چوڻيون 4 - Sindhi Bible

¹ اي منهنجا پٽ، پيءُ جي تعليم ٻڌو، ۽ سمجهہ حاصل ڪرڻ لاءِ ڌيان ڏيو:

² ڇالاءِ جو آءٌ اوهان کي چڱي تعليم ٿو ڏيان؛ اوهين منهنجو قاعدو نہ ڇڏجو.

³ ڇالاءِ جو آءٌ بہ پنهنجي پيءُ جو هڪڙو پٽ هوس، ۽ پنهنجي ماءُ جي نظر ۾ نازڪ ۽ اڪيلو ئي اڪيلو پيارو هوس.

⁴ ۽ منهنجي پيءُ مون کي تعليم ڏني ۽ مون کي چيائين تہ، جيڪي آءٌ چوان ٿو سو پنهنجي دل تي ڄمائي ڇڏ: منهنجن حڪمن جي سنڀال ڪر ۽ جيئندو رهہ:

⁵ ڏاهپ هٿ ڪر، سمجهہ هٿ ڪر؛ انهيءَ کي وسار نہ، نڪي منهنجي وات جي ڳالهين کان منهن موڙ.

⁶ ڏاهپ کي ڇڏي نہ ڏي، اُها توکي بچايو ايندي؛ انهيءَ کي پيار ڪر، جو اُها تنهنجي سنڀال ڪندي.

⁷ ڏاهپ مکيہ شيءِ آهي، تنهن ڪري ڏاهپ هٿ ڪر: جيڪي بہ ٻيو تو وٽ هجي تنهن هوندي بہ سمجهہ هٿ ڪر.

⁸ انهيءَ کي مانُ ڏي ۽ هوءَ توکي وڌائيندي: جڏهن تون انهيءَ کي ڀاڪر وجهندين تڏهن اها توکي عزت وارو ڪندي.

⁹ هوءَ تنهنجي مٿي کي زينت جو زيور بخشيندي: هوءَ توکي سونهن جو ڇٽ ڏيندي.

¹⁰ اي منهنجا پٽ ٻڌ، ۽ منهنجون چوڻيون قبول ڪر؛ تہ تنهنجي عمر جا ورهيہ گهڻا ٿين.

¹¹ مون توکي ڏاهپ جي رستي جي تعليم ڏني آهي؛ مون تنهنجي سچائيءَ جي واٽن تي رهنمائي ڪئي آهي.

¹² جڏهن تون هلندين تڏهن تنهنجا قدم تنگ نہ ٿيندا؛ ۽ جي تون ڊوڙندين تہ ٿاٻو نہ کائيندين.

¹³ تعليم کي قابو ڪري جهل؛ ۽ وڃڻ نہ ڏينس؛ سنڀاليو اچينس؛ ڇالاءِ جو اها تنهنجي حياتي آهي.

¹⁴ شريرن جي رستي ۾ نہ گِهڙ، ۽ خراب ماڻهن جي واٽ تي نہ هل.

¹⁵ انهيءَ کان گوشو ڪر، انهيءَ وٽان لنگهہ ئي نہ؛ انهيءَ کان ڦري اڳتي لنگهي وڃ.

¹⁶ ڇالاءِ جو حرڪت ڪرڻ کان سواءِ هو سمهن نٿا؛ ۽ جيستائين هو ڪنهن کي نٿا ڪيرائين تيستائين هنن کي ننڊ نٿي اچي.

¹⁷ ڇالاءِ جو هو شرارت جي ماني ٿا کائين؛ ۽ ظلم جو شراب ٿا پيئن.

¹⁸ پر سچن جي واٽ چمڪندڙ روشنائيءَ وانگر آهي، جا وڌيڪ چمڪندي چمڪندي ڪامل ڏينهن تائين پهچي ٿي.

¹⁹ شريرن جو رستو اونداهيءَ جهڙو آهي؛ هنن کي خبر نٿي پوي تہ ڇا تي ٿا آٿڙجن.

²⁰ اي منهنجا پٽ، جيڪي آءٌ چوان ٿو تنهن تي ڌيان ڏي؛ منهنجين ڳالهين ڏانهن ڪن ڪر.

²¹ انهن کي پنهنجي نظر کان نڪري وڃڻ نہ ڏي؛ انهن کي پنهنجي دل ۾ سنڀاليو اچ.

²² ڇالاءِ جو جن کي اهي لڀن ٿيون تن جي لاءِ اُهي حياتي آهن، ۽ انهن جي سڄي جسم لاءِ تندرستي آهن.

²³ ڏاڍي ڪوشش سان دل جي سنڀال رک؛ ڇالاءِ جو حياتيءَ جا نتيجا انهيءَ مان ٿا نڪرن.

²⁴ بيهودو وات پاڻ کان پري ڪر، ۽ ڏنگا چپ پاڻ کان پري اُڇلاءِ.

²⁵ ڇڏ تہ تنهنجون اکيون سڌو اڳتي نهارين، ۽ تنهنجا ڇپر تنهنجي اڳيان سنئين نظر ڪن.

²⁶ پنهنجن پيرن جي واٽ سنئين رک، پوءِ تنهنجا سڀ رستا قائم ٿي ويندا.

²⁷ نڪي سڄي پاسي ڦر نڪي کٻي پاسي؛ پنهنجو پير بديءَ کان پري ڪر.