زبور 122 - Sindhi Bible

¹ جڏهن هنن مون کي چيو تہ هلو تہ خداوند جي گهر هلون، تڏهن آءٌ خوش ٿيس.

² اي يروشلم، اسان جا پير تنهنجن دروازن جي اندر اچي پهتا آهن؛

³ يروشلم اهڙو اڏيل آهي جهڙو ڪو ڳتيل شهر ٿيندو آهي:

⁴ اتي قبيلا، بلڪ خداوند جا قبيلا، چڙهي ٿا وڃن، تہ اسرائيل جي شاهديءَ لاءِ خداوند جي نالي جي شڪر گذاري ڪن.

⁵ ڇو تہ اتي عدالت جا تخت، يعني دائود جي گهراڻي جا تخت رکيل آهن.

⁶ يروشلم جي سلامتيءَ لاءِ دعا گهرو، جيڪي توکي پيار ٿا ڪن سي سرفراز ٿيندا.

⁷ تنهنجن ڀتين جي اندر سلامتي هجي، ۽ تنهنجن محلاتن ۾ آسودگي هجي.

⁸ آءٌ پنهنجن ڀائرن ۽ سنگتين جي سبب هاڻي چوندس، تہ تو منجهہ سلامتي هجي.

⁹ خداوند اسان جي خدا جي گهر جي سببان آءٌ تنهنجو خير گهرندس.