لاوي سرشتو 26 - Sindhi Bible

¹ اوهين پنهنجي لاءِ بت نہ جوڙجو، نڪي ڪا اُڪريل مورت يا ڪو ٿنڀ ٺاهجو، نڪي ڪو مورت وارو پهڻ پنهنجيءَ زمين ۾ سجدي ڪرڻ لاءِ کڙو ڪجو: ڇالاءِ جو آءٌ خداوند اوهان جو خدا آهيان.

² اوهين منهنجا سبت جا ڏينهن ياد رکجو، ۽ منهنجي پاڪ مڪان جي تعظيم ڪجو: آءٌ خداوند آهيان.

³ جيڪڏهن اوهين منهنجن قانونن تي هلندا، ۽ منهنجا حڪم مڃيندا، ۽ انهن تي عمل ڪندا؛

⁴ تہ آءٌ اوهان جي لاءِ پوريءَ مند تي مينهن وسائيندس، ۽ زمين پنهنجي پيدائش گهڻي ڏيندي، ۽ باغ جا وڻ پنهنجو ميوو ڏيندا.

⁵ ۽ اوهان جي ان ڳاهڻ جو ڪم ڊاک چونڊڻ جي وقت تائين پيو هلندو، ۽ ڊاک چونڊڻ جو ڪم ان پوکڻ تائين پيو هلندو: ۽ اوهين ماني ڍؤ ڪري کائيندا، ۽ پنهنجي ملڪ ۾ صحيح سلامت پيا گذاريندا.

⁶ ۽ آءٌ ملڪ ۾ صلح ۽ آرام قائم ڪندس، ۽ اوهين سمهي ننڊون ڪندا، ۽ ڪوبہ اوهان کي ڪونہ ڊيڄاريندو: ۽ آءٌ جهنگلي جانورن کي ملڪ مان ڪڍي ڇڏيندس، ۽ اوهان جي ملڪ ۾ ترار ڪانہ هلندي.

⁷ ۽ اوهين پنهنجن دشمنن کي ڀڄائي ڪڍندا، ۽ اهي اوهان جي اڳيان ترار سان ڪيرايا ويندا.

⁸ ۽ اوهان جا پنج ڄڻا سؤ ڄڻن کي ڀڄائي ڪڍندا، ۽ اوهان جا سؤ ڄڻا ڏهن هزارن کي ڀڄائي ڇڏيندا: ۽ اوهان جا دشمن اوهان جي اڳيان ترار سان ڪيرايا ويندا.

⁹ ۽ آءٌ اوهان تي مهر جي نظر ڪندس، ۽ اوهان کي ڦلدار ڪندس، ۽ اوهان کي وڌائيندس؛ ۽ اوهان سان پنهنجو عهد قائم ڪندس.

¹⁰ ۽ اوهين گڏ ڪري رکيل پراڻو اَن کائيندا، ۽ نئين مال جي اچڻ ڪري پراڻو ڪڍي ٻاهر ڪندا.

¹¹ ۽ آءٌ پنهنجو خيمو اوهان ۾ کوڙيندس: ۽ منهنجو روح اوهان کان نفرت نہ ڪندو.

¹² ۽ آءٌ اوهان جي وچ ۾ رهندس، ۽ آءٌ اوهان جو خدا ٿيندس، ۽ اوهين منهنجي اُمت ٿيندا.

¹³ آءٌ خداوند اوهان جو خدا آهيان، جنهن اوهان کي مصر جي ملڪ مان ڪڍي ٻاهر آندو، انهي لاءِ تہ اوهين هنن جا غلام نہ ٿيو؛ ۽ مون اوهان جي پاڃاريءَ جا گز ڀڃي ڇڏيا آهن، ۽ اوهان کي سنئون هلايو اٿم.

¹⁴ پر جيڪڏهن اوهين منهنجي نہ ٻڌندا، ۽ هنن سڀني حڪمن تي عمل نہ ڪندا؛

¹⁵ ۽ جيڪڏهن اوهين منهنجا قانون رد ڪندا، ۽ جيڪڏهن اوهان جي دل منهنجين عدالتن کي ناپسند ڪندي، جنهن ڪري اوهين منهنجن سڀني حڪمن تي عمل نہ ڪندا، پر منهنجو عهد ڀڃندا؛

¹⁶ تہ آءٌ بہ اوهان سان ائين ئي ڪندس؛ آءٌ اوهان تي خوف نازل ڪندس، يعني سلهہ ۽ تپ، جو اوهانجون اکيون چٽ ڪري ڇڏيندو، ۽ اوهان جي جان کي ڳاري ڇڏيندو: ۽ اوهان جو ٻج ڇٽڻ اجايو ٿيندو، ڇالاءِ جو اهو اوهان جا دشمن کائيندا.

¹⁷ ۽ آءٌ پنهنجو منهن اوهان کان ڦيرائيندس، ۽ اوهين پنهنجن دشمنن جي اڳيان ماريا ويندا: جيڪي اوهان کان نفرت ٿا ڪن سي اوهان تي حڪومت ڪندا؛ ۽ ڪوبہ اوهان جي پٺيان نہ پوندو تڏهن بہ اوهين ڀڄندا ويندا.

¹⁸ ۽ جيڪڏهن انهن ڳالهين هوندي بہ اوهين منهنجو حڪم نہ مڃيندا، تہ آءٌ اوهان کي اوهان جي گناهن جي عيوض ستوڻي سزا ڏيندس.

¹⁹ آءٌ اوهان جي زور جو هٺ ڀڃندس؛ ۽ اوهان جو آسمان لوهہ جهڙو، ۽ اوهان جي زمين پتل جهڙي ڪندس:

²⁰ اوهان جي طاقت اجائي خرچ ٿيندي: ڇالاءِ جو اوهان جي زمين وڌيڪ پيدائش نہ ڪندي، نڪي باغ جا وڻ پنهنجو ميوو ڏيندا.

²¹ ۽ جيڪڏهن اوهين منهنجي برخلاف هلندا، ۽ منهنجي نہ ٻڌندا؛ تہ آءٌ اوهان جي گناهن جي ڪري اوهان تي ستوڻيون آفتون آڻيندس.

²² ۽ آءٌ اوهان منجهہ جهنگ جا مرون موڪليندس، جي اوهان جا ٻار کڻي ويندا، ۽ اوهان جي چوپائي مال کي چٽ ڪري ڇڏيندا، ۽ اوهان جو شمار گهٽائي ٿورو ڪندا؛ ۽ اوهانجون واٽون سڃيون ٿي پونديون.

²³ ۽ جيڪڏهن انهن ڳالهين هوندي بہ اوهين سڌري مون ڏانهن نہ ڦرندا، پر منهنجي برخلاف هلندا؛

²⁴ تہ پوءِ آءٌ بہ اوهان جي برخلاف ٿيندس؛ ۽ اوهان کي اوهان جي گناهن کان ست ڀيرا وڌيڪ سزا ڏيندس.

²⁵ آءٌ اوهان جي مٿان ترار آڻيندس، جا ڪيل عهد جو بدلو وٺندي؛ ۽ جڏهن اوهين پنهنجن شهرن ۾ گڏ ڪيا ويندا، تڏهن آءٌ اوهان ۾ وبا موڪليندس؛ ۽ اوهين پنهنجي دشمنن جي حوالي ڪيا ويندا.

²⁶ ۽ جڏهن آءٌ اوهان جي روزيءَ کي ڀڃندس، تڏهن ڏهہ زالون هڪڙي تنور ۾ اوهان جون مانيون پچائينديون، ۽ اوهان جون مانيون اوهان کي توري ڏينديون: ۽ اوهين کائيندا پر ڍائبا ئي ڪين.

²⁷ ۽ جيڪڏهن ايتري هوندي بہ اوهين منهنجي نہ ٻڌندا، پر منهنجي برخلاف هلندا،

²⁸ تہ آءٌ ڪاوڙجي اوهان جي برخلاف ٿيندس؛ ۽ اوهان کي اوهانجن گناهن کان ست ڀيرا وڌيڪ سزا ڏيندس.

²⁹ ۽ اوهين پنهنجن پٽن جو، ۽ پنهنجين ڌيئرن جو ماس کائيندا.

³⁰ ۽ آءٌ اوهان جون مٿانهيون جايون ڊاهي ڇڏيندس، ۽ اوهان جون سج جون مورتون وڍي ڇڏيندس، ۽ اوهان جا لاش اوهان جي معبودن جي لاشن تي اُڇلائيندس؛ ۽ منهنجو روح اوهان کان نفرت ڪندو.

³¹ ۽ آءٌ اوهان جا شهر ويران ڪري ڇڏيندس، ۽ اوهان جا پاڪ مڪان سڃا ڪري ڇڏيندس، ۽ آءٌ اوهانجين خوشبودار شين کي ڪين سنگهندس.

³² ۽ آءٌ ملڪ کي ويران ڪندس: ۽ جيڪي اوهان جا دشمن انهي ۾ رهندا هوندا سي انهي ڪري عجب ۾ پوندا.

³³ ۽ آءٌ اوهان کي غير قومن ۾ دربدر ڪندس، ۽ اوهان جي پٺيان ترار ڪڍندس: ۽ اوهان جو ملڪ ويران، ۽ اوهان جا شهر غير آباد ٿي ويندا.

³⁴ ۽ جنهن عرصي ۾ ملڪ غير آباد هوندو، ۽ اوهين پنهنجي دشمنن جي ملڪ ۾ رهندا، انهي عرصي ۾ اوهان جو ملڪ سبت وانگر آرام وٺندو؛ تڏهن زمين پنهنجن سبتن جو آرام وٺندي.

³⁵ جيستائين اها ويران رهندي تيستائين آرام وٺندي، يعني اهو آرام، جو کيس اوهانجن سبتن ۾ بہ نصيب ڪونہ ٿيندو هو، جڏهن اوهين منجهس رهندا هئا.

³⁶ ۽ جيڪي اوهان مان پنهنجي دشمن جي ملڪ ۾ باقي رهندا، تن جي دلين ۾ آءٌ خوف پيدا ڪندس: ۽ اهي پن اُڏامڻ جي کڙڪي تي بہ ڀڄي ويندا؛ ۽ هو ائين ڀڄندا، جيئن ڪو ترار کان ڀڄي؛ ۽ ڪوبہ سندن پيڇو نہ ڪندو تہ بہ هو ڪري پوندا.

³⁷ جيتوڻيڪ ڪوبہ هنن جي پٺيان نہ پوندو، تڏهن بہ جيئن ڪو ترار کان ڀڄي، تيئن اُهي هڪٻئي جي مٿان ٿاٻا کائي ڪرندا: ۽ اوهان کي پنهنجي دشمنن جي اڳيان بيهڻ جي طاقت نہ ٿيندي.

³⁸ ۽ اوهين قومن جي وچ ۾ تباهہ ٿي ويندا، ۽ اوهان جي دشمنن جي زمين اوهان کي کائي کپائي ڇڏيندي.

³⁹ ۽ جيڪي اوهان مان باقي بچندا، سي پنهنجي بدڪاريءَ جي ڪري اوهان جي دشمنن جي ملڪن ۾ مري ڳري ويندا؛ ۽ پنهنجن ابن ڏاڏن جي گناهن جي ڪري بہ انهن سان گڏ مري ڳري ويندا.

⁴⁰ ۽ جڏهن هو پنهنجي بدڪاريءَ ۽ پنهنجي ابن ڏاڏن جي بدڪاريءَ جو اقرار ڪندا، ۽ قبولدار ٿيندا، تہ جيڪا منهنجي نافرماني ڪري هو منهنجي برخلاف هليا آهن،

⁴¹ تنهن جي ئي ڪري آءٌ سندن برخلاف هليس، ۽ کين سندن دشمنن جي ملڪ ۾ آندو اٿم: تنهن لاءِ جڏهن انهن جي اڻ طهريل دل پشيمان ٿيندي، ۽ پنهنجي گناهہ جي سزا قبول ڪندا؛

⁴² تڏهن آءٌ پنهنجو عهد ياد ڪندس، جيڪو عهد يعقوب سان، ۽ اسحاق سان، ۽ ابرهام سان، ڪيو هوم؛ سو ياد ڪندس، ۽ انهي ملڪ کي بہ ياد ڪندس.

⁴³ ۽ اها زمين بہ انهن کان ڇُٽندي، ۽ جيترو وقت زمين انهن کان سواءِ ويران رهندي، اوترو وقت اها پنهنجي سبت جو آرام وٺندي؛ ۽ هو پنهنجي گناهہ جي سزا قبول ڪندا: ڇالاءِ جو هنن منهنجا حڪم رد ڪيا، ۽ سندن روح منهنجن قانونن کان نفرت ڪئي.

⁴⁴ انهي هوندي بہ جڏهن هو پنهنجي دشمنن جي ملڪ ۾ هوندا، تڏهن آءٌ کين رد نہ ڪندس، نڪي آءٌ انهن کان نفرت ڪندس، نڪي کين بلڪل برباد ڪندس، ۽ نڪي انهن سان ڪيل پنهنجو عهد ڀڃندس: ڇالاءِ جو آءٌ خداوند انهن جو خدا آهيان:

⁴⁵ پر آءٌ هنن جي خاطر سندن ابن ڏاڏن سان ڪيل عهد ياد ڪندس، جن کي مون قومن جي ڏسندي مصر جي ملڪ مان ڪڍي آندو، انهي لاءِ تہ آءٌ سندن خدا ٿيان: آءٌ خداوند آهيان.

⁴⁶ اهي آهن قانون ۽ حڪم ۽ قاعدا، جي خداوند پنهنجي ۽ بني اسرائيل جي وچ ۾ سينا جبل تي موسيٰ جي هٿان قائم ڪيا.