ڳاڻاٽو 36 - Sindhi Bible1 ۽ بني يوسف جي گهراڻن مان بني جلعاد، جي منسيءَ جي پٽ مڪير جو اولاد آهن، تن جي ابن ڏاڏن جي گهراڻن جا رئيس، موسيٰ وٽ ۽ بني اسرائيل جي ابن ڏاڏن جي گهراڻن جي رئيسن، يعني سردارن وٽ اچي چوڻ لڳا، تہ 2 خداوند اسان جي مالڪ کي حڪم ڏنو هو تہ پُکا وجهي، ملڪ بني اسرائيل کي ورثي طور ورهائي ڏئي: ۽ خداوند اسان جي مالڪ کي هي بہ حڪم ڏنو هو تہ اسان جي ڀاءُ صلافحاد جو ورثو سندس ڌيئرن کي ڏنو وڃي. 3 پر جيڪڏهن اهي بني اسرائيل جي ٻين قبيلن جي پٽن مان ڪنهن سان پرڻبيون، تہ انهن جو ورثو اسان جي ابن ڏاڏن جي ورثي مان نڪري ويندو، ۽ جنهن ٻئي قبيلي ۾ اهي داخل ٿينديون، تن جي ورثي ۾ شامل ڪيو ويندو. انهيءَ طرح اِهو اسان جي ورثي جي حصي مان نڪري ويندو. 4 ۽ جڏهن جشن جو سال ايندو، تڏهن هنن جو ورثو انهي قبيلي جي ورثي سان گڏيو ويندو، جنهن ۾ اهي داخل ٿينديون؛ انهيءَ طرح هنن جو ورثو اسان جي ابن ڏاڏن جي قبيلي جي ورثي مان نڪري ويندو. 5 تڏهن موسيٰ خداوند جي ڪلام موجب بني اسرائيل کي حڪم ڏيئي چيو، تہ بني يوسف جي قبيلي وارا سچ ٿا چون. 6 سو صلافحاد جي ڌيئرن بابت خداوند جو هي حڪم آهي، تہ اهي جنهن سان وڻين تنهن سان پرڻجن؛ پر رڳو پنهنجي پيءُ جي قبيلي ۾ ئي پرڻجن. 7 انهيءَ طرح بني اسرائيل جو ورثو هڪڙي قبيلي مان نڪري، ٻئي قبيلي ۾ نہ ويندو: ڇالاءِ جو هرڪو اسرائيلي پنهنجي ابن ڏاڏن جي قبيلي جي ورثي کي قائم رکندو. 8 ۽ جيڪڏهن بني اسرائيل جي ڪنهن قبيلي ۾ ڪا ڇوڪري ورثي جي مالڪ هوندي، تہ هوءَ پنهنجي پيءُ جي قبيلي مان ڪنهن بہ ماڻهوءَ سان شادي ڪندي، جنهنڪري بني اسرائيل مان هرڪو ماڻهو پنهنجي ابن ڏاڏن جي ورثي جو مالڪ ٿئي. 9 انهيءَ طرح ڪنهن جو بہ ورثو هڪڙي قبيلي مان نڪري ٻئي قبيلي ۾ نہ ويندو؛ ڇالاءِ جو بني اسرائيل جي قبيلن مان هرڪو پنهنجو پنهنجو ورثو پنهنجي قبضي ۾ رکندو. 10 سو جيئن خداوند موسيٰ کي حڪم ڏنو، تيئن ئي صلافحاد جي ڌيئرن ڪيو: 11 ڇالاءِ جو صلافحاد جون ڌيئرون محلاہ، ترضاہ، حجلاہ، ملڪاہ، ۽ نوعاہ پنهنجن چاچن جي پٽن سان پرڻيون. 12 يعني انهن يوسف جي پٽ منسيءَ جي اولاد جي گهراڻي ۾ شادي ڪئي، ۽ انهن جو ورثو سندن پيءُ جي قبيلي ۾ ئي رهيو. 13 اِهي آهن اُهي حڪم ۽ فيصلا، جي خداوند يردن جي ڪناري تي، موآب جي ميدان ۾ يريحو وٽ موسيٰ جي معرفت بني اسرائيل جي لاءِ مقرر ڪيا. |
Sindhi Bible © Pakistan Bible Society, 1954,1962.
Pakistan Bible Society