زبور 103 - Sindhi Bible

¹ اي منهنجي جان خداوند کي مبارڪ چئُہ؛ ۽ جيڪي منهنجي اندر آهي سو سڀ هن جي پاڪ نالي کي مبارڪ چوي.

² اي منهنجي جان خداوند کي مبارڪ چئُہ، ۽ هن جي ڪابہ نعمت نہ وسار.

³ هو تنهنجا سڀيئي گناهہ بخشي ٿو؛ ۽ تنهنجا مڙيئي مرض مٽائي ٿو؛

⁴ هو تنهنجيءَ حياتيءَ کي برباديءَ کان ٿو ڇڏائي؛ هو توکي ٻاجهہ ۽ رحم جو ڇٽ ٿو ڍڪائي.

⁵ هو توکي ساري عمر چڱين شين سان ڍءُ ٿو ڪرائي؛ ۽ تون عقاب وانگر نئين سر جوان ٿو ٿين.

⁶ خداوند سڀني ستايلن لاءِ راستي ۽ انصاف عمل ۾ ٿو آڻي.

⁷ هن پنهنجون واٽون موسيٰ کي ڏيکاريون، ۽ پنهنجا ڪم بني اسرائيل تي پڌرا ڪيا.

⁸ خداوند رحيم ۽ ڪريم آهي، غصي ڪرڻ ۾ ڍرو، ۽ رحم سان ڀرپور آهي.

⁹ هو سدائين ڪين پيو ڇينڀيندو؛ نيڪي پنهنجو غصو هميشہ جي لاءِ رکندو.

¹⁰ هن اسان جي گناهن موافق اسان سان هلت ڪين ڪئي آهي، نڪي اسان جين خطائن موجب اسان کي بدلو ڏنو اٿس.

¹¹ ڇو تہ جيئن آسمان زمين کان گهڻو مٿي آهي، تيئن هن جو رحم انهن تي ججهو ئي آهي جي کانئس ڊڄن ٿا.

¹² جيترو اُڀرندو الهندي کان پري آهي، اوترو ئي هن اسان جا گناهہ اسان کان پري ڪيا آهن.

¹³ جيئن پيءُ پنهنجي ٻارن تي ڪهل ٿو ڪري، تيئن خداوند انهن تي ڪهل ٿو ڪري جي کانئس ڊڄن ٿا.

¹⁴ ڇو جو هن کي اسان جي طبيعت جي خبر آهي؛ ۽ ياد اٿس تہ اسين خاڪ آهين.

¹⁵ انسان جي حياتي گاهہ جي مثل آهي؛ هو جهنگلي گل وانگي وڌي ٿو.

¹⁶ پر جڏهن مٿس واءُ ٿو لڳي تڏهن هو گم ٿيو وڃي؛ ۽ وري انهي جي جاءِ جي بہ خبر نٿي پوي.

¹⁷ پر جن کي خداوند جو ڊپ آهي، تن تي سندس رحم ازل کان ابد تائين آهي، ۽ سندس راستبازي انهن جي اولاد جي اولاد تي هلندي اچي.

¹⁸ يعني انهن تي جيڪي هن جي عهد کي مڃين ٿا، ۽ سندس حڪمن کي ياد رکي انهن تي عمل ٿا ڪن.

¹⁹ خداوند پنهنجو تخت آسمان ۾ قائم ڪيو آهي؛ ۽ سندس حڪومت سڀني تي ٿي هلي.

²⁰ اي خداوند جا فرشتا، اوهين جي طاقتوارا آهيو، ۽ هن جي ڪلام جو آواز ٻڌي مٿس عمل ٿا ڪريو، سي کيس مبارڪ چئو.

²¹ اي خداوند جا لشڪر، اوهين جي سندس خدمت ڪرڻ وارا آهيو ۽ هن جي مرضيءَ تي ٿا هلو، سي خداوند کي مبارڪ چئو.

²² اي خداوند جي ساري خلقت، هن جي بادشاهت ۾ سڀ ڪنهن هنڌ کيس مبارڪ چئُہ: اي منهنجي جان خداوند کي مبارڪ چئُہ.