زبور 25 - Sindhi Bible

¹ اي خداوند، آءٌ پنهنجي جان کي توسان لڳايان ٿو.

² اي منهنجا خدا، آءٌ توتي ڀروسو ٿو رکان، مونکي شرمندو ٿيڻ نہ ڏي؛ ۽ منهنجا دشمن مون تي فتحياب نہ ٿين.

³ هاڻي جيڪي تنهنجي انتظار ۾ آهن، تن مان ڪوبہ شرمندو نہ ٿيندو: پر جيڪي بي سبب دغا ٿا ڪن سي ئي شرمندا ٿيندا.

⁴ اي خداوند، مونکي پنهنجا رستا ڏيکار؛ ۽ مون کي پنهنجون واٽون سيکار.

⁵ مون کي پنهنجيءَ سچائيءَ ۾ هلاءِ، ۽ مون کي تعليم ڏي؛ ڇالاءِ جو تون ئي منهنجي ڇوٽڪاري جو خدا آهين؛ آءٌ سڄو ڏينهن تنهنجي انتظار ۾ آهيان.

⁶ اي خداوند، پنهنجن رحمتن ۽ مهربانين کي ياد ڪر؛ ڇو جو اهي ازل کان آهن.

⁷ منهنجيءَ جوانيءَ جي ڏوهن، ۽ منهنجن گناهن کي ياد نہ ڪر: پر پنهنجي ٻاجهہ سارو ڀلائي ڪري مون کي ياد ڪر.

⁸ خداوند نيڪ ۽ سچو آهي: تنهن ڪري هو گنهگارن کي سچائيءَ جي واٽ سيکاريندو.

⁹ هو حليمن کي انصاف سان هلائيندو: ۽ نماڻن کي پنهنجي واٽ ڏيکاريندو.

¹⁰ جيڪي خداوند جي عهد ۽ سندس شاهدين کي مڃين ٿا: تن لاءِ هن جون سڀ واٽون ٻاجهہ ۽ سچائي آهن.

¹¹ اي خداوند، پنهنجي نالي جي واسطي منهنجو ڏوهہ معاف ڪر، ڇالاءِ جو اُهو وڏو آهي.

¹² اهو ڪهڙو ماڻهو آهي جو خداوند کان ڊڄي ٿو؟ هو ان کي اهو رستو ڏيکاريندو جو کيس پسند آهي.

¹³ انهي جي جان سکي رهندي؛ ۽ انهي جو اولاد زمين جو وارث ٿيندو.

¹⁴ جيڪي خداوند کان ڊڄن ٿا سي ئي سندس ڳجهہ کان واقف آهن؛ ۽ اُنهن کي هو پنهنجو عهد سمجهائيندو.

¹⁵ منهنجون اکيون هميشہ خداوند ڏانهن آهن؛ ڇالاءِ جو هو منهنجا پير ڄار مان ڇڏائيندو.

¹⁶ تون مون ڏانهن نظر ڪر، ۽ مون تي رحم ڪر؛ ڇو جو آءٌ اڪيلو ۽ ڏکي آهيان.

¹⁷ منهنجيءَ دل جا ڏک وڌي ويا آهن: مون کي منهنجين مصيبتن کان ڇڏاءِ.

¹⁸ منهنجي ڏک ۽ مصيبت ڏانهن نگاهہ ڪر؛ ۽ منهنجا سڀ گناهہ معاف ڪر.

¹⁹ منهنجن دشمنن کي ڏس، ڇالاءِ جو اُهي گهڻا آهن؛ ۽ اُهي مون سان سخت نفرت ٿا رکن.

²⁰ منهنجيءَ جان کي سنڀال، ۽ مون کي ڇڏاءِ: ائين نہ ٿئي جو آءٌ شرمندو ٿيان، ڇالاءِ جو منهنجو ڀروسو توتي ئي آهي.

²¹ شل ايمانداري ۽ سچائي منهنجي نگهباني ڪن، ڇالاءِ جو آءٌ تنهنجي ئي انتظار ۾ آهيان.

²² اي خدا، اسرائيل کي سندس سڀني ڏکن کان ڇڏاءِ.