ايوب 18 - Sindhi Bible

¹ تڏهن بلدد سوخيءَ ورندي ڏيئي چيو تہ:

² ڪيستائين تون لفظن جا ڄار وجهندين؟ ويچار ڪر تہ پوءِ اسين ڳالهائينداسين.

³ ڇالاءِ اسين جانور سمجهيا وڃون ٿا، ۽ تنهنجي نظر ۾ ناپاڪ ٿيا آهيون؟

⁴ تون جو پاڻ کي پنهنجي ڪاوڙ ۾ ڦاڙين ڏارين ٿو، تنهنجي لاءِ ڪا زمين خالي ٿي ويندي ڇا؟ يا ٽڪر پنهنجي جاءِ تان هٽي ويندو ڇا؟

⁵ هائو، شريرن جي روشني وسائي ويندي، ۽ هنن جي باهہ جو شعلو نہ چمڪندو.

⁶ روشني هن جي تنبوءَ ۾ اوندهہ ٿيندي، ۽ هن جو ڏيئو هن جي مٿان اُجهايو ويندو.

⁷ هن جي زور جا قدم سوڙها ڪيا ويندا، ۽ خود هن جي صلاح مشورت کيس هيٺ ڪيرائي ڇڏيندي.

⁸ ڇالاءِ جو هو خود پنهنجن پيرن سان اُڇلجي اچي ڄار ۾ پيو آهي، ۽ هو ڦندن جي مٿان هلي ٿو.

⁹ دام هن کي کڙين کان جهليندو، ۽ ڦندو هن کي پڪڙي قابو ڪندو.

¹⁰ هڪڙي ڦاهي هن جي لاءِ زمين ۾ لڪي پيئي آهي، ۽ هڪڙو ڪوڙڪو هن جي رستي ۾ رکيل آهي.

¹¹ سڀ ڪنهن پاسي کان خوف هن کي ڊيڄاريندا، ۽ هن جي پٺيان پئي کيس ڀڄائيندا.

¹² هن جو زور بک جي ڪري گهٽ ٿي ويندو، ۽ مصيبت هن کي بيهارڻ جي لاءِ تيار ٿيندي.

¹³ اُها هن جي بت جا عضوا ڳهي ويندي، هائو، موت جو پهريون ڄاول ٻار هن جا عضوا ڳهي ويندو.

¹⁴ جنهن تنبوءَ جو هن کي ڀروسو آهي انهيءَ مان هو اُکيڙيو ويندو؛ ۽ هن کي خوف جي بادشاهہ وٽ وٺي ايندا.

¹⁵ هن جي تنبوءَ ۾ ڌاريا اچي رهندا: ۽ گندرفي باهہ هن جي جاءِ جي مٿان پکيڙي ويندي.

¹⁶ هن جون پاڙون هن جي هيٺيان سڪي وينديون، ۽ مٿي هن جي ٽاري وڍي ويندي.

¹⁷ هن جي يادگار زمين تان نابود ٿي ويندي، ۽ گهٽيءَ ۾ هن جو ڪو نالو نہ رهندو.

¹⁸ هن کي روشنيءَ مان هڪالي اونداهيءَ ۾ آندو ويندو، ۽ هو دنيا مان هڪاليو ويندو.

¹⁹ هن جا قوم ۾ نہ پٽ نہ پوٽا رهندا، ۽ نہ سندس رهڻ جي جاءِ تي ڪو باقي رهندو.

²⁰ جيڪي پوءِ ايندا سي هن جي ڏينهن تي حيران ٿيندا، جيئن ڪ جيڪي اڳي لنگهي ويا سي ڊپ ۾ رهندا هئا.

²¹ بيشڪ بدڪارن جا گهر اهڙا ئي آهن، ۽ اهڙي انهيءَ جي جاءِ آهي، جو خدا کي نٿو سڃاڻي.