قاضين 20 - Sindhi Bible

¹ تڏهن سڀ بني اسرائيل هڪ دل ٿي ٻاهر نڪتا، ۽ جماعت جلعاد ۽ دان کان وٺي بيرسبع تائين، مصفاہ ۾، خداوند جي لاءِ گڏ ٿي،

² ۽ سڄي قوم جا سردار، ۽ اسرائيل جي سڀني فرقن جا ماڻهو، جي خدا جي قوم جي جماعت ۾ اچي حاضر ٿيا، سي چار لک پيادا هئا، جن ترار ٿي کنئي.

³ (هاڻي بني بنيمين ٻڌو تہ بني اسرائيل مصفاہ ۾ آيا آهن). ۽ بني اسرائيل چيو تہ اسان کي ٻڌايو تہ هي خراب ڪم ڪيئن ٿيڻ ۾ آيو؟

⁴ ۽ جيڪا زال ماري ويئي هئي، تنهن جي مڙس لاويءَ ورندي ڏيئي چيو تہ آءٌ پنهنجي سريت سميت بنيمين واري جبعہ ۾ آيس تہ اُتي رات ٽڪون.

⁵ جبعہ جا ماڻهو مون تي ڪاهي آيا، ۽ رات جو گهر جي چوڌاري مون کي وڪوڙي ويا؛ هنن منهنجي مارڻ جو خيال ڪيو، ۽ منهنجي سريت سان هنن زور زبردستي ڪئي، ۽ هوءَ مري ويئي.

⁶ ۽ پوءِ مون پنهنجي سريت کي وڍي ٽڪر ٽڪر ڪيو، ۽ اُهي اسرائيل جي سڄي موروثي ملڪ ۾ موڪلي ڏنم: ڇالاءِ جو هنن اسرائيل ۾ برائي ۽ احمق پڻو ڪيو آهي.

⁷ اي اسرائيليو ڏسو، اوهين سڀ هتي پنهنجي صلاح، ۽ فيصلو ڏيو.

⁸ تڏهن سڀ ماڻهو متفق ٿي اُٿيا، ۽ چوڻ لڳا تہ اسان مان ڪوبہ پنهنجي تنبوءَ ۾ نہ ويندو، نڪي اسان مان ڪوبہ پنهنجي گهر ڏانهن منهن ڪندو.

⁹ هاڻي اسين جبعہ سان هيئن ڪنداسين، اسين ڪڻا وجهي انهن تي ڪاهي وينداسين؛

¹⁰ ۽ اسين اسرائيل جي سڀني فرقن مان، هر ڪنهن سؤ مان ڏهہ ماڻهو وٺنداسين، ۽ هر ڪنهن هزار مان هڪ سؤ، ۽ ڏهن هزارن مان هڪ هزار وٺنداسين، تہ قوم لاءِ کاڌو آڻين، ۽ جڏهن بنيمين واري جبعہ ۾ اچن تڏهن جيڪو احمق پڻو هنن اسرائيل ۾ ڪيو آهي، انهيءَ موجب هنن سان ڪن.

¹¹ پوءِ سڀ اسرائيل جا ماڻهو متفق ٿي انهيءَ شهر تي ڪاهڻ لاءِ گڏ ٿيا.

¹² ۽ اسرائيل جي فرقن بنيمين جي سڄي فرقي ڏانهن ماڻهو موڪليا ۽ چوايائون تہ هي ڪهڙو خراب ڪم آهي جو اوهان ۾ ٿي چڪو آهي؟

¹³ تنهنڪري هاڻي انهن شيطان زادن کي، جي جبعہ ۾ آهن، اسان جي حوالي ڪريو، تہ اسين انهن کي قتل ڪريون، ۽ اسرائيل مان خرابي ڪڍي ڇڏيون، پر بني بنيمين پنهنجن ڀائرن بني اسرائيل جي ڳالهہ نہ مڃي.

¹⁴ ۽ بني بنيمين شهر مان اچي جبعہ ۾ گڏ ٿيا، انهيءَ لاءِ تہ بني اسرائيل سان جنگ ڪن.

¹⁵ ۽ انهيءَ ڏينهن بني بنيمين شهرن منجهان ڇويهہ هزار ماڻهو گڏ ڪيا، جن ترار ٿي کنئي، ۽ انهن کان سواءِ جبعہ جا رهاڪو هئا، جي شمار ۾ ست سؤ چونڊيل ماڻهو هئا.

¹⁶ انهن سڀني مان ست سؤ چونڊيل ماڻهو کاٻڙيا هئا؛ انهن مان هڪڙو هڪڙو اهڙو هو جو کانڀاڻيءَ سان وار جهڙي سنهي شيءِ تي بہ پٿر اُڇلائي نشان چُٽي سگهندو هو، ۽ گسندو ڪين هو.

¹⁷ ۽ بنيمين جي مقابلي ۾ اسرائيل جا ماڻهو شمار ۾ چار لک جوان هئا، جن ترار ٿي کنئي؛ اهي سڀ جنگي پهلوان هئا.

¹⁸ ۽ بني اسرائيل اُٿيا ۽ بيت ايل ڏانهن ويا، ۽ خدا جي صلاح پڇيائون؛ ۽ هنن چيو تہ بني بنيمين سان وڙهڻ لاءِ اسان مان پهرين ڪير ڪاهي وڃي؟ ۽ خداوند چيو تہ يهوداہ پهرين وڃي.

¹⁹ ۽ بني اسرائيل صبح جو اُٿيا، ۽ جبعہ جي سامهون اچي منزل ڪيائون.

²⁰ ۽ اسرائيل جا ماڻهو بنيمين سان جنگ ڪرڻ لاءِ نڪري ويا، ۽ اسرائيل جا ماڻهو جبعہ ۽ انهن جي سامهون صفون ٻڌي جنگ لاءِ بيهي رهيا.

²¹ ۽ بني بنيمين جبعہ مان نڪري آيا، ۽ انهيءَ ڏينهن اسرائيل مان ٻاويهہ هزار ماڻهو ماري ناس ڪري زمين تي ڪيرائي وڌائون.

²² تڏهن اسرائيل جا ماڻهو پاڻ کي همتائي، جنهن هنڌ پهرئين ڏينهن صفون ٻڌي بيٺا هئا، انهيءَ هنڌ وري بہ جنگ لاءِ تيار ٿي بيٺا.

²³ (۽ بني اسرائيل وڃي شام تائين خداوند جي اڳيان رنو؛ ۽ هنن خداوند کان پڇيو ۽ چيائون تہ اسين پنهنجن ڀائرن بني بنيمين سان جنگ ڪرڻ لاءِ وري کين ويجها وڃون يا نہ؟ ۽ خداوند چيو تہ ڀلي هنن تي ڪاهي وڃو).

²⁴ ۽ ٻئي ڏينهن بني اسرائيل بني بنيمين سان وڙهڻ لاءِ هنن کي ويجهو ويا.

²⁵ ۽ انهيءَ ٻئي ڏينهن بني بنيمين جبعہ مان نڪري هنن تي ڪاهي آيا، ۽ وري بہ بني اسرائيل جا ارڙهن هزار ماڻهو ماري زمين تي ڪيرائي وڌائون؛ انهن سڀني ترار کنئي هئي.

²⁶ تڏهن سڀ بني اسرائيل، بلڪ سڀ ماڻهو بيت ايل ۾ آيا، ۽ رنائون، ۽ اُتي خداوند جي اڳيان ويٺا، ۽ اُهو ڏينهن شام تائين روزو رکيائون؛ ۽ سوختني قربانيون، ۽ سلامتيءَ جون قربانيون، خدا جي اڳيان چاڙهيائون.

²⁷ ۽ بني اسرائيل خداوند کان پڇيو، (ڇالاءِ جو خداوند جي عهدنامي جي صندوق انهن ڏينهن ۾ اُتي هئي،

²⁸ ۽ فينحاس، بن اليعزر، بن هارون، انهن ڏينهن ڏينهن ۾ انهيءَ جي اڳيان بيهندو هو) ۽ چيائين تہ آءٌ وري بہ پنهنجي ڀاءُ بني بنيمين سان جنگ ڪرڻ لاءِ نڪري وڃان يا بس ڪري ويهي رهان؟ ۽ خداوند چيو تہ وڃ؛ ڇالاءِ جو سڀاڻي آءٌ هن کي تنهنجي هٿ ۾ ڏيندس.

²⁹ ۽ اسرائيل جبعہ جي چوڌاري ماڻهو لڪائي بيهاري ڇڏيا.

³⁰ ۽ ٽئين ڏينهن بني اسرائيل بني بنيمين تي ڪاهي ويا، ۽ اڳين ڀيرن وانگر صفون ٻڌي جبعہ جي سامهون بيهي ويا.

³¹ ۽ بني بنيمين انهن تي ڪاهي آيا، ۽ شهر کان پري نڪري ويا؛ ۽ ٻين وقتن وانگر انهن ماڻهن کي شاهي رستن تي، جن مان هڪڙو بيت ايل ڏانهن ٿي ويو، ۽ ٻيو جبعہ ڏانهن، ميدان ۾ شڪست ڏيڻ، ۽ مارڻ شروع ڪيائون؛ ۽ اسرائيل جا اٽڪل ٽيهہ ماڻهو ماري ڇڏيائون.

³² ۽ بني بنيمين چيو تہ هو اڳي وانگر اسان جي اڳيان مارجي ويا، پر بني اسرائيل چيو تہ اچو تہ ڀڄون ۽ هنن کي شهر مان ڪڍي شاهي رستن تي آڻيون.

³³ ۽ اسرائيل جا سڀ ماڻهو پنهنجي جاءِ تان اُٿيا، ۽ بعل تمر وٽ صفون ٻڌي بيٺا: ۽ اسرائيل جا لڪي بيٺل ماڻهو پنهنجي جاءِ تان، يعني معري جبعہ مان نڪري ٻاهر ٿيا.

³⁴ ۽ ساري اسرائيل مان ڏهہ هزار چونڊيل ماڻهو جبعہ تي ڪاهي آيا، ۽ ڏاڍي سخت جنگ لڳي: پر هنن کي اها خبر ڪانہ هئي تہ مصيبت ستت مٿان اچڻي آهي.

³⁵ ۽ خداوند بنيمين کي اسرائيل جي اڳيان شڪست ڏني: انهيءَ ڏينهن بنيمين جا پنجويهہ هزار هڪ سؤ ماڻهو بني اسرائيل ماري ناس ڪيا: انهن سڀني ترار کنئي هئي.

³⁶ انهيءَ طرح بني بنيمين ڏٺو تہ شڪست کاڌي اٿن: ڇالاءِ جو اسرائيل جا ماڻهو بنيمين جي اڳيان اُٿي ڀڳا هئا، ڇو جو سندن ڀروسو انهن ماڻهن تي هو جي جبعہ وٽ لڪائي ويهاريا هئائون.

³⁷ ۽ انهن لڪي ويٺل ماڻهن جلدي ڪري جبعہ تي حملو ڪيو؛ ۽ اهي لڪي ويٺل نڪري ٻاهر ٿيا، ۽ سڄي شهر کي ترار جي ڌار سان ماريائون.

³⁸ هاڻي اسرائيل جي ماڻهن، ۽ لڪي ويٺل ماڻهن جي وچ ۾ اها نشاني مقرر ڪئي ويئي هئي تہ هو شهر مان دونهين جو وڏو ڪڪر مٿي چاڙهين.

³⁹ ۽ اسرائيل جي ماڻهن جنگ ۾ پٺ ڏني، ۽ بنيمين اسرائيل جي ماڻهن کي مارڻ لڳا، ۽ اٽڪل ٽيهہ ماڻهو ماريائون: ڇالاءِ جو هنن چيو تہ پهرين وانگر هن ڀيري بہ هنن اسان جي اڳيان شڪست کاڌي آهي.

⁴⁰ پر جڏهن شهر مان دونهين جو ٿنڀ مٿي چڙهڻ لڳو، تڏهن بنيمين پٺيان نهاريو ۽ ڏسن تہ سڄي شهر مان دونهون آسمان تائين پيو چڙهي.

⁴¹ تڏهن اسرائيل جي ماڻهن موٽي بنيمين جي ماڻهن کي حيران پريشان ڪيو: ڇالاءِ جو هنن ڏٺو تہ مصيبت اچي مٿان ڪڙڪي آهي.

⁴² تنهنڪري هو اسرائيل جي ماڻهن جي اڳيان پٺ ورائي بيابان جو رستو ڏيئي اُٿي ڀڳا؛ پر سندن پٺيان سخت لڙائي لڳي آئي؛ ۽ جيڪي شهرن مان نڪري آيا هئا، تن هنن کي پنهنجي وچ ۾ ماري ناس ڪري ڇڏيو.

⁴³ هو بنيمين کي چوڌاري ڦري آيا ۽ هنن جي پٺيان پيا، ۽ اُلهندي ۾ جبعہ جي سامهون سندن لشڪرگاهہ ۾ کين لتاڙي ڇڏيائون.

⁴⁴ ۽ بنيمين مان ارڙهن هزار ماڻهو مئا؛ اُهي سڀ همت وارا بهادر مرد هئا.

⁴⁵ ۽ هو بيابان ڏانهن منهن ڪري رمون جي ٽڪر ڏانهن ڀڳا: ۽ شاهي رستن تان هنن پنج هزار ماڻهو گڏ ڪيا، ۽ جدوم تائين هنن کي سوڙها پوندا ڀڄائيندا ويا، ۽ انهن مان ٻہ هزار ماڻهو ماري وڌائون.

⁴⁶ انهيءَ طرح بنيمين جا جيڪي ماڻهو انهي ڏينهن مئا سي پنجويهہ هزار ترار کڻندڙ ماڻهو هئا؛ اُهي سڀ همت وارا پهلوان هئا.

⁴⁷ پر ڇهہ سؤ ماڻهو منهن ڦيرائي بيابان ڏي رمون جي ٽڪر تي ڀڄي ويا، ۽ رمون جي ٽڪر تي چار مهينا رهي پيا.

⁴⁸ پوءِ اسرائيل جا ماڻهو وري بنيمين تي ڪاهي آيا، ۽ سڄي شهر کي، ۽ سموري چوپائي مال کي، ۽ ٻيو جيڪي اُتي لڌائون، تنهن کي ترار جي ڌار سان ماريائون، تنهن کان سواءِ جيڪي شهر ڏٺائون سي بہ باهہ ڏيئي ساڙيائون.