ايوب 15 - Sindhi Bible

¹ تڏهن اليفز تيمانيءَ ورندي ڏئي چيو تہ:

² ڏاهي ماڻهوءَ کي ڪو مناسب آهي ڇا تہ اجائي علميت سان جواب ڏئي، ۽ پنهنجو پيٽ اُڀرندي جي واءُ سان ڀري؟

³ بي فائدي گفتگو سان حجت دليل ڏئي، ۽ اهڙيون ڳالهيون ڪري جن مان ڪا بہ چڱائي نہ نڪري.

⁴ هائو، تون ڊپ کي هڪلي ٿو ڪڍين، ۽ خدا جي اڳيان دينداريءَ کي روڪين ٿو.

⁵ ڇالاءِ جو تنهنجو گناهہ تنهنجي وات کي تعليم ڏئي ٿو، ۽ تون ٺڳن جي زبان پسند ڪرين ٿو.

⁶ خود تنهنجو وات تو کي گنهگار ڪري ٿو، نہ آءٌ؛ هائو خود تنهنجا چپ توتي شاهدي ڏين ٿا.

⁷ تون پهريون ئي ڄاول ٻار آهين ڇا؟ يا تون ٽڪرين کان اڳي پيدا ٿيو هئين ڇا؟

⁸ تو خدا جو راز معلوم ڪيو آهي ڇا؟ ۽ تو ڏاهپ کي پاڻ وٽ روڪي رکيو آهي ڇا؟

⁹ تون ڇا ٿو ڄاڻين، جو اسين نٿا ڄاڻون؟ تو ۾ ڪهڙي سمجهہ آهي جا اسان ۾ نہ آهي؟

¹⁰ اسان سان اڇي مٿي وارا ۽ تمام ڪراڙا ماڻهو آهن، جي تنهنجي پيءُ کان بہ عمر ۾ وڏا آهن.

¹¹ خدا جا دلاسا تنهنجي لاءِ تمام خسيس آهن ڇا؟ ڪي مروت جون ڳالهيون تو سان ڪيون ويون آهن ڇا؟

¹² ڇالاءِ تنهنجي دل تو کي کنيو ٿي وڃي؟ ۽ ڇو تون پنهنجون اکيون ڇنڀين ٿو؟

¹³ جو تون پنهنجو روح ڦيرائي خدا جي برخلاف ڪرين ٿو، ۽ اهڙيون ڳالهيون پنهنجي واتان ٿو ڪڍين.

¹⁴ ماڻهو ڇا آهي جو پاڪ رهي سگهي؟ ۽ جيڪو زال جي پيٽ مان ڄاول آهي سو ڪو سچو ٿي سگهندو ڇا؟

¹⁵ ڏس، هو پنهنجن پاڪ شخصن ۾ ڀروسو نٿو رکي؛ هائو؛ هن جي نظر ۾ آسمان بہ پاڪ نہ آهن.

¹⁶ سو اُهو ڪيترو نہ گهٽ پاڪ هوندو جيڪو ڪراهت جهڙو ۽ خراب آهي، اهڙو ماڻهو جو گناهہ کي پاڻيءَ وانگر پي وڃي ٿو.

¹⁷ آءٌ توکي ڏيکاريندس، تون منهنجي ڳالهہ ٻڌ؛ ۽ جيڪي مون ڏٺو آهي سو آءٌ بيان ڪندس:

¹⁸ (جيڪي ڏاهن ماڻهن پنهنجن ابن ڏاڏن کان ٻڌي ٻين کي ٻڌايو آهي، ۽ لڪايو نہ اٿن؛

¹⁹ ۽ رڳو انهن کي زمين ڏني ويئي هئي، ۽ ڪو بہ ڌاريو ماڻهو هنن ۾ لنگهي نہ ويو:)

²⁰ شرير ماڻهو پنهنجا سڀ ڏينهن سور سان دانهون ڪري ٿو، بلڪ ظالم جي لاءِ جيڪي ورهيہ مقرر ڪيا ويا آهن تن ۾ بہ.

²¹ خوف جو آواز هنن جي ڪنن ۾ آهي، سک ۾ ڦرلٽ ڪرڻ وارو هن تي ڪاهي ايندو.

²² هن کي ويساهہ نٿو اچي تہ هو اونداهيءَ مان موٽي نڪري ايندو، بلڪ ترار هن جي لاءِ منتظر آهي:

²³ هو مانيءَ جي لاءِ ٻاهر گهمي ڦري ٿو، ۽ چوي ٿو تہ ڪٿي آهي؟ هو ڄاڻي ٿو تہ اونداهيءَ جو ڏينهن تمام ويجهو آهي.

²⁴ مصيبت ۽ ڏک هن کي ڊيڄارين ٿا، اهي هن تي غالب پون ٿا جيئن ڪو بادشاهہ جنگ لاءِ تيار هجي:

²⁵ ڇالاءِ جو هن خدا جي برخلاف پنهنجو هٿ ڊگهيريو آهي، ۽ قادر مطلق جي برخلاف هو مغروريءَ سان هليو آهي؛

²⁶ هو مغروريءَ سان هن تي ڊوڙي ٿو ۽ سپرن جي ٿلهن بونبن سان:

²⁷ ڇالاءِ جو هن پنهنجو منهن پنهنجي ٿولهہ سان ڍڪيو آهي، ۽ پنهنجن پاسن تي چرٻي ڀري اٿس.

²⁸ ۽ هو ويران شهرن ۾ رهيو آهي، انهن ۾ جن ۾ ڪو بہ ماڻهو نٿو رهي، جي ڊهي ڍير ٿيڻ لاءِ هئا.

²⁹ هو دولتمند نہ ٿيندو، نڪي هن جو مال ملڪيت جٽاءُ ڪندو، نڪي انهن جي ملڪيت زمين تي وڌندي.

³⁰ هو اونداهيءَ مان نڪري ٻاهر نہ ويندو؛ شعلو هن جون ٽاريون سڪائي ڇڏيندو، ۽ پنهنجي وات جي پساهہ سان هو هليو ويندو.

³¹ هو پاڻ کي گمراہ ڪري بيهودگيءَ تي ڀروسو نہ ڪري، ڇالاءِ جو بيهودگي هن جو عيوضو ٿيندي.

³² اهو سڀ هن جي وقت کان اڳي پورو ٿيندو، ۽ هن جي ٽاري سائي نہ ٿيندي.

³³ هو ڊاک وانگر پنهنجو ڪچو انگور ڇاڻي ڇڏيندو، ۽ زيتون وانگر پنهنجو ٻور اُڇلائي ڇڏيندو.

³⁴ ڇالاءِ جو بيدينن جي جماعت سڃي سکڻي ٿيندي، ۽ رشوت جي تنبن کي باهہ ساڙي ناس ڪري ڇڏيندي.

³⁵ شرارت هنن جي پيٽ ۾ آهي ۽ هو بدڪاري ڄڻين ٿا، ۽ هنن جي پيٽ ۾ ٺڳي پيئي نسري.