مرقس 3 - Sindhi Bible

¹ ۽ هو وري عبادتخاني ۾ ويو، ۽ اُتي هڪڙو ماڻهو هو جنهن جو هٿ سُڪل هو.

² ۽ هنن ويٺي نهاريس، تہ ڪٿي هو سبت جي ڏينهن ڇُٽائيس تہ مٿس تهمت آڻيون.

³ هن سُڪل هٿ واري ماڻهو کي چيو تہ وچ ۾ ٿي بيهہ.

⁴ ۽ هنن کي چيائين تہ سبت جي ڏينهن نيڪي ڪرڻ روا آهي يا بدي ڪرڻ؟ جان بچائڻ، يا مارڻ؟ پر هنن کڻي ماٺ ڪئي.

⁵ تڏهن ڪاوڙ مان هنن ڏانهن نهاريائين، ڇو جو هنن جي سنگدليءَ تي ارمان ٿي آيس؛ پوءِ انهي ماڻهوءَ کي چيائين، تہ پنهنجو هٿ ڊگهير. ۽ هن اهو ڊگهيريو، تہ هٿ ڇُٽي پيس.

⁶ ۽ فريسي ٻاهر نڪري ويا، ۽ يڪدم هيرودين سان سندس برخلاف صلاح مصلحت ڪرڻ لڳا تہ ڪهڙيءَ طرح هن کي ماري کپائجي.

⁷ ۽ يسوع پنهنجن شاگردن سان گڏجي سمنڊ جي پاسي نڪري ويو، ۽ گليل مان ماڻهن جو وڏو ميڙاڪو سندس پٺيان آيو: ۽ يهوديہ،

⁸ ۽ يروشلم، ۽ ادوم، ۽ يردن جي پرينءَ ڀر، ۽ صور ۽ صيدا جي آس پاس کان ماڻهن جي هڪ وڏي ميڙاڪي جڏهن ٻڌو تہ هو ههڙا وڏا ڪم ٿو ڪري، تڏهن اُهي وٽس آيا.

⁹ ۽ هن پنهنجن شاگردن کي چيو تہ گوڙ جي ڪري هڪڙي ننڍي ٻيڙي منهنجي لاءِ تيار بيٺي رهي تہ متان اُهي مون تي ڳاهٽ ٿين:

¹⁰ ڇالاءِ جو هن گهڻن کي ڇُٽايو هو، تنهنڪري جيڪي بہ ماڻهو مرض ۾ گرفتار هئا، سي کيس ڇهڻ لاءِ مٿس پئي ڳاهٽ ٿيا.

¹¹ ۽ جڏهن ڀوت کيس ڏسندا هئا، تڏهن اڳيانس ڪِري رڙيون ڪري چوندا هئا، تہ تون خدا جو فرزند آهين.

¹² ۽ هن بلڪل سخت تاڪيد ڪين تہ مون کي پڌرو نہ ڪريو.

¹³ پوءِ هو جبل تي چڙهي ويو، ۽ جن کي وڻيس، تن کي پاڻ ڏانهن سڏيائين، ۽ اُهي وٽس آيا.

¹⁴ ۽ هن ٻارهن ڄڻا مقرر ڪيا، انهي لاءِ تہ هو ساڻس گڏ گذارين، ۽ هو کين منادي ڪرڻ لاءِ موڪلي،

¹⁵ ۽ کين ڀوتن جي ڪڍڻ جي بہ اختياري هجي:

¹⁶ شمعون جنهن جو نالو پطرس بہ رکيائين؛

¹⁷ ۽ زبديءَ جو پٽ يعقوب، ۽ يعقوب جو ڀاءُ يوحنا، جن تي بونرگس، يعني گجگوڙ جا پٽ نالو رکيائين:

¹⁸ ۽ اندرياس، ۽ فلپس، ۽ برتلمئي، ۽ متي، ۽ توما، ۽ حلفيءَ جو پٽ يعقوب، ۽ ٿدي، ۽ شمعون ڪنعاني،

¹⁹ ۽ يهوداہ اسڪريوتي، جنهن جهلايس. پوءِ هو هڪڙي گهر ۾ آيو.

²⁰ ۽ وري اُتي ايڏي خلق اچي مڙي جو هنن کي ماني کائڻ جي بہ فرصت نہ ٿي ملي.

²¹ ۽ جڏهن سندس عزيزن اها ڳالهہ ٻڌي، تڏهن کيس هٿ ڪرڻ لاءِ نڪتا: ڇالاءِ جو هنن چيو تہ هي هوش کان ٻاهر آهي.

²² ۽ فقيهہ جي يروشلم کان آيا هئا، تن چيو، تہ هن ۾ بعلزبول آهي، ۽ هو ڀوتن جي سردار جي مدد سان ڀوت ٿو ڪڍي.

²³ انهن کي هو پاڻ وٽ ڪوٺي مثالن ۾ چوڻ لڳو، تہ ڀلا شيطان، شيطان کي ڪيئن ڪڍي سگهندو؟

²⁴ ۽ جيڪڏهن ڪنهن بادشاهت ۾ ڦيٽهڙو ٿو پوي، تہ اُها بادشاهت جٽاءُ ڪري نٿي سگهي.

²⁵ ۽ جيڪڏهن ڪنهن گهر ۾ ڦيٽهڙو پوندو تہ اُهو گهر بہ قائم رهي نہ سگهندو.

²⁶ ۽ جي شيطان پاڻ پنهنجي برخلاف کڙو ٿيندو ۽ ڦيٽهڙو وجهندو، تہ بيهي ڪين سگهندو، پر ختم ٿي ويندو.

²⁷ پر ڪوبہ ماڻهو ڪنهن طاقت واري شخص جي گهر ۾ گهڙي سندس مال متاع ڦري نہ سگهندو، جيسين ڪ پهريائين انهي طاقت واري شخص کي نہ ٻَڌي؛ ۽ تنهن کانپوءِ هن جو گهر ڦريندو.

²⁸ آئون اوهان کي سچ ٿو چوان تہ جيڪي بہ گناهہ بني آدم ڪيا هوندا، ۽ جيڪي بہ ڪفر جون ڳالهيون هنن چيون هونديون، سي سڀ هنن کي معاف ڪيون وينديون:

²⁹ پر جيڪو پاڪ روح جي حق ۾ ڪفر بڪندو تنهن کي ڪڏهن بہ معافي نہ ملندي، اُٽلندو ابدي گناهہ جو ڏوهاري ٿيندو:

³⁰ سو انهي لاءِ جو هنن چيو ٿي تہ هن ۾ ڀوت آهي.

³¹ پوءِ هن جي ماءُ ۽ ڀائر آيا، ۽ ٻاهر بيهي هن کي پاڻ وٽ سڏيائون.

³² ۽ هن جي چوڌاري گهڻيئي ماڻهو ويٺا هئا، جن چيس تہ اِجهو تنهنجي ماءُ ۽ تنهنجا ڀائر ٻاهر بيٺا تنهنجي پڇا ڪن.

³³ هن جواب ڏيئي چين، تہ منهنجي ماءُ ۽ منهنجا ڀائر ڪير آهن؟

³⁴ ۽ جيڪي سندس آس پاس ويٺا هئا، تن ڏانهن نظر گهمائي چوڻ لڳو، تہ اِجها منهنجي ماءُ ۽ اِجهي منهنجا ڀائر!

³⁵ ڇالاءِ تہ جيڪو خدا جي مرضيءَ موجب هلندو، سو ئي منهنجو ڀاءُ ۽ ڀيڻ ۽ ماءُ آهي.