لاوي سرشتو 24 - Sindhi Bible

¹ پوءِ خداوند موسيٰ کي فرمايو ۽ چيائينس تہ

² تون بني اسرائيل کي حڪم ڪر تہ اهي ٻارڻ جي لاءِ نج زيتون جو جهاڳوڙيل تيل تو وٽ کڻي اچن، تہ ڏيئو هميشہ ٻرندو رهي.

³ ۽ هارون انهي کي جماعت واري تنبوءَ ۾ شاهديءَ جي پردي جي ٻاهران، سانجهيءَ کان وٺي صبح تائين خداوند جي حضور ۾ هميشہ ٺاهي رکي: اهو اوهان جي سڀني پيڙهين ۾ هميشہ جي لاءِ قانون رهندو.

⁴ هو اهي ڏيئا پاڪ شمعدان تي، خداوند جي حضور ۾ هميشہ ٺاهي رکي.

⁵ ۽ تون ميدو کڻي، انهي مان ٻارنهن مانيون پچائج: هرهڪ مانيءَ ۾ هڪڙي ايفہ جي پنجين حصي جيترو ميدو هجي.

⁶ ۽ تون اهي خداوند جي حضور ۾ پاڪ ميز تي ٻن قطارن ۾ رکج، هرهڪ قطار ۾ ڇهہ مانيون.

⁷ ۽ تون هرهڪ قطار تي خالص لوبان رکج. انهي لاءِ تہ اهو مانين تي يادگيريءَ جي لاءِ رهي، يعني خداوند جي لاءِ باهہ سان ساڙيل قرباني ٿئي.

⁸ هر ڪنهن سبت جي ڏينهن هو خداوند جي حضور ۾ ٺاهي رکي؛ اهو بني اسرائيل جي طرفان هميشہ جو عهد آهي.

⁹ ۽ اهي مانيون هارون ۽ سندس پٽن جون ٿينديون، ۽ هو اهي ڪنهن پاڪ جاءِ ۾ ويهي کائين؛ ڇالاءِ جو اهو هميشہ جي قانون موجب، خداوند جي لاءِ باهہ سان ساڙيل قربانين مان هن جي لاءِ تمام پاڪ آهي.

¹⁰ پوءِ هڪڙي اسرائيلي زال جو پٽ، جنهن جو پيءُ مصري هو، سو نڪري بني اسرائيل ۾ ويو: ۽ انهيءَ اسرائيلي زال جي پٽ جو هڪڙي اسرائيلي ماڻهوءَ سان منزلگاهہ ۾ جهيڙو ٿي پيو؛

¹¹ ۽ اهو اسرائيلي زال جو پٽ خداوند جي نالي تي ڪفر بڪڻ لڳو ۽ انهي تي لعنت ڪيائين: تڏهن هو انهي کي موسيٰ وٽ وٺي آيا. ۽ انهي جي ماءُ جو نالو سلوميت هو، ۽ هوءَ دان جي قبيلي واري دبريءَ جي ڌيءَ هئي.

¹² ۽ هنن انهي ماڻهوءَ کي قيد ۾ رکيو، انهيءَ لاءِ تہ انهي جي بابت کين خداوند جو حڪم معلوم ٿئي.

¹³ ۽ خداوند موسيٰ کي فرمايو ۽ چيائينس تہ

¹⁴ جنهن شخص لعنت ڪئي آهي، تنهن کي ڪڍي منزلگاهہ کان ٻاهر آڻ؛ ۽ جن جن اها ٻڌي آهي، سي سڀيئي پنهنجا هٿ انهي جي مٿي تي رکن، ۽ ساري جماعت انهي کي سنگسار ڪري.

¹⁵ ۽ تون بني اسرائيل کي چئُہ تہ جيڪو پنهنجي خدا تي لعنت ڪندو، سو پنهنجو گناهہ پاڻ تي کڻندو.

¹⁶ ۽ جيڪو خداوند جي نالي تي ڪفر بڪندو سو ضرور قتل ڪيو ويندو؛ ساري جماعت انهي کي سنگسار ڪندي: اهو پرديسي هجي توڙي ديسي هجي، پر جنهن وقت هو خداوند جي نالي تي ڪفر بڪندو، تنهن وقت هو ضرور قتل ڪيو ويندو.

¹⁷ ۽ جيڪو ڪنهن ماڻهوءَ کي ڌڪ هڻي ماري وجهي، سو ضرور قتل ڪيو وڃي؛

¹⁸ ۽ جيڪو ڪنهن جانور کي ڌڪ هڻي ماري وجهي، سو انهي جو عيوضو ڀري ڏئي: جان جي عيوض جان.

¹⁹ ۽ جيڪڏهن ڪو ماڻهو پنهنجي پاڙيسريءَ کي عيبدار ڪري وجهي؛ تہ جيئن هن ڪيو هجي، تيئن ساڻس بہ ڪيو وڃي؛

²⁰ ڀڃڻ جي عيوض ڀڃڻ، اک جي عيوض اک، ڏند جي عيوض ڏند: جهڙو عيب هن ڪنهن ماڻهوءَ ۾ ڪيو هجي، تهڙو منجهس بہ ڪيو وڃي.

²¹ جيڪو ڪنهن جانور کي ماري وجهندو سو انهي جو عيوضو ڀري ڏيندو: ۽ جيڪو ڪنهن ماڻهوءَ کي ماري وجهندو سو قتل ڪيو ويندو.

²² اوهان جي لاءِ هڪڙي ئي شريعت آهي، جهڙي ملڪ ۾ ڄاولن جي لاءِ، تهڙي پرديسين جي لاءِ: ڇالاءِ جو آءٌ خداوند اوهان جو خدا آهيان.

²³ ۽ جيئن موسيٰ بني اسرائيل کي چيو، تيئن هنن انهي لعنت ڪرڻ واري کي منزلگاهہ کان ٻاهر آندو، ۽ پهڻ هڻي سنگسار ڪيائونس. سو جيئن خداوند موسيٰ کي فرمايو هو، تيئن ئي بني اسرائيل ڪيو.