زبور 105 - Sindhi Bible

¹ خداوند جي شڪرگذاري ڪريو، سندس نالو وٺي دعا گهرو؛ ۽ قومن ۾ هنجا ڪم پڌرا ڪريو.

² هن جي حضور ۾ گيت ڳايو، ۽ سندس تعريف ڳايو؛ هن جي سڀني عجيب ڪمن جو ذڪر ڪريو.

³ هن جي پاڪ نالي تي فخر ڪريو: خداوند جي طالبن جون دليون خوش ٿين.

⁴ خداوند ۽ سندس قدرت جا طالب رهو؛ سدائين سندس ديدار جا طالب رهو.

⁵ هن جيڪي عجيب ڪم ڪيا آهن سي ياد ڪريو: سندس معجزن ۽ وات جي فيصلن کي ياد رکو.

⁶ اوهين جي هن جي بندي ابراهيم جو نسل، ۽ يعقوب جو اولاد، ۽ سندس چونڊيل آهيو.

⁷ اِهو خداوند اسان جو خدا آهي: ۽ سندس فيصلا ساريءَ زمين تي آهن.

⁸ هن پنهنجو عهد هميشہ تائين ياد رکيو آهي، يعني اهو قول جو هزار پيڙهين جي لاءِ فرمايو اٿس؛

⁹ جو عهد ابرهام سان ڪيو هئائين، ۽ جو قسم اسحاق سان کنيو هئائين؛

¹⁰ تنهن کي يعقوب جي لاءِ قانون، ۽ اسرائيل جي لاءِ هميشہ جو عهد ٺهرايائين:

¹¹ ۽ چيائين تہ آءٌ توکي ڪنعان جو ملڪ ڏيندس، تہ تنهنجي ميراث ٿئي.

¹² انهي وقت اهي شمار ۾ ٿورا هئا؛ بلڪ تمام ٿورا، ۽ انهي ملڪ ۾ مسافر هئا.

¹³ اهي هڪڙي قوم مان ٻيءَ ۾، ۽ هڪڙيءَ بادشاهت مان ٻيءَ ۾ پئي گهميا.

¹⁴ هن ڪنهن کي بہ مٿن ظلم ڪرڻ نہ ڏنو؛ بلڪ انهن جي خاطر بادشاهن کي ڇينڀيائين.

¹⁵ ۽ چيائين تہ منهنجي مسح ٿيل کي هٿ نہ لائيو، ۽ منهنجي نبين کي نقصان نہ رسايو.

¹⁶ وري هن انهيءَ ملڪ ۾ ڏڪار موڪليو؛ ۽ سندن روزيءَ کي ڀڃي ڇڏيائين.

¹⁷ هن انهن کان اڳ ۾ هڪڙو شخص موڪليو، يعني يوسف، جو غلاميءَ ۾ وڪاڻو.

¹⁸ انهن هن جي پيرن ۾ ٻيڙيون وجهي ڏک ڏنس، ۽ لوهہ جي زنجيرن ۾ قابو ڪيائونس:

¹⁹ جيستائين هن جو سخن پورو نہ ٿيو؛ تيستائين خداوند جو ڪلام کيس آزمائيندو رهيو.

²⁰ پوءِ بادشاهہ ماڻهو موڪلي هن کي ڇڏايو؛ هائو، قومن جي حاڪم کيس آزاد ڪيو.

²¹ هن کيس پنهنجي گهر جو مختيار، ۽ پنهنجيءَ ساريءَ ملڪيت تي حاڪم مقرر ڪيو:

²² تہ هن جي سردارن کي پنهنجيءَ مرضيءَ موجب بند ۾ رکي، ۽ هن جي بزرگن کي دانائي سيکاري.

²³ پوءِ اسرائيل بہ مصر ۾ آيو؛ ۽ يعقوب حام جي ملڪ ۾ مسافر ٿي رهيو.

