زبور 26 - Sindhi Bible

¹ اي خداوند، منهنجو انصاف ڪر، ڇالاءِ جو آءٌ ايمانداريءَ سان هليو آهيان: مون خداوند تي پڪو ڀروسو رکيو آهي.

² اي خداوند، منهنجو امتحان وٺ ۽ مون کي آزماءِ؛ منهنجي دل ۽ دماغ کي پرک.

³ ڇو جو تنهنجي ٻاجهہ منهنجين اکين اڳيان آهي؛ ۽ آءٌ تنهنجيءَ سچائيءَ تي هليو آهيان.

⁴ آءٌ بيهودن ماڻهن سان نہ ويٺو آهيان؛ نڪي ڪوڙ ڪندڙن سان گڏ ڪيڏانهن ويندس.

⁵ مون کي بدڪارن جي جماعت کان نفرت آهي، ۽ بڇڙن سان گڏ ڪين ويهندس.

⁶ آءٌ بيگناهيءَ ۾ پنهنجا هٿ ڌوئيندس؛ اي خداوند، آءٌ تنهنجيءَ قربانگاهہ کي گهيري رهندس.

⁷ تہ آءٌ تنهنجا ٿورا ظاهر ڪريان، ۽ تنهنجن عجيب ڪمن جو بيان ڪريان.

⁸ اي خداوند، آءٌ تنهنجي رهڻ جي گهر، ۽ تنهنجي جلال واريءَ جاءِ کي پيار ٿو ڪريان.

⁹ منهنجي جان کي گنهگارن سان شامل نہ ڪر، نڪي منهنجي زندگيءَ کي خوني ماڻهن سان گڏ ڪر:

¹⁰ جنهن جي هٿن ۾ شرارت آهي، ۽ سندن ساڄو هٿ رشوتن سان ڀرپور آهي.

¹¹ پر آءٌ پنهنجي سچائيءَ ۾ هلندس: مون کي ڇڏاءِ، ۽ مون تي رحم ڪر.

¹² منهنجا پير سنئين هنڌ تي بيٺل آهن: آءٌ جماعتن ۾ خداوند کي مبارڪ چوندس.