ايوب 5 - Sindhi Bible

¹ هاڻي سڏ ڪر؛ آهي ڪو جو توکي جواب ڏئي؟ ۽ پاڪ شخصن مان ڪهڙي ڏانهن تون ڦرندين؟

² ڇالاءِ جو چڙ بي عقل ماڻهوءَ کي ماري ٿي ۽ حسد نادان ماڻهوءَ کي ڪهي ٿو.

³ مون بي عقل ماڻهوءَ کي پاڙ هڻندو ڏٺو آهي: پر اوچتو مون هن جي رهڻ جي جاءِ کي لعنت ڪئي.

⁴ هن جا ٻار سلامتيءَ کان پري آهن، ۽ اُهي دروازي ۾ چپيا پيا آهن، ۽ ڪو بہ هنن کي ڇڏائڻ وارو ڪونهي.

⁵ هن جي فصل جي پيدائش بکايل کائي ٿو، ۽ انهي کي ڪنڊن مان ڪڍي وٺي ٿو، ۽ هن جي مال ملڪيت کي ڳڙڪائڻ لاءِ اُڃايل وات پٽيو ويٺو آهي.

⁶ ڇالاءِ جو مصيبت مٽيءَ مان نٿي نڪري، نڪي تڪليف زمين مان اُڀري ٿي؛

⁷ پر ماڻهو تڪليف جي لاءِ ڄائو آهي، جيئن ڪي چڻنگون مٿي اُڏامنديون آهن.

⁸ پر آءٌ خدا کي ڳولڻ ٿو گهران، ۽ پنهنجو معاملو خدا جي حوالي ڪرڻ ٿو گهران:

⁹ جو اهڙا وڏا وڏا ڪم ٿو ڪري، جي تپاس ڪرڻ کان ٻاهر آهن، عجيب غريب ڪم، جي شمار ڪرڻ کان ٻاهر آهن:

¹⁰ جو زمين تي مينهن وسائي ٿو. ۽ ٻنين تي پاڻي موڪلي ٿو:

¹¹ اهڙو جو جيڪي هيٺ آهن تن کي مٿي ويهاري ٿو، ۽ جيڪي ڏک ڪن ٿا سي چڙهي وڃي سلامتيءَ کي پهچن ٿا.

¹² هو ٺڳن جون رٿون برباد ڪري ڇڏي ٿو، جنهن ڪري هنن جا هٿ پنهنجا رٿيل ڪم ڪري نٿا سگهن.

¹³ هو ڏاهن کي خود سندن هوشياريءَ ۾ پڪڙي ٿو، ۽ ڏنگن جي صلاح مصلحت اونڌي ڪري ڇڏي ٿو.

¹⁴ هنن کي ڏينهن جي وقت اونداهي اچي گڏجي ٿي، ۽ ٻن پهرن جو هو ائين هٿوراڙيون ٿا هڻن، جيئن رات جو هڻبيون آهن.

¹⁵ پر هو گهرج وارن کي سندن وات جي ترار کان، بلڪ زور وارن جي هٿ کان بچائي ٿو:

¹⁶ تنهنڪري غريب کي اُميد آهي، ۽ بي انصافي پنهنجو وات بند ڪري ٿي.

¹⁷ ڏس، سڀاڳو آهي اهو ماڻهو جنهن کي خدا تاب ٿو ڏئي: تنهنڪري قادر مطلق جي سيکت کي نہ ڌڪار.

¹⁸ ڇالاءِ جو هو زخمي ڪري ٿو، ۽ پٽي ٻڌي ٿو، هو ڦٽي ٿو، ۽ هن جا هٿ ڇُٽائي چڱو ڀلو ٿا ڪن.

¹⁹ هو ڇهن مصيبتن مان ڇڏائيندو، هائو، ستن ۾ بہ ڪا خرابي توکي نقصان نہ رسائيندي.

²⁰ ڏڪار ۾ هو توکي موت کان ڇڏائيندو، ۽ جنگ ۾ ترار جي طاقت کان.

²¹ تون زبان جي چهبڪ کان لڪي ويندين، نڪي جڏهن ناس ٿيڻ جو وقت ايندو تڏهن انهيءَ کان ڊڄندين.

²² موت ۽ ڏڪار تي تون کلندين، نڪي تون زمين جي جانورن کان ڊڄندين.

²³ ڇالاءِ جو تون ميدان جي پٿرن سان ٻڌيءَ ۾ هوندين، ۽ جنگ جا مرون تو سان صلح ۾ هوندا.

²⁴ ۽ تون ڄاڻيندين تہ تنهنجو تنبو سلامتيءَ ۾ آهي؛ ۽ تون پنهنجو واڙو اچي ڏسندين تہ ڪي بہ گم نہ ٿيو آهي.

²⁵ تون اهو بہ ڄاڻيندين تہ تنهنجو اولاد وڏو ٿيندو، ۽ تنهنجو اولاد زمين جي گاهہ جيترو ٿيندو.

²⁶ تون وڏيءَ عمر ۾ پنهنجي قبر ۾ ايندين، جيئن ڪ اَن جو گڏو پنهنجي پوري وقت تي ايندو آهي.

²⁷ هي ڏس، اسان انهيءَ جي ڳولا ڪئي آهي، ۽ ائين ئي آهي؛ اُهو ٻڌ، ۽ اُهو پنهنجي چڱائيءَ جي لاءِ ڄاڻ.