²⁴ هن پنهنجيءَ اُمت کي گهڻو وڌايو، ۽ کين سندن دشمن کان وڌيڪ زور وارو ڪيائين.

²⁵ هن انهن جي دلين کي ڦيرايو جنهن ڪري اهي هن جي اُمت سان دشمني ڪرڻ لڳا، ۽ سندس بندن سان دغابازي ڪرڻ لڳا.

²⁶ هن پنهنجي بندي موسيٰ ۽ پنهنجي چونڊيل هارون کي موڪليو.

²⁷ انهن اتي جي ماڻهن ۾، يعني حام جي ملڪ ۾ هن جا نشان ۽ عجيب ڪم ڏيکاريا.

²⁸ هن اوندهہ کي موڪليو، ۽ اونداهي ٿي پيئي؛ ۽ انهن هن جي ڪلام جي مخالفت ڪئي.

²⁹ هن انهن جي پاڻيءَ کي ڦيرائي رت ڪيو، ۽ سندن مڇيون ماري ڇڏيائين.

³⁰ انهن جو ملڪ ڏيڏرن سان ڀرجي ويو، ۽ اهي بادشاهہ جي ڪوٺين ۾ گهڙي ويا.

³¹ هن فرمايو، ۽ انهن جي سڀني سرحدن ۾ مکين جا ميڙ اچي گڏ ٿيا، ۽ جُوئون اچي پيون.

³² هن انهن تي مينهن جي بدران ڳڙا وسايا، ۽ سندن زمين مان باهہ جا ڀڙڪا نڪتا.

³³ هن انهن جي ڊاک جا منهہ، ۽ انجيرن جا وڻ برباد ڪيا؛ ۽ سندن سرحدن جا وڻ ڀڃي ڇڏيائين.

³⁴ هن فرمايو تہ بيشمار مڪڙ ۽ سوٻٽ اچي پيا.

³⁵ ۽ انهن جي ملڪ جو سڀڪو وڻ ٻوٽو کائي ويا، ۽ سندن زمين جا سڀ ميوا کائي کپائي ڇڏيائون.

³⁶ هن انهن جي ملڪ جي پهريتن کي، يعني سندن طاقت جي پهرئين ڦل کي ماري وڌو.

³⁷ هو اسرائيلين کي چاندي ۽ سون سوڌو ٻاهر ڪڍي آيو: ۽ انهن جي قبيلن ۾ هڪڙو بہ ڪمزور ماڻهو ڪونہ هو.

³⁸ جڏهن اهي هليا ويا تڏهن مصر جا ماڻهو ڏاڍا خوش ٿيا؛ ڇو تہ انهن جي ڪري هو ڏاڍا ڊڄي ويا هئا.

³⁹ هن ڇانوَ ڪرڻ لاءِ آسمان ۾ هڪڙو ڪڪر موڪليو؛ ۽ رات جو سوجهري لاءِ باهہ موڪيائين.

⁴⁰ انهن کاڌو گهريو تہ ٻٽيرا موڪليائين، ۽ کين آسمان جي مانيءَ سان ڍءُ ڪرايائين.

⁴¹ هن ٽڪر کي چيريو ۽ پاڻي وهي آيو؛ ۽ سڪيءَ زمين ۾ نديءَ وانگي وهڻ لڳو.

⁴² ڇالاءِ تہ جيڪو پاڪ قول پنهنجي بندي ابرهام سان ڪيو هئائين، تنهن کي ياد ڪيائين.

⁴³ هو پنهنجي اُمت کي خوشي ڪندي، ۽ پنهنجي چونڊيلن کي گيت ڳائيندي، ٻاهر ڪڍي آيو.

⁴⁴ هن انهن کي قومن جا ملڪ ڏنا؛ ۽ هنن قومن جي ڪمائيءَ تي قبضو ڪيو.

⁴⁵ تہ اُهي هن جي قانون کي مڃين، ۽ سندس شريعت تي عمل ڪن. اوهين خداوند جي تعريف ڪريو.