پيدائش 41 - Sindhi Bible

¹ پوءِ هيئن ٿيو جو ٻن سالن کان پوءِ فرعون خواب لڌو، ۽ ڏٺائين تہ درياهہ جي ڪپ تي بيٺو آهيان:

² ۽ ڏسو، اُتي ست ٺاهوڪيون ۽ ٿلهيون ڳئون درياهہ مان نڪتيون ۽ ڪانهن ۾ چرڻ لڳيون.

³ ۽ ڏسو؛ انهن جي پٺيان ست ٻيون بدشڪل ۽ ڏٻريون ڳئون درياهہ مان نڪري، هنن ٻين ڳئن جي ڀرسان درياهہ جي ڪپ تي اچي بيٺيون.

⁴ ۽ اهي بدشڪل ۽ ڏٻريون ڳئون، انهن ٺاهوڪين ۽ ٿلهين ستن ڳئن کي کائي ويون. ۽ فرعون جاڳي پيو.

⁵ پوءِ هو وري سمهي پيو ۽ ٻيو ڀيرو خواب لڌائين: ۽ ڏسي ٿو تہ ست اَن سان ڀريل ٿلها ۽ تازا سنگ هڪڙي ڪاني ۾ نڪتا آهن.

⁶ ۽ ڏسو، هنن کان پوءِ ٻيا ست سنگ سنهڙا ۽ لڪ جا ساڙيل نڪتا.

⁷ ۽ اهي سنهڙا سنگ، هنن ٿلهن ۽ ڀريل سنگن کي ڳڙڪائي ويا. تڏهن فرعون جاڳي پيو، ۽ ڏٺائين تہ هي خواب هو.

⁸ ۽ هيئن ٿيو تہ صبح جو هن جي دل بيچين ٿيڻ لڳي، سو هن مصر جا سڀيئي جادوگر، ۽ اتي جا سڀ ڏاها ماڻهو گهرايا: ۽ فرعون انهن کي پنهنجو خواب ٻڌايو، پر انهن مان ڪوبہ فرعون جي خواب جي تعبير نہ ڪري سگهيو.

⁹ تڏهن سردار ساقيءَ فرعون کي چيو تہ اڄ مون کي پنهنجا ڏوهہ ياد ٿا پون:

¹⁰ جڏهن فرعون پنهنجن نوڪرن تي ڪاوڙيو هو: ۽ مون کي ۽ سردار بورچيءَ کي پهريدارن جي ڪپتان جي گهر ۾ بند ڪرايو هئائين:

¹¹ تڏهن هڪڙي ڀيري ساڳيءَ رات مون ۽ هن، ٻنهي هڪڙو خواب لڌو؛ اسان مان هرهڪ، پنهنجي پنهنجي منهن خواب لڌو، جنهن جي تعبير ڌار ڌار هئي.

¹² ۽ اتي اسان سان گڏ هڪڙو عبراني جوان پهريدارن جي ڪپتان جو نوڪر بہ هو؛ اسان هن کي پنهنجا خواب ٻڌايا ۽ هن اسان کي انهن جي تعبير ڪري ٻڌائي، هرهڪ کي هن پنهنجي پنهنجي خواب موجب تعبير ٻڌائي.

¹³ ۽ جيئن هن تعبير ڪئي هئي، تيئن ئي ٿيو؛ مون کي هن منهنجو عهدو موٽائي ڏياريو، ۽ هن کي ڦاسي ڏياريائين.

¹⁴ تڏهن فرعون يوسف کي گهرايو ۽ هو کيس جلد قيد خاني مان وٺي آيا: ۽ هن پنهنجي سنوارت ڪرائي، ۽ ڪپڙا بدلائي فرعون وٽ آيو.

¹⁵ ۽ فرعون يوسف کي چيو تہ مون هڪڙو خواب لڌو آهي ۽ اهڙو ڪوبہ ماڻهو ڪونهي، جو انهيءَ جي تعبير ڪري سگهي؛ ۽ تنهنجي بابت ٻڌو اٿم تہ تون خواب ٻڌي انهيءَ جي تعبير ڪري ٿو سگهين.

¹⁶ تڏهن يوسف فرعون کي ورندي ڏيئي چيو تہ اهو منهنجي هٿ ۾ نہ آهي: خدا فرعون کي خير جو جواب ڏيندو.

¹⁷ پوءِ فرعون يوسف کي چيو تہ مون پنهنجي خواب ۾ ڏٺو تہ آءٌ درياهہ جي ڪپ تي بيٺو آهيان:

¹⁸ ۽ ڏسو، ست ٺاهوڪيون ۽ ٿلهيون ڳئون درياهہ مان نڪتيون، ۽ ڪانهن ۾ چرڻ لڳيون؛

¹⁹ ۽ ڏسو، انهن جي پٺيان ست ٻيون ضعيف، بدشڪل ۽ ڏٻريون ڳئون درياهہ مان نڪري آيون؛ اهي اهڙيون خراب هيون، جو سڄي مصر جي ملڪ ۾ مون ڪڏهن ڪين ڏٺيون:

²⁰ پوءِ اهي ڏٻريون ۽ بدشڪل ڳئون، پهرين ستن ٿلهين ڳئن کي کائي ويون:

²¹ جڏهن هو انهن کي کائي ويون، تڏهن ائين معلوم نٿي ٿيو تہ ڪو هو سندن پيٽ ۾ آهن؛ ڇالاءِ جو هو اڃا بہ اهڙيون ئي بدشڪل ٿي لڳيون، جهڙيون پهرين هيون. پوءِ آءٌ جاڳي پيس.

²² وري مون پنهنجي خواب ۾ ڏٺو تہ هڪڙي ڪاني تي ست سنگ ڀريل ۽ چڱا نڪتا آهن.

²³ ۽ ڏسو، هنن کان پوءِ ٻيا ست سنگ ڪومايل، سنهڙا، ۽ لڪ جا سڙيل نڪتا؛

²⁴ ۽ اهي سنهڙا سنگ، انهن ستن چڱن سنگن کي ڳڙڪائي ويا: ۽ مون اها ڳالهہ جادوگرن کي ٻڌائي، پر ڪوبہ ڪونهي جو مون کي انهيءَ جو مطلب سمجهائي سگهي.

²⁵ تڏهن يوسف فرعون کي چيو تہ فرعون جو خواب هڪڙو ئي آهي: جيڪي خدا کي ڪرڻو آهي، سو فرعون کي ٻڌايو اٿس.

²⁶ ست چڱيون ڳئون ست ورهيہ آهن؛ ۽ ست چڱا سنگ بہ ورهيہ آهن: خواب هڪڙو ئي آهي.

²⁷ هو ست ڏٻريون ۽ بدشڪل ڳئون جي انهن کان پوءِ آيون، سي بہ ست ورهيہ آهن، ۽ ست خالي ۽ لڪ جا ساڙيل سنگ، سي ڏڪار جا ست ورهيہ ٿيندا.

²⁸ اها ئي ڳالهہ آهي، جا مون فرعون کي ٻڌائي؛ جيڪي خدا کي ڪرڻو آهي، سو فرعون کي ڏيکاريو اٿس.

²⁹ ڏسو، مصر جي ملڪ ۾ ستن ورهين تائين ڏاڍو سڪار ٿيندو،

³⁰ ۽ انهيءَ کان پوءِ ستن ورهين تائين ڏڪار پوندو، ۽ اهو سڀ سڪار مصر جي ملڪ ۾ وسري ويندو؛ ۽ ڏڪار ملڪ کي تباهہ ڪري ڇڏيندو.

³¹ سڪار کان پوءِ جيڪو ڏڪار پوندو، تنهن جي ڪري خبر ئي ڪانہ پوندي، تہ ڪو ملڪ ۾ سڪار هو؛ ڇالاءِ جو اهو ڏڪار تمام سخت ٿيندو.

³² ۽ اهو خواب جو فرعون کي ٻہ ڀيرا ڏيکاريو ويو آهي، سو انهيءَ لاءِ تہ اها ڳالهہ خدا مقرر ڪري ڇڏي آهي، ۽ خدا جلد ائين ڪندو.

³³ تنهنڪري هاڻي فرعون کي گهرجي تہ ڪو سمجهو ۽ ڏاهو ماڻهو ڳولي هٿ ڪري، ۽ انهي کي مصر جي ملڪ تي مقرر ڪري.

³⁴ ۽ فرعون هن کي حڪم ڏئي تہ ملڪ جي مٿان داروغا مقرر ڪري ۽ سڪار وارن ستن ورهين ۾ مصر جي زمين تان پنجون حصو اُڳاڙي.

³⁵ ۽ جيڪي، چڱا ست ورهيہ اچن، تن ۾ هو سڀ کاڌي جون شيون گڏ ڪري فرعون جي قبضي ۾ آڻين، ۽ هر ڪنهن شهر ۾ اَن جا انبار ڪري سنڀالي رکن.

³⁶ ۽ ستن ورهين تائين جو مصر جي ملڪ ۾ ڏڪار پوندو، تنهن لاءِ اهو کاڌو گڏ ڪري رکيو وڃي، انهيءَ لاءِ تہ ملڪ ڏڪار جي ڪري برباد نہ ٿئي.

³⁷ اها ڳالهہ فرعون ۽ سندس نوڪرن کي چڱي نظر آئي.

³⁸ ۽ فرعون پنهنجن نوڪرن کي چيو تہ هي ماڻهو، جنهن ۾ خدا جو روح آهي، تنهن جهڙو ڪو ٻيو ماڻهو اسان کي هٿ ايندو ڇا؟

³⁹ پوءِ فرعون يوسف کي چيو تہ جڏهن خدا توکي هي سڀ سمجهايو آهي، تڏهن تو جهڙو ٻيو ڪوبہ سمجهو ۽ ڏاهو ڪونهي.

⁴⁰ تون منهنجي گهر جو مختيار ٿي، ۽ ساريءَ رعيت تي پنهنجيءَ مرضي موجب حڪم هلاءِ: فقط تخت جي مالڪ هئڻ ڪري، منهنجو درجو تو کان مٿي ٿيندو.

⁴¹ ۽ فرعون يوسف کي چيو تہ ڏس، مون توکي مصر جي ساري ملڪ تي مقرر ڪيو آهي.

⁴² ۽ فرعون پنهنجيءَ مهر واري منڊي پنهنجي هٿ مان لاهي، يوسف جي هٿ ۾ پارائي، ۽ هن کي عمدي ڪپڙي جي خلعت پهرايائين، ۽ هڪڙي سوني زنجيري سندس ڳچيءَ ۾ پاتائين؛

⁴³ ۽ پنهنجيءَ ٻيءَ گاڏيءَ ۾ چاڙهيائينس؛ ۽ سندس اڳيان هوڪو ڏياريائين تہ جهڪي سجدو ڪريو؛ ۽ مصر جي ساري ملڪ تي هن کي حاڪم مقرر ڪيائين.

⁴⁴ ۽ فرعون يوسف کي چيو تہ آءٌ فرعون آهيان، تنهنجي حڪم کان سواءِ مصر جي ملڪ ۾ ڪوبہ ماڻهو هٿ پير ڪين چوريندو.

⁴⁵ ۽ فرعون، يوسف جو نالو صفنات‑فعنيحہ رکيو؛ ۽ اون شهر جي ڪاهن فوطيفرع جي ڌيءَ آسناٿ سان سندس شادي ڪرايائين. پوءِ يوسف مصر جي ملڪ ۾ گشت ڪرڻ لڳو.

⁴⁶ جڏهن يوسف مصر جي بادشاهہ فرعون جي حضور ۾ آيو، تڏهن سندس عمر ٽيهہ ورهيہ هئي. پوءِ يوسف فرعون وٽان روانو ٿي، مصر جو سڄو ملڪ گهميو.

⁴⁷ ۽ سڪار جي ستن ورهين ۾ زمين مان تمام گهڻي پيدائش ٿي.

⁴⁸ ۽ هن انهن ستن ورهين ۾ کاڌي جون سڀ شيون، جيڪي مصر جي ملڪ ۾ هيون، سي سڀ گڏ ڪيون، ۽ اهو کاڌو شهرن ۾ گڏ ڪري رکيائين: جيڪا ٻني جنهن شهر جي پسگردائيءَ ۾ هئي، تنهن جي پيدائش انهيءَ شهر ۾ گڏ ڪري رکيائين.

⁴⁹ ۽ يوسف سمنڊ جي واريءَ وانگر تمام گهڻو اَن گڏ ڪيو، ايتري قدر جو هن حساب رکڻ بہ ڇڏي ڏنو؛ ڇالاءِ جو اهو بيشمار هو.

⁵⁰ ۽ ڏڪار کان اڳ ۾ يوسف کي، اون شهر جي ڪاهن فوطيفرع جي ڌيءَ آسناٿ مان ٻہ پٽ ڄاوا.

⁵¹ ۽ يوسف وڏي جو نالو منسي رکيو؛ ڇالاءِ جو هن چيو تہ خدا منهنجي سڀ تڪليف ۽ منهنجي پيءُ جو گهر مون کان وسارائي ڇڏيو آهي.

⁵² ۽ ٻئي جو نالو افرائيم رکيائين، جو چيائين تہ خدا مون کي منهنجيءَ مصيبت واري ملڪ ۾ ڦلدار ڪيو آهي.

⁵³ پوءِ اهي سڪار وارا ست ورهيہ، جي مصر جي ملڪ ۾ آيا، سي اچي پورا ٿيا.

⁵⁴ ۽ ڏڪار جا ست ورهيہ شروع ٿيا، جيئن ڪ يوسف چيو هو: ۽ ٻين سڀني ملڪن ۾ بہ اچي ڏڪار پيو؛ پر مصر جي ملڪ ۾ کاڌو موجود هو.

⁵⁵ پوءِ جڏهن مصر جو سارو ملڪ بک مرڻ لڳو، تڏهن ماڻهو کاڌي جي لاءِ فرعون وٽ اچي دانهون ڪرڻ لڳا: ۽ فرعون سڀني مصرين کي چيو تہ اوهين يوسف وٽ وڃو، ۽ جيڪي هو اوهان کي چوي، سو ڪريو.

⁵⁶ تنهن وقت ساريءَ زمين تي ڏڪار هو: ۽ مصر جي ملڪ ۾ بہ ڏڪار وڌڻ لڳو؛ تڏهن يوسف اَن جا سڀيئي انبار کولايا، ۽ مصرين کي اَن وڪڻڻ لڳو.

⁵⁷ پوءِ سڀني ملڪن جا ماڻهو اَن خريد ڪرڻ لاءِ مصر ۾ يوسف وٽ آيا؛ ڇالاءِ جو ساريءَ زمين تي سخت ڏڪار هو.