زبور 126 - Sindhi Bible

¹ جڏهن خداوند صيون جي قيدين کي موٽائي آندو، تڏهن اسين انهن جهڙا هئاسين جي خواب ٿا لهن.

² تنهن مهل اسان جو وات کل خوشيءَ سان ڀرجي ويو، ۽ اسان جي زبان گيت ڳائڻ لڳي: تڏهن اهي ڌارين قومن ۾ چوڻ لڳا تہ خداوند هن لاءِ وڏا ڪم ڪيا آهن.

³ خداوند اسان لاءِ وڏا ڪم ڪيا آهن؛ جنهن ڪري اسين خوش آهيون.

⁴ جهڙيءَ طرح ڏکڻ واريون نديون پاڻيءَ سان ڀرجي ٿيون اچن، تهڙيءَ طرح اي خداوند اسان جي قيدين کي موٽائي وٺي اچ.

⁵ جيڪي ڳوڙها ڳاڙيندي پوکين ٿا سي خوشي ڪندي لڻندا.

⁶ جيڪو روئندي روئندي ٻج کڻي پوکڻ ٿو وڃي؛ سو خوشيءَ سان گڏا کڻي موٽي ايندو.