يرمياہ 13 - Sindhi Bible

¹ خداوند مون کي هيئن فرمايو، تہ وڃي پنهنجي لاءِ سڻيءَ جو هڪڙو ڪمربند خريد ڪر، ۽ چيلهہ سان ٻڌ، ۽ اُهو پاڻيءَ ۾ نہ وجهہ،

² تڏهن مون خداوند جي حڪم موجب هڪڙو ڪمربند خريد ڪري چيلهہ سان ٻڌو.

³ ۽ خداوند جو ڪلام ٻيو ڀيرو مون وٽ آيو، تہ

⁴ جيڪو ڪمربند تو خريد ڪيو آهي ۽ جو تنهنجي چيلهہ تي آهي، سو کڻي فرات نديءَ ڏي وڃ ۽ اُتي اهو ٽڪريءَ جي هڪڙي کڏ ۾ لڪائي ڇڏ.

⁵ ان موجب مون وڃي اُهو فرات جي ڪناري تي لڪايو، جيئن ڪ خداوند مون کي حڪم ڏنو هو.

⁶ ۽ گهڻن ڏينهن کان پوءِ هيئن ٿيو تہ خداوند مون کي فرمايو، تہ اُٿي فرات ڏي وڃ، ۽ جيڪو ڪمربند مون توکي اُتي لڪائڻ لاءِ چيو هو سو وڃي اُتان ڪڍ.

⁷ تڏهن آءٌ فرات ڏي ويس ۽ جتي اهو ڪمربند لڪايو هوم اُتان کوٽي ڪڍيم: ۽ ڏسان تہ ڪمربند اهڙو خراب ٿي پيو هو جو ڪنهن بہ ڪم جو ڪين هو.

⁸ تڏهن خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ

⁹ خداوند هيئن ٿو فرمائي تہ انهيءَ وانگي آءٌ يهوداہ جي وڏائي ۽ يروشلم جي وڏي مغروري خراب ڪندس.

¹⁰ اها خراب قوم، جا منهنجن ڳالهين ٻڌڻ کان انڪار ٿي ڪري، ۽ جا پنهنجي دل جي نٺرائي سان هلي ٿي، ۽ ٻين معبودن جي بندگي ڪرڻ لاءِ انهن جي پٺيان ٿي وڃي، ۽ اُنهن کي سجدو ٿي ڪري، سا بہ انهي ڪمربند جهڙي ٿيندي، جو ڪنهن بہ ڪم جو ناهي.

¹¹ ڇالاءِ جو خداوند ٿو فرمائي، تہ جيئن ڪمربند ماڻهوءَ جي چيلهہ کي ٻڌل ٿو رهي، تيئن مون اسرائيل جي سڄي گهراڻي کي، ۽ يهوداہ جي سڄي گهراڻي کي پاڻ سان ٻڌو آهي؛ تہ اُهي منهنجي لاءِ هڪڙي قوم ٿين، ۽ انهي ڪري منهنجو نالو ۽ منهنجي تعريف، ۽ منهنجو جلال ظاهر ٿئي: پر هنن ٻڌڻ نہ گهريو.

¹² تنهن ڪري تون هنن کي هيءُ ڪلام چئُہ، تہ خداوند، اسرائيل جو خدا، هيئن ٿو فرمائي، تہ سڀڪا سانداري شراب سان ڀربي، ۽ هو توکي چوندا تہ اسان کي خبر ناهي ڇا تہ سڀ ڪا سانداري شراب سان ڀربي؟

¹³ تڏهن تون انهن کي چئج تہ خداوند هيئن ٿو فرمائي، تہ ڏسو، آءٌ هن ملڪ جي سڀني رهاڪن کي، يعني جيڪي بادشاهہ دائود جي تخت تي ويهن ٿا تن کي، ۽ ڪاهنن کي، ۽ نبين کي، ۽ يروشلم جي سڀني رهاڪن کي، نشي سان ڀري ڇڏيندس.

¹⁴ ۽ خداوند ٿو فرمائي، تہ آءٌ هنن مان هڪڙن کي ٻين تي اُڇلي هڻندس، يعني پيئن ۽ پٽن کي گڏ: آءٌ ڪو بہ قياس ڪونہ ڪندس، نڪي ڇڏي ڏيندس نڪي رحم ڪندس، تہ ناس نہ ڪريان.

¹⁵ اوهين ٻڌو ۽ ڪن ڏيو؛ مغرور نہ ٿيو؛ ڇالاءِ جو خداوند فرمايو آهي.

¹⁶ خداوند پنهنجي خدا کي جلال ڏيو انهيءَ کان اڳي تہ هو اونداهي ڪري ۽ اوهان جا پير اوندهہ وارن جبلن تي آٿڙن؛ ۽ جڏهن اوهين روشنائيءَ لاءِ منتظر رهو تڏهن هو انهي کي ڦيرائي موت جو پاڇو ڪري، ۽ ڀڀ اونداهي ڪري وجهي.

¹⁷ پر جي اوهين نہ ٻڌندا تہ منهنجو روح ڳجهيءَ طرح اوهان جي مغروريءَ جي ڪري رئندو؛ ۽ منهنجون اکيون زار زار رئنديون ۽ ڳوڙها وهائينديون، ڇالاءِ جو خداوند جو ڌڻ قيد ٿي ويو آهي.

¹⁸ تون بادشاهہ کي ۽ ملڪہ والدہ کي چئُہ، تہ اوهين پاڻ کي نماڻو ڪريو ۽ هيٺ لهي ويهو. ڇالاءِ جو اوهان جي مٿي جا ڇٽ، يعني اوهان جي وڏائيءَ جو تاج، هيٺ لهي آيو آهي.

¹⁹ ڏکڻ وارا شهر بند ٿي ويا آهن، ۽ ڪوبہ انهن کي کولڻ وارو ڪونهي: يهوداہ سموري ساري قيد ٿي وئي آهي؛ اُهي سڀ گرفتار ٿي کڄي ويا آهن.

²⁰ پنهنجون اکيون مٿي کڻو، ۽ جيڪي اُتر کان اچن ٿا تن کي ڏسو: جيڪو ڌڻ، يعني سهڻو ڌڻ توکي ڏنو ويو هو سو ڪٿي آهي؟

²¹ جڏهن هو تنهنجن دوستن کي حڪمران ڪندو تڏهن تون ڇا چوندين، جنهن صورت ۾ تو پاڻ هنن کي پنهنجي برخلاف سيکاريو آهي؟ ڇا تون انهيءَ زال وانگر جنهن کي سور لڳا هجن، سور ۾ نہ پوندين؟

²² ۽ جي تون پنهنجي دل ۾ چوندين تہ هي مصيبتون منهنجي سر تي ڇو آيون آهن؟ تنهنجي گناهہ جي وڏائيءَ ڪري تنهنجي دامن کولي وئي آهي، ۽ تنهنجن کڙين کي عذاب ڏنو ويو آهي.

²³ حبشي ڪو پنهنجي کل بدلائي سگهي ٿو ڇا يا ڪو چيتو پنهنجا چُٽا بدلائي سگهي ٿو ڇا؟ تڏهن اوهين بہ، جي بڇڙائي ڪرڻ تي هريل آهيو، سي چڱائي ڪري سگهندا.

²⁴ تنهن ڪري آءٌ انهي کي ائين پکيڙي ڇڏيندس جيئن بيابان جي واءُ ۾ بهہ اُڏامي ويندو آهي.

²⁵ خداوند ٿو فرمائي تہ اهو آهي تنهنجو حصو، تنهنجو ورثو، جو مون ماپي توکي ڏنو آهي؛ ڇالاءِ جو تو مون کي وساري ڇڏيو آهي، ۽ ڪوڙ تي ڀروسو رکيو اٿيئي.

²⁶ تنهن ڪري آءٌ بہ تنهنجي دامن تنهنجي ئي منهن تي کوليندس، ۽ تنهنجي اوگهڙ ظاهر ڪندس.

²⁷ مون تنهنجا ڪراهت جهڙا ڪم، يعني تنهنجون زناڪاريون، ۽ هڻڪارون، ۽ حرامڪاريءَ جي شهوت بازي، ميدان ۽ ٽڪرن جي مٿان ڏٺي آهي. اي يروشلم، ويل هجي توسان؛ تون پاڪ ڪين ٿيندينءَ؛ ڪيستائين اڃا بہ اهو حال رهندو؟