يشوع 13 - Sindhi Bible

¹ هاڻي يشوع پيرسن ۽ ڪُهن سال ٿيو؛ ۽ خداوند کيس چيو تہ تون ٻڍو ٿيو آهين، ۽ اڃا گهڻي زمين باقي بچي پيئي آهي جا هٿ ڪرڻي آهي.

² ۽ جيڪا زمين اڃا رهيل آهي سا هيءَ آهي: فلستين جون سڀ سرحدون، ۽ سڀ جسوري؛

³ سيحور، جو مصر جي اڳيان آهي تنهن کان وٺي اُتر ڏي عقرون جي حد تائين، جو ڪنعانين ۾ شمار ٿيل آهي: فلستين جا پنج سردار؛ يعني غزي ۽ اشدودي، اسقلوني، جاتي، ۽ عقروني؛

⁴ ۽ ڏکڻ ۾ عويم: ۽ ڪنعانين جي ساري زمين، ۽ مغارہ جو صيدانين جو آهي، تنهن کان وٺي افيق تائين، يعني امورين جي حدن تائين:

⁵ ۽ جبلين جو ملڪ، ۽ سارو لبنان، اُڀرندي ڏي، حرمون جبل جي هيٺان بعل جد کان وٺي حماٿ ۽ انهي جي گهڙڻ تائين:

⁶ ڪوهستان جا سڀيئي رهاڪو، لبنان کان وٺي مسرفات المائم تائين ۽ سڀ صيداني بہ، انهن سڀني کي آءٌ بني اسرائيل جي اڳيان ڪڍي ڇڏيندس: تون فقط انهيءَ کي ورهائي اسرائيل کي ورثو ڪري ڏي، جيئن مون توکي فرمايو آهي.

⁷ تنهنڪري هاڻي اها زمين تون اُنهن نوَن فرقن، ۽ منسي جي اڌ فرقي کي ورثي ۾ ورهائي ڏي.

⁸ انهن جي ٻئي حصي کي بني روبن، ۽ بني جد سان گڏ، اُڀرندي ڏي يردن جي هن ڀر موسيٰ جو ڏنل موروثي حصو مليو، جهڙيءَ طرح خداوند جي ٻانهي موسيٰ هنن کي ڏنو؛

⁹ يعني عروعير، جو ارنون جي واديءَ جي ڪناري تي آهي، ۽ جيڪو شهر واديءَ جي وچ ۾ آهي، ۽ ميدبا جو سارو ميدان، جو ديبون تائين آهي؛

¹⁰ ۽ امورين جي بادشاهہ جا سڀ شهر، سيحون، جو حسبون ۾ بني عمون جي سرحد تائين بادشاهت ڪندو هو؛

¹¹ ۽ جلعاد ۽ جسورين ۽ معڪاٿين جي سرحد، ۽ سڄو حرمون جبل، ۽ سڄو بسن سلڪہ تائين

¹² بسن ۾ عوج جي سڄي بادشاهت، جو رفائيم مان باقي بچيل هو، جو عستارات ۽ ادرعي ۾ بادشاهت ڪندو هو؛ ڇالاءِ جو انهن کي موسيٰ ماري مات ڪري ڪڍي ڇڏيو هو.

¹³ انهي هوندي بہ بني اسرائيل نڪي جسورين کي، نڪي معڪاٿين کي، ڪڍي ڇڏيو: پر اهي جسوري ۽ معڪاٿي، اڄ ڏينهن تائين بني اسرائيل منجهہ رهندا اچن.

¹⁴ رڳو لاوي جي فرقي کي هن ڪوبہ ورثو ڪونہ ڏنو؛ خداوند اسرائيل جي خدا جون باهہ سان ساڙڻ واريون قربانيون انهن جو ورثو آهن، جيئن هن کيس فرمايو.

¹⁵ ۽ موسيٰ بني روبن جي فرقي کي سندن قبيلن موجب ورثو ڏنو:

¹⁶ ۽ انهن جي سرحد عروعير کان شروع ٿي جو ارنون جي واديءَ جي ڪناري تي آهي، ۽ جيڪو شهر واديءَ جي وچ ۾ آهي، ۽ ميدبا جي پاسي وارو سڄو ميدان؛

¹⁷ حسبون ۽ ان جا جيڪي شهر ميدان ۾ آهن؛ ديبون، ۽ باماٿ بعل، ۽ بيٿ بعل معون،

¹⁸ ۽ يهصاہ، ۽ قديماٿ، ۽ مفعٿ،

¹⁹ ۽ قريٿائم، ۽ سبماہ، ۽ ضرٿ السحر، جو واديءَ جي ٽڪر تي آهي؛

²⁰ ۽ بيت فغور، ۽ پسگہ جا چشما، ۽ بيت يسيموٿ،

²¹ ۽ ميدان جا سڀ شهر، ۽ امورين جي بادشاهہ سيحون جي ڪل بادشاهت، جو حسبون ۾ بادشاهي ڪندو هو، ۽ جنهن کي موسيٰ مديان جي اميرن، اوي، ۽ رقم، ۽ صور، ۽ حور، ۽ ربع سان گڏ ماريو، اهي سڀ سيحون جا امير هئا، جي اُنهيءَ ملڪ ۾ رهندا هئا.

²² ۽ بلعام بن بعور، جو فالون وجهندو هو، سو بہ انهن مان هو، جن کي بني اسرائيل ترار سان قتل ڪيو.

²³ ۽ بني روبن جي حد يردن ۽ ان جو ڪنارو هئي. اهو هو بني روبن جو ورثو سندن قبيلن موجب، سندن شهرن ۽ ڳوٺن سميت.

²⁴ ۽ موسيٰ جد جي فرقي کي، يعني بني جد کي، سندن قبيلن موجب ورثو ڏنو.

²⁵ ۽ انهن جي حد هئي يعزير ۽ جلعاد جا سڀ شهر، ۽ بني عمون جي اڌ زمين، عروعير تائين، جو ربہ جي سامهون آهي.

²⁶ ۽ حسبون کان رامٿ المصفاهہ ۽ بطونيم تائين؛ ۽ محنايم کان دبير جي حد تائين؛

²⁷ ۽ واديءَ ۾ بيت هارم ۽ بيت نمرہ، ۽ سڪاٿ ۽ صفون، ۽ حسبون جي بادشاهہ سيحون جي باقي بچيل بادشاهت، يردن جي ڪناري تائين، ۽ ڪنرٿ جي سمنڊ جي ڪنڌيءَ تائين، جو يردن جي هن ڀر اُڀرندي ڏي آهي.

²⁸ اهو آهي بني جد جو ورثو، سندن قبيلن ۽ شهرن ۽ ڳوٺن موجب.

²⁹ ۽ موسيٰ منسيءَ جي اڌ فرقي کي ورثو ڏنو: ۽ بني منسيءَ جي انهي اڌ فرقي کي سندن قبيلن موجب مليل ورثو هي آهي.

³⁰ انهن جي سرحد محنايم کان وٺي، سارو بسن، ۽ بسن جي بادشاهہ عوج جي سڄي بادشاهت، ۽ يائير جا سڀ شهر، جي بسن ۾ آهن، ڪل سٺ شهر:

³¹ ۽ اڌ جلعاد، ۽ عستارات، ۽ ادرعي، بسن ۾ عوج جي بادشاهت جا شهر، اهي منسيءَ جي پٽ مڪير جي اولاد جي ملڪيت هئا، يعني مڪير جي اڌ گهراڻي جي، سندن قبيلن موجب.

³² هي اُهي حصا آهن جي يردن جي هن ڀر، اُڀرندي ڏي، يريحو جي ڀرسان، موآب جي ميدان ۾ موسيٰ ورثو ڪري ورهائي ڏيئي ڇڏيا.

³³ پر لاوي جي فرقي کي موسيٰ ڪوبہ ورثو ڪونہ ڏنو: خداوند، اسرائيل جو خدا، انهن جو ورثو آهي، جيئن هن انهن کي فرمايو.