چوڻيون 24 - Sindhi Bible

¹ خراب ماڻهن تي ريس نہ ڪر؛ نڪي هنن سان گڏ گذارڻ جي خواهش ڪر:

² ڇالاءِ جو هنن جي دل ظلم زبردستيءَ جي خيال ۾ ٿي رهي، ۽ هنن جا چپ نقصان جون ڳالهيون ٿا ڪن.

³ ڏاهپ جي وسيلي گهر جُڙي ٿو؛ ۽ سمجهہ جي وسيلي اُهو قائم ٿئي ٿو؛

⁴ ۽ علم جي وسيلي هر طرح جي قيمتي ۽ وڻندڙ مال سان ڪوٺيون ڀربيون آهن؟

⁵ ڏاهو ماڻهو مضبوط آهي؛ هائو، علم واري ماڻهوءَ جي طاقت وڌندي ٿي وڃي.

⁶ ڇالاءِ جو ڏاهپ واري هدايت سان تون پنهنجي جنگ ڪندين: ۽ گهڻن جي صلاح مصلحت جي ڪري سلامتي آهي.

⁷ ڏاهپ بي عقل جي پهچ کان گهڻو مٿي آهي: هو چونڪ ۾ پنهنجو وات نٿو پٽي.

⁸ جيڪو برائي ڪرڻ جون رٿون ڪري ٿو، تنهن کي ماڻهو فسادي شخص سڏيندا.

⁹ بي عقل جو خيال گناهہ آهي: ۽ ٺٺولي ڪندڙ مان ماڻهن کي نفرت ٿي اچي.

¹⁰ جيڪڏهن تون مصيبت جي ڏينهن بي حواس ٿي ويندين، تہ تنهنجو زور ٿورو آهي.

¹¹ جيڪي موت ڏي کڄيو ٿا وڃن تن کي ڇڏاءِ، ۽ جيڪي قتل ٿيڻ لاءِ تيار آهن تن کي پٺ تي هٽائڻ جي ڪوشش ڪر.

¹² جيڪڏهن تون چوندين تہ ڏس اسين هي نٿا ڄاڻون: تہ جيڪو دليون توري ٿو سو انهيءَ جو ويچار نہ ڪندو ڇا؟ ۽ جيڪو تنهنجي ساهہ جي سنڀال ٿو ڪري سو اهو نہ ڄاڻندو ڇا؟ ۽ اهو سڀ ڪنهن ماڻهوءَ کي پنهنجي ڪيتي موافق عيوضو نہ ڏيندو ڇا؟

¹³ اي منهنجا پٽ، تون ماکي کاءُ، ڇالاءِ جو اُها چڱي آهي؛ ۽ مانارو بہ، جو توکي مٺو ٿو لڳي:

¹⁴ انهيءَ طرح ڏاهپ کي پنهنجي روح لاءِ ڄاڻ؛ جيڪڏهن تو اها لڌي، تہ تو کي انعام ملندو، ۽ تنهنجي اميد وڍجي نہ ويندي.

¹⁵ اي شرير شخص، سچي جي گهر ۾ گهڙڻ لاءِ ڇپ هڻي لڪي نہ ويهہ؛ هن جي آرام جي جاءِ خراب نہ ڪر:

¹⁶ ڇالاءِ جو سچو ماڻهو ست ڀيرا ڪري ٿو ۽ وري اُٿي ٿو: پر شريرن کي آفت اونڌو ڪري ڪيرايو وجهي.

¹⁷ جڏهن تنهنجو دشمن ڪري ٿو، تڏهن خوشي نہ ڪر، ۽ جڏهن هو اُبتو ڪري ٿو تڏهن پنهنجي دل کي خوش ٿيڻ نہ ڏ ي:

¹⁸ متان خداوند اهو ڏسي ۽ انهيءَ ڪري رنج ٿئي، ۽ هن تان پنهنجي ڪاوڙ لاهي ڇڏي.

¹⁹ بدي ڪندڙن جي ڪري ڪُرڪندو نہ وت؛ نڪي شريرن تي حسد ڪر.

²⁰ ڇالاءِ جو خراب ماڻهوءَ کي ڪوبہ انعام نہ ملندو؛ شرير جو ڏيئو اُجهامي ويندو.

²¹ اي منهنجا پٽ، تون خداوند ۽ بادشاهہ کان ڊڄندو رهہ؛ ۽ جيڪي چنچل آهن تن سان ڪوبہ واسطو نہ رکو:

²² ڇالاءِ جو انهن جي آفت اوچتو اُٿندي؛ ۽ انهن ٻنهي جي ناس ٿيڻ جي ڪنهن کي خبر آهي؟

²³ هي بہ ڏاهن جا قول آهن. عدالت ۾ پاسخاطري ڪرڻ چڱي ڳالهہ نہ آهي.

²⁴ جيڪو شرير کي چوي ٿو تہ تون سچو آهين؛ انهيءَ تي ماڻهو لعنت ڪندا ۽ قومون انهيءَ کي ڌڪارينديون:

²⁵ پر جيڪي هن کي ملامت ڪن ٿا انهن جي لاءِ خوشي ٿيندي، ۽ انهن تي چڱي برڪت نازل ٿيندي.

²⁶ جيڪو برابر جواب ڏئي ٿو سو چپن سان چُمي ٿو.

²⁷ پنهنجو ڪم ٻاهر تيار ڪر، ۽ پنهنجي لاءِ ٻنيءَ کي تيار رک؛ ۽ پوءِ پنهنجو گهر اڏاءِ

²⁸ سبب کان سواءِ پنهنجي پاڙيسريءَ جي برخلاف شاهد نہ ٿيءُ؛ ۽ پنهنجن چپن سان ٺڳي نہ ڪر.

²⁹ ائين نہ چئُہ تہ جيئن هن مون سان ڪيو آهي تيئن آءٌ بہ هن سان ڪندس؛ آءٌ هن ماڻهوءَ کي سندس ڪيتي موجب بدلو ڏيندس.

³⁰ آءٌ سست ماڻهوءَ جي ٻنيءَ وٽان لنگهيس، ۽ بي سمجهہ ماڻهو جي ڊاک جي منهہ وٽان بہ؛

³¹ ۽ ڏس، چوڌاري انهيءَ تي ڪنڊا چڙهي ويا هئا، ۽ اُهو ڪانڊيرن سان ڍڪجي ويو هو ۽ انهيءَ جي پڪي ڀت بہ ڀڳي ڊٺي پيئي هئي.

³² تڏهن مون نهاري چڱيءَ طرح ويچار ڪيو: اُنهيءَ کي ڏسي مون سمجهيو.

³³ اڃا بہ ٿوري ننڊ، ٿوري پنڪي، سمهڻ لاءِ ٿوريون ٻانهون سوڙهيون ڪرڻ:

³⁴ ائين ڪرڻ سان تنهنجي غريبي چور وانگر ايندي؛ ۽ تنهنجي محتاجي هٿيار ٻڌل ماڻهوءَ وانگي ايندي.