چوڻيون 23 - Sindhi Bible

¹ جڏهن تون ڪنهن حاڪم سان گڏ ماني کائڻ ويهين، تڏهن جيڪي تنهنجي اڳيان هجي تنهن ڏانهن ڌيان سان نهار ۽ دل ۾ ويچار ڪر؛

² ۽ جي تون گهڻي اشتها وارو ماڻهو آهين، تہ پنهنجي نڙي تي ڪاتي رک.

³ هن جي لذيذ طعامن جو خواهشمند نہ ٿيءُ؛ جو اُهي دغابازيءَ جو کاڌو آهن.

⁴ دولتمند ٿيڻ لاءِ پاڻ کي هلاڪ نہ ڪر؛ پنهنجي اها ڏاهپ ڇڏي ڏي.

⁵ جيڪي اصل هستيءَ ۾ نہ آهي تنهن تي پنهنجون اکيون وجهندين ڇا؟ ڇالاءِ جو جيئن عقاب آسمان ڏانهن اُڏامي ٿو وڃي، تيئن دولت بہ ضرور اُڏامي ويندي.

⁶ بد نظر واري ماڻهوءَ جي ماني نہ کاءُ، ۽ نہ انهيءَ جي عمدن طعامن جي خواهش رک:

⁷ ڇالاءِ جو جيئن هو پنهنجي دل ۾ خيال ڪري ٿو تيئن ئي هو آهي: هو توکي چوي ٿو تہ کاءُ ۽ پيءُ؛ پر هن جي دل تو سان نہ آهي.

⁸ جيڪو گرهہ تو کاڌو آهي سو تون اُلٽي ڪري ڪڍندين، ۽ پنهنجون مٺيون ٻوليون ضايع ڪندين.

⁹ بيوقوف جي ٻڌندي ڪجهہ بہ نہ ڳالهاءِ؛ ڇالاءِ جو هو تنهنجين ڳالهين جي ڏاهپ کي ڌڪاريندو.

¹⁰ قديم حد جا نشان اصلوڪي جاءِ تان نہ چور؛ ۽ يتيمن جي ٻنين ۾ دخل نہ ڪر:

¹¹ ڇالاءِ جو انهن جو ڇڏائيندڙ زور وارو آهي؛ هو اُنهن جي طرفان تنهنجي برخلاف حجت دليل آڻيندو.

¹² پنهنجي دل تعليم تي لڳاءِ، ۽ پنهنجا ڪن علم تي.

¹³ ٻار کي سيکت ڏيڻ بند نہ ڪر: ڇالاءِ جو جيڪڏهن تون هن کي لڪڻ سان ماريندين تہ هو مري ڪين ويندو.

¹⁴ تون هن کي ڀلي لڪڻ سان مار ڏي، ۽ هن جو روح قبر کان بچاءِ.

¹⁵ اي منهنجا پٽ، جيڪڏهن تنهنجي دل عقل واري ٿيندي تہ منهنجي دل، هائو منهنجي دل خوش ٿيندي:

¹⁶ هائو، جڏهن تنهنجا چپ درست ڳالهيون ڳالهائيندا، تڏهن منهنجا گردا خوش ٿيندا.

¹⁷ پنهنجي دل کي گنهگارن تي ريس ڪرڻ نہ ڏي: پر تون سڄو ڏينهن خداوند جي خوف ۾ رهہ:

¹⁸ ڇالاءِ جو انعام جي پڪ آهي؛ ۽ تنهنجي اميد وڍجي نہ ويندي.

¹⁹ اي منهنجا پٽ، ٻڌ ۽ ڏاهو ٿيءُ، ۽ پنهنجيءَ دل کي سنئين رستي تي آڻ.

²⁰ شراب خورن مان؛ ۽ گهڻي گوشت کائيندڙن مان نہ ٿي:

²¹ ڇالاءِ جو شرابي ۽ هٻڇي نيٺ ڪنگالپڻ کي وڃي پهچندا: ۽ ڳِهر ماڻهوءَ کي ٿڳڙي پوش ڪندي.

²² جنهن پيءُ مان تون ڄائو آهين تنهنجي ڳالهہ ڌيان ڏيئي ٻڌ، ۽ جڏهن تنهنجي ماءُ ڪراڙي ٿئي تڏهن انهيءَ کي ڌڪار نہ.

²³ سچ کي خريد ڪر ۽ انهيءَ کي وڪڻي نہ ڇڏ؛ هائو، ڏاهپ کي ۽ تعليم کي ۽ سمجهہ کي.

²⁴ سچي جو پيءُ نهايت خوش رهندو: ۽ جيڪو ڏاهو ٻار ٿو ڄڻي تنهن کي انهيءَ مان خوشي حاصل ٿيندي.

²⁵ ڀلي تہ تنهنجو پيءُ ۽ تنهنجي ماءُ خوش رهن، ۽ ڀلي تہ جنهن توکي پيٽ ۾ سانڍيو آهي، سا خوشيون ڪري.

²⁶ اي منهنجا پٽ، مون کي پنهنجي دل ڏي، ۽ پنهنجين اکين کي منهنجن رستن جي ڪري خوش ٿيڻ ڏي.

²⁷ ڇالاءِ جو ڪسبياڻي هڪڙي اونهي کڏ آهي؛ ۽ ڌاري زال هڪڙي سوڙهي کوهي آهي.

²⁸ هائو هوءَ هڪڙي چور وانگر ڇپ هڻي ويهي ٿي، ۽ ماڻهن ۾ دغابازن جو شمار وڌائي ٿي.

²⁹ ڪنهن کي غم آهي؟ ڪنهن کي ڏک آهي؟ ڪير جهيڙا ٿو ڪري؟ ڪير شڪايتون ٿو ڪري؟ ڪنهن کي سبب کان سواءِ زخم آهن؟ ڪنهن کي اکين جي ڳاڙهاڻ آهي؟

³⁰ اهي جي شراب پيئڻ ۾ گهڻو وقت گذارين ٿا؛ اُهي جي گڏيل شراب ڳولي لهڻ لاءِ وڃن ٿا.

³¹ جڏهن شراب ڳاڙهو آهي تڏهن اُن ڏانهن نہ نهار، يا جڏهن اُهو پيالي ۾ پنهنجو رنگ ظاهر ڪري ٿو، ۽ جڏهن اهو لسو ڳسيو وڃي ٿو:

³² ڇالاءِ جو پڇاڙيءَ ۾ اُهو نانگ وانگر چڪ هڻي ٿو، ۽ کپر وانگر ڏنگي ٿو.

³³ تنهنجون اکيون پرايون شيون ڏسنديون، ۽ تنهنجي دل بيهوديون ڳالهيون ڪندي.

³⁴ هائو تون انهيءَ جهڙو ٿيندين جو سمنڊ جي وچ ۾ سمهي ٿو، يا انهيءَ جهڙو، جو جهاز جي کوهي جي چوٽيءَ تي سمهي ٿو.

³⁵ تون چوندين تہ هنن مون کي ڌڪ هنيو آهي پر مون کي ايذاءُ ڪونہ پهتو آهي؛ هنن مون کي ماريو آهي، پر مون تي انهيءَ جو اثر ئي ڪونہ ٿيو: آءٌ ڪڏهن سجاڳ ٿيندس؟ آءٌ وري انهيءَ کي ڳوليندس.