ايوب 16 - Sindhi Bible

¹ تڏهن ايوب ورندي ڏيئي چيو تہ:

² مون اهڙيون ڪيتريون ئي ڳالهيون ٻڌيون آهن: اوهين سڀ نڪما تسلي ڏيندڙ آهيو.

³ اجاين ڳالهين جي ڪا پڄاڻي ٿيندي يا نہ؟ يا ڪهڙي ڳالهہ اوهان کي خفو ٿي ڏئي جو تون اهڙو جواب ٿو ڏين؟

⁴ آءٌ بہ اوهان وانگر ڳالهائي ٿي سگهيس؛ جيڪڏهن اوهان جي جان منهنجي جان جي جاءِ تي هجي تہ جيڪر آءٌ لفظ ڳنڍي اوهان جي سامهون ڪريان، ۽ پنهنجو مٿو اوهان تي لوڏيان.

⁵ پر جيڪر اوهان کي پنهنجي وات سان مضبوط ڪريان، ۽ منهنجن چپن جي تسلي جيڪر اوهان جو ڏک هلڪو ڪري ڇڏي.

⁶ جيتوڻيڪ آءٌ ڳالهايان ٿو تہ بہ منهنجو ڏک هلڪو نہ ٿيو آهي: ۽ جيتوڻيڪ آءٌ صبر ٿو ڪريان تہ بہ مون کي ڪهڙو آرام ٿو اچي؟

⁷ پر هاڻي هن مون کي ٿڪائي ڇڏيو آهي: تو منهنجي ساري سنگت سڃي ڪري ڇڏي آهي.

⁸ ۽ تو مون کي پڪڙي قابو ڪيو آهي جا ڳالهہ منهنجي برخلاف شاهد آهي: ۽ منهنجي ڏٻرائي منهنجي برخلاف اٿي بيٺي آهي.

⁹ هن مون کي پنهنجي غضب ۾ ڦاڙيو آهي ۽ ستايو اٿس، هن پنهنجا ڏند مون تي ڪرٽيا آهن؛ منهنجي دشمن پنهنجون اکيون مون تي تيز ڪيون آهن.

¹⁰ هن پنهنجو وات پساري مون ڏانهن نهاريو آهي، هنن منهنجن ڳٽن تي ڌڪار سان چماٽون هنيون آهن، هو منهنجي برخلاف گڏ ٿيا آهن.

¹¹ خدا مون کي بيدينن جي هٿ ۾ ڏنو آهي، ۽ شريرن جي هٿ ۾ اُڇلي ڇڏيو آهي.

¹² آءٌ آرام ۾ هوس پر هن مون کي ڇني ڦٽو ڪيو، هائو، هن مون کي ڳچيءَ کان جهلي اُڇلائي پرزا پرزا ڪيو آهي، هن مون کي پنهنجي لاءِ نشان ٺهرايو آهي.

¹³ هن جا تير انداز منهنجي چوڌاري ڦري وڃن ٿا، هو منهنجون بڪيون چيري ڇڏي ٿو ۽ قياس ڪونہ ٿو ڪري؛ هو منهنجو پتو زمين تي هاري وجهي ٿو.

¹⁴ هو شڪست تي شڪست ڏيڻ سان مون کي ڀڃي وجهي ٿو؛ هو مون تي هڪڙي راڪاس وانگر ڊوڙي ٿو.

¹⁵ مون پنهنجي کل تي کٿو سبيو آهي، ۽ پنهنجو سڱ مٽيءَ ۾ رکيو اٿم.

¹⁶ منهنجو منهن روئڻ ڪري سڄي پيو آهي، ۽ منهنجن ڇپرن تي موت جو پاڇو آهي:

¹⁷ جيتوڻيڪ منهنجي هٿن ۾ ظلم ڪونهي ۽ منهنجي دعا پاڪ آهي.

¹⁸ اي زمين، تون منهنجو رت نہ ڍڪ ۽ منهنجي دانهن کي جاءِ نہ ڏي.

¹⁹ پر هينئر بہ منهنجو شاهد آسمان ۾ آهي، ۽ جيڪو منهنجي پاران بدلو ٿو وٺي سو مٿانهين عالم ۾ آهي.

²⁰ منهنجا دوست منهنجي حقارت ٿا ڪن: پر منهنجي اک خدا جي اڳيان زار زار روئي ٿي.

²¹ تہ هو ماڻهوءَ جي سچائي خدا جي اڳيان ثابت ڪري، ۽ آدم زاد جي سچائي سندس پاڙيسريءَ سان قائم رکي.

²² ڇالاءِ جو جڏهن ٿورا سال گذري ويندا تڏهن آءٌ انهيءَ راهہ تي ويندس جتان موٽڻ جو نہ آهيان.