ڳاڻاٽو 35 - Sindhi Bible

¹ ۽ خداوند يردن جي ڪناري تي، موآب جي ميدان ۾، يريحو وٽ موسيٰ کي فرمايو ۽ چيائينس، تہ

² بني اسرائيل کي حڪم ڏي تہ پنهنجيءَ موروثي ملڪيت مان ڪي شهر لاوين کي رهڻ لاءِ ڏين؛ ۽ انهن شهرن جي پسگردائي بہ اوهين لاوين کي ڏيو.

³ شهرن ۾ تہ هو پاڻ رهندا؛ ۽ باقي انهن جون ٻهراڙيون سندن ڍورن، ۽ مال، ۽ جانورن لاءِ ٿينديون.

⁴ ۽ شهرن جي پسگردائي، جا اوهين لاوين کي ڏيو، سا شهر جي ڪوٽ کان ٻاهرئين پاسي چوڌاري هزار هٿن تائين هئڻ گهرجي.

⁵ ۽ اوهين شهر جي ٻاهران اُڀرندي ڏانهن ٻہ هزار هٿ ماپجو، ۽ ڏکڻ ڏانهن ٻہ هزار هٿ، ۽ الهندي ڏانهن ٻہ هزار هٿ، ۽ اُتر ڏانهن ٻہ هزار هٿ، پوءِ شهر انهن جي وچ ۾ ٿيندو. اهي هن جي لاءِ شهرن جون ٻهراڙيون ٿينديون.

⁶ ۽ جيڪي شهر اوهين لاوين کي ڏيندا، تن مان ڇهہ شهر پناهہ جا هجن، جن ۾ خوني ماڻهو ڀڄي وڃي رهن: انهن کان سواءِ اوهين ٻائيتاليهہ شهر ٻيا بہ اڏجو.

⁷ سڀ شهر جي اوهين لاوين کي ڏيندا سي اٺيتاليهہ هجن. اهي اوهين انهن جي ٻهراڙين سميت ڏجو.

⁸ ۽ جيڪي شهر اوهين ڏيو، سي بني اسرائيل جي موروثي ملڪيت مان هجن، گهڻن کان گهڻا وٺجو؛ ۽ ٿورن کان ٿورا وٺجو: هر ڪنهن کي جيڪو ورثو ملي تنهن موجب پنهنجن شهرن مان لاوين کي ڏئي.

⁹ ۽ خداوند موسيٰ کي فرمايو ۽ چيائينس، تہ

¹⁰ بني اسرائيل سان گفتگو ڪري کين چئُہ تہ جڏهن اوهين يردن لنگهي ڪنعان جي ملڪ ۾ داخل ٿيو،

¹¹ تڏهن پنهنجي لاءِ ڪي شهر مقرر ڪجو، جي اوهان جي لاءِ پناهہ جا شهر هجن؛ تہ جيڪو ماڻهو ڀل مان ڪنهن جو خون ڪري، سو ڀڄي وڃي اتي رهي.

¹² انهن شهرن ۾ اوهان کي وير وٺڻ واري کان پناهہ ملندي؛ انهي لاءِ تہ جيسين خوني جماعت جي اڳيان فيصلي جي لاءِ حاضر نہ ٿئي، تيسين اهو ماريو نہ وڃي.

¹³ ۽ پناهہ جا شهر جي اوهين ڏيو سي ڇهہ هجن.

¹⁴ اوهين ٽي شهر يردن جي پرئين ڀر، ۽ ٽي شهر ڪنعان جي ملڪ ۾ ڏجو: اهي پناهہ جا شهر ٿيندا.

¹⁵ اهي ڇهہ شهر بني اسرائيل جي لاءِ، ۽ پرديسيءَ جي لاءِ، ۽ جيڪو ڌاريو اوهان منجهہ اچي رهي، انهي جي لاءِ پناهہ جا شهر ٿيندا: انهي لاءِ تہ جيڪو ماڻهو ڀل مان ڪنهن جو خون ڪري، سو ڀڄي اتي وڃي رهي.

¹⁶ جيڪڏهن ڪو ماڻهو ڪنهن کي لوهہ جي هٿيار سان اهڙو ماري، جو اهو ماڻهو مري پوي، تہ هو خوني آهي: اهڙو خوني ضرور قتل ڪيو وڃي.

¹⁷ جيڪڏهن ڪو ماڻهو ڪنهن کي اهڙو پهڻ هٿ سان اُڇلائي هڻي، جنهن سان موت ٿيڻ جو امڪان هجي، ۽ اهو ماڻهو مري پوي، تہ هو خوني آهي: اهڙو خوني ضرور قتل ڪيو وڃي.

¹⁸ يا جيڪڏهن ڪو ماڻهو ڪنهن کي اهڙي لٺ هڻي، جنهن سان موت ٿيڻ جو امڪان هجي، ۽ اهو ماڻهو مري پوي، تہ هو خوني آهي: اهڙو خوني ضرور قتل ڪيو وڃي.

¹⁹ جيڪو خون جو وير وٺڻ وارو هجي، سو پاڻ اهڙي خونيءَ کي ماري: جڏهن اهو گڏجي وڃيس تڏهن انهي کي ماري وجهي.

²⁰ جيڪڏهن ڪو ماڻهو دشمنيءَ جي ڪري ڪنهن کي ڌڪو ڏئي، يا لڪي وجهہ وٺي ڪا شيءِ اُڇلائي هڻيس، جنهنڪري اهو مري پوي؛

²¹ يا دشمنيءَ جي ڪري هٿ سان ڌڪ هڻي ماري وجهيس؛ تہ ڌڪ هڻڻ وارو ضرور قتل ڪيو وڃي؛ هو خوني آهي: ۽ خون جي وير جي وٺڻ وارو انهي خونيءَ کي جڏهن اهو گڏجيس، تڏهن ماري وجهي.

²² پر جيڪڏهن هو دشمنيءَ کان سواءِ اوچتو انهي کي ڌڪو ڏئي، يا لڪي ويهڻ کان سواءِ ڪا شيءِ مٿس اُڇلائي،

²³ يا انهي کي ڏسڻ کان سواءِ اهڙو پهڻ اُڇلائي هڻي، جنهن سان موت ٿيڻ جو امڪان هجي ۽ انهي جي لڳڻ سان اهو مري وڃي، ۽ هو انهي جو دشمن نہ هجي، نڪي انهي جو مٺگهرو هجي:

²⁴ تہ پوءِ جماعت انهي ڌڪ هڻندڙ، ۽ خون جي وير وٺڻ واري جي وچ ۾ هنن حڪمن موجب فيصلو ڪري:

²⁵ ۽ جماعت انهي خونيءَ کي انهي خون جي وير وٺڻ واري جي چنبي مان ڇڏائي، ۽ جماعت ئي هن کي سندس پناهہ جي شهر ۾ موڪلي ڏئي، جتي هو ڀڄي ويو هجي: ۽ پاڪ تيل سان مسح ڪيل سردار ڪاهن جي موت تائين، هو اتي ئي رهي.

²⁶ پر جيڪڏهن اهو خوني جنهن شهر ۾ ڀڄي ويو هجي، تنهن جيءَ حد کان ڪنهن بہ وقت ٻاهر نڪري،

²⁷ ۽ جيڪڏهن خون جي وير وٺڻ واري کي اهو پناهہ جي شهر جي حد جي ٻاهر گڏجي وڃي، ۽ اهو وير وٺڻ وارو انهي خونيءَ کي ماري وجهي؛ تہ انهي تي خون جو ڏوهہ ڪونہ ايندو:

²⁸ ڇالاءِ جو هن کي گهربو هو تہ سردار ڪاهن جي مرڻ تائين پنهنجي پناهہ جي شهر ۾ رهي: ۽ سردار ڪاهن جي مرڻ کان پوءِ اهو خوني پنهنجي ملڪيت واريءَ زمين ۾ موٽي اچي.

²⁹ اهي ڳالهيون اوهان لاءِ اوهانجين سڀني پيڙهين ۾ ۽ اوهان جي سڀني رهڻ جي هنڌن ۾ فيصلي جو قانون ٿينديون.

³⁰ جيڪو ڪنهن ماڻهوءَ کي ماري وجهي، تہ اهو خوني، شاهدن جي زبانيءَ تي قتل ڪيو وڃي: پر هڪڙي شاهد جي زبانيءَ تي ڪوبہ ماڻهو ماريو نہ وڃي.

³¹ تنهن کان سواءِ جيڪو خوني قتل جي لائق هجي، تنهن کي سندس جان جي عيوضي ۾ پئسا وٺي ڇڏي نہ ڏجو: اهو ضرور قتل ڪيو وڃي.

³² ۽ جيڪو پنهنجي پناهہ جي شهر ۾ ڀڄي وڃي، تنهن کي سردار ڪاهن جي مرڻ کان اڳي سندس عيوضي جا پئسا وٺي، سندس زمين ۾ موٽڻ جي موڪل نہ ڏجو.

³³ سو جنهن ملڪ ۾ اوهين رهو ٿا، تنهن کي ناپاڪ نہ ڪجو: ڇالاءِ جو رت ملڪ کي ناپاڪ ٿو ڪري: ڇو تہ جنهن ملڪ ۾ رت وهائجي ٿو، تنهن جو ڪفارو خونيءَ جي رت کان سواءِ ٿي نٿو سگهي.

³⁴ جنهن ملڪ ۾ اوهين رهو ٿا، ۽ جنهن ملڪ ۾ آءٌ بہ ٿو رهان، تنهن کي پليت نہ ڪجو: ڇالاءِ جو آءٌ خداوند بني اسرائيل جي وچ ۾ ٿو رهان.