پيدائش 13 - