زبور 110 - Sindhi Bible

¹ خداوند منهنجي خداوند کي فرمايو تہ جيسين آءٌ تنهنجي دشمنن کي تنهنجي پيرن جي صندلي نہ ڪريان، تيسين منهنجي ساڄي پاسي ويٺو رهہ.

² خداوند صيون مان تنهنجي زور جي لٺ موڪليندو: سو تون پنهنجي دشمنن تي حڪومت هلاءِ.

³ تنهنجا ماڻهو تنهنجي قدرت جي ڏينهن خوشيءَ سان پاڻ کي پيش ڪندا: تنهنجا جوان پاڪيزگيءَ جي جمال سان، ۽ صبح جي پيٽ مان نڪتل ماڪ وانگي تو وٽ آهن.

⁴ خداوند قسم کنيو آهي، هو ڦرندو ڪين، تہ تون ملڪ صدق جي طريقي جو هميشہ لاءِ ڪاهن آهين.

⁵ خداوند تنهنجي ساڄي هٿ وٽ، پنهنجي غضب جي ڏينهن بادشاهن کي ماريندو.

⁶ هو قومن جي عدالت ڪندو، ۽ ميدان کي لاشن سان ڀري ڇڏيندو؛ هو گهڻن ملڪن جي رئيسن جا مٿا ڀڃي وجهندو.

⁷ هو واٽ ۾ نهر مان پاڻي پيئندو: تنهن ڪري هو پنهنجو ڪنڌ مٿي کڻندو.