يشوع 24 - Sindhi Bible

¹ ۽ يشوع اسرائيل جا سڀ فرقا سڪم ۾ آڻي گڏ ڪيا، ۽ اسرائيل جي بزرگن کي، ۽ رئيسن کي، ۽ قاضين کي، ۽ عملدارن کي گهرايائين؛ ۽ اُهي اچي خدا جي اڳيان حاضر ٿيا.

² تڏهن يشوع سڀني ماڻهن کي چيو تہ خداوند اسرائيل جو خدا هيئن ٿو فرمائي تہ اوهان جا ابا ڏاڏا اڳئين زماني ۾ نديءَ جي هن ڀر رهندا هئا، يعني تارح، ابرهام جو پيءُ، ۽ نحور جو پيءُ: ۽ اُهي ٻين معبودن جي بندگي ڪندا هئا.

³ ۽ مون اوهان جي پيءُ ابرهام کي نديءَ جي هن ڀر کان ڪڍي ڪنعان جي ساري زمين ۾ گهمايو، ۽ سندس اولاد وڌايم، ۽ اسحاق ڏنومانس.

⁴ ۽ مون اسحاق کي يعقوب ۽ عيسو ڏنو: ۽ عيسوءَ کي شعير جبل قبضي ۾ ڏنو؛ ۽ يعقوب پنهنجي ٻارن سميت مصر ۾ ويو.

⁵ ۽ مون موسيٰ ۽ هارون کي موڪليو، ۽ جيڪي ڪم مون اُتي ڪيا انهن موجب مصر تي مصيبتون موڪليم: ۽ تنهن کان پوءِ مون اوهان کي ٻاهر آندو.

⁶ ۽ مون اوهان جي ابن ڏاڏن کي مصر مان ڪڍيو، ۽ اوهين سمنڊ وٽ آيا؛ ۽ مصري جنگي گاڏيون ۽ گهوڙي سوار وٺي ڳاڙهي سمنڊ تائين اوهان جي ابن ڏاڏن جي پٺيان پيا.

⁷ ۽ جڏهن هنن خداوند وٽ دانهن ڪئي، تڏهن هن اوهان جي ۽ مصرين جي وچ ۾ اونداهي وڌي، ۽ سمنڊ انهن جي مٿان آندائين، ۽ انهن کي ڍڪي ڇڏيائين؛ ۽ جيڪي مون مصر ۾ ڪيو سو اوهان پنهنجين اکين سان ڏٺو: ۽ اوهين گهڻا ڏينهن بيابان ۾ رهيا پيا هئا.

⁸ ۽ مون اوهان کي امورين جي زمين ۾ آندو، جي يردن جي هن ڀر رهندا هئا؛ ۽ اُهي اوهان سان وڙهيا: ۽ مون اُهي ئي اوهان جي هٿن ۾ ڏنا، ۽ اوهان هنن جي زمين پنهنجي قبضي ۾ آندي؛ ۽ مون انهن کي اوهان جي اڳيان چٽ ڪري ڇڏيو.

⁹ پوءِ وري موآب جو بادشاهہ بلق پٽ صفور جو اُٿيو، ۽ اسرائيل سان وڙهيو؛ ۽ اُنهي بلعام بن بعور کي اوهان تي لعنت وجهڻ لاءِ گهرايو:

¹⁰ پر مون بلعام جي ڳالهہ نہ مڃي؛ تنهنڪري هو اوهان جي حق ۾ برڪت ڏيندو رهيو: انهيءَ طرح مون اوهان کي انهيءَ جي هٿن مان ڇڏايو.

¹¹ ۽ اوهين يردن لنگهي پار پيا ۽ يريحو ۾ آيا: ۽ يريحو جا ماڻهو اوهان سان وڙهيا، يعني اموري، ۽ فرزي، ۽ ڪنعاني، ۽ حتي، ۽ جرجاسي، ۽ حوي، ۽ يبوسي؛ ۽ اُهي مون اوهانجن هٿن ۾ ڏنا.

¹² ۽ مون اوهان جي اڳيان چيلاٽو موڪليو، جنهن هنن کي اوهان جي اڳيان ڀڄائي ڪڍيو، يعني امورين جي ٻنهي بادشاهن کي، نہ اوهان جي ترار سان، نڪي اوهان جي ڪمان سان.

¹³ ۽ مون اوهان کي هڪڙي زمين ڏني، جنهن تي اوهان ڪابہ محنت نہ ڪئي هئي، ۽ مون اوهان کي شهر ڏنا، جي اوهان نہ ٻڌا هئا، ۽ جن ۾ اوهين رهو ٿا؛ ۽ اُنهن ڊاک جي ۽ زيتون جي باغيچن مان کائو ٿا، جي اوهان نہ پوکيا هئا.

¹⁴ تنهنڪري هاڻي خداوند جو خوف رکو، ۽ سچي نيت ۽ صداقت سان انهي جي عبادت ڪريو؛ ۽ نديءَ جي هن ڀر، ۽ مصر ۾، جن معبودن جي اوهان جا ابا ڏاڏا عبادت ڪندا هئا، تن کي ڇڏي ڏيو؛ ۽ خداوند جي عبادت ڪريو.

¹⁵ ۽ جيڪڏهن خداوند جي عبادت ڪرڻ اوهان کي خراب نظر ۾ اچي، تہ اڄوڪي ڏينهن فيصلو ڪريو تہ ڪنهن جي عبادت ڪرڻ گهرو ٿا: اُهي معبود جن جي عبادت اوهان جا ابا ڏاڏا نديءَ جي هن ڀر ڪندا هئا، يا امورين جا معبود جن جي ملڪ ۾ اوهين رهو ٿا: پر آءٌ ۽ منهنجو گهراڻو، اسين خداوند جي عبادت ڪنداسين.

¹⁶ تڏهن ماڻهن ورندي ڏيئي چيو، تہ خدا پناهہ ڏئي جي اسين خداوند کي ڇڏي ٻين معبودن جي عبادت ڪريون؛

¹⁷ ڇالاءِ جو اهو خداوند اسان جو خدا آهي، جنهن اسان کي ۽ اسان جي ابن ڏاڏن کي مصر جي ملڪ مان، ٻانهپ جي گهر منجهان ٻاهر ڪڍي آندو، ۽ جنهن اسان جي ڏسندي وڏا معجزا ڏيکاريا، ۽ جن رستن تي ٿي هلياسين، تن تي، ۽ جن قومن جي وچ مان ٿي لنگهياسين، تن ۾، اسان کي بچايو:

¹⁸ ۽ خداوند اسان جي اڳيان سڀ قومون، يعني جيڪي اموري انهي زمين ۾ رهندا هئا، تن کي هڪالي ڪڍيو: تنهنڪري اسين بہ انهي خداوند جي عبادت ڪنداسين، ڇالاءِ جو اهو ئي اسان جو خدا آهي.

¹⁹ تڏهن يشوع انهن ماڻهن کي چيو تہ اوهين خداوند جي عبادت ڪري نہ سگهندا؛ ڇالاءِ جو هو پاڪ خدا آهي؛ هو غيرت وارو خدا آهي؛ هو اوهان جون خطائون ۽ اوهان جا گناهہ معاف نہ ڪندو.

²⁰ جيڪڏهن اوهين خداوند کي ڇڏيندا، ۽ ٻين ڌارين معبودن جي عبادت ڪندا، تہ پوءِ هو، جنهن اسان سان هيتري چڱائي ڪئي آهي، سو ڦري اوهان سان برائي ڪندو، ۽ اوهان کي ناس ڪري ڇڏيندو.

²¹ تڏهن ماڻهن يشوع کي چيو، تہ ائين ڪڏهن نہ ٿيندو؛ اسين ضرور خداوند جي عبادت ڪنداسين.

²² ۽ يشوع ماڻهن کي چيو تہ اوهين پنهنجي مٿان انهيءَ ڳالهہ جا پاڻ شاهد آهيو، تہ اوهان پنهنجي لاءِ خداوند کي عبادت ڪرڻ لاءِ پسند ڪيو آهي. ۽ هنن چيو تہ اسين برابر شاهد آهيون.

²³ هن چيو تہ تڏهن هاڻي اهي ڌاريا معبود، جي اوهان منجهہ آهن، سي اُڇلائي ڇڏيو، تہ پنهنجي دل خداوند اسرائيل جي خدا سان لڳايو.

²⁴ ۽ ماڻهن يشوع کي چيو تہ اسين خداوند پنهنجي خدا جي عبادت ڪنداسين، ۽ سندس آواز ٻڌنداسين.

²⁵ پوءِ يشوع انهيءَ ڏينهن ماڻهن سان عهد اقرار ڪيو، ۽ سڪم ۾ هنن کي هڪڙو قاعدو، ۽ هڪڙي ريت مقرر ڪري ڏنائين.

²⁶ ۽ يشوع خدا جي شريعت جي ڪتاب ۾ هي لفظ لکيا؛ ۽ هڪڙو وڏو پٿر کڻي خداوند جي عبادتگاهہ جي ڀر ۾، جيڪو شاهہ بلوط جو وڻ آهي، تنهن جي هيٺان کوڙي ڇڏيائين.

²⁷ پوءِ يشوع سڀني ماڻهن کي چيو تہ ڏسو، هي پٿر اسان تي هڪڙو شاهد ٿيندو؛ ڇالاءِ جو جيڪي ڳالهيون خداوند اسان سان ڪيون آهن، سي هن ٻڌيون آهن: تنهنڪري هو اوهان تي شاهد ٿيندو، تہ متان اوهين پنهنجي خدا جا انڪاري ٿي وڃو.

²⁸ پوءِ يشوع سڀني ماڻهن کي پنهنجي پنهنجي ورثي ڏانهن موڪلي ڇڏيو.

²⁹ ۽ انهن ڳالهين کان پوءِ هيئن ٿيو تہ خداوند جي ٻانهي يشوع بن نون، هڪ سؤ ڏهن ورهين جي ڄمار ۾ وفات ڪئي.

³⁰ ۽ هن کي سندس موروثي زمين جي حد اندر، تمنت سرح، جو جعس جبل جي اُتر ڏانهن افرائيم جي ڪوهستان ۾ آهي، اتي دفن ڪيائون.

³¹ ۽ اسرائيل يشوع جي سڀني ڏينهن ۾، ۽ يشوع کان پوءِ بہ جيڪي بزرگ جيئرا رهيا تن جي ڏينهن ۾، خداوند جي عبادت ڪندا آيا، ۽ جيڪي ڪم هن اسرائيل لاءِ ڪيا هئا سي اُهي بزرگ ڄاڻندا هئا.

³² ۽ يوسف جا هڏا، جي بني اسرائيل مصر مان آندا هئا، سي بہ هنن سڪم ۾، انهيءَ زمين جي ٽڪر ۾ دفن ڪيا، جو يعقوب سڪم جي پيءُ حمور جي پٽن کان ناڻي جي هڪ سؤ سڪن تي خريد ڪيو هو: ۽ اُهي يوسف جي اولاد جي موروثي ملڪيت ٿيا.

³³ ۽ هارون جي پٽ اليعزر بہ وفات ڪئي؛ ۽ انهيءَ کي بہ سندس پٽ فينحاس جي ٽڪر ۾ دفن ڪيائون، جو ٽڪر هن کي افرائيم جي ڪوهستان ۾ مليو هو.