰ تون سَرن ۾ رهندڙ جهنگلي جانورن کي ۽ سانن جي ٽوليءَ کي، ۽ اُمتن جي گابن کي ڌمڪايو، جي چانديءَ جي سڪن کي پائمال ٿا ڪن؛ جن قومن کي جنگ ڪرڻ ۾ خوشي ٿي ٿئي، تن کي هن ڇڙوڇڙ ڪري ڇڏيو آهي.

³¹ مصر مان سردار ايندا؛ ۽ حبش جا ماڻهو سگهو ئي پنهنجا هٿ خدا ڏانهن ڊگهيريندا.

³² اي زمين جون بادشاهتون خدا جي حضور ۾ گيت ڳايو؛ ۽ خداوند جي تعريف ڳايو؛

³³ انهيءَ جي، جو مدامي آسمانن جي آسمان تي سواري ٿو ڪري؛ ڏس، هو پنهنجو آواز ٿو ٻڌائي، جو قدرت وارو آواز آهي.

³⁴ اوهين خدا کي ئي تعظيم ڏيو، هن جي شوڪت اسرائيل ۾ آهي، ۽ سندس قدرت آسمانن ۾ آهي.

³⁵ اي خدا تون پنهنجي پاڪ مڪانن ۾ هيبتناڪ آهين: اسرائيل جو خدا پنهنجي ماڻهن کي زور ۽ طاقت ٿو بخشي. شل خدا مبارڪ هجي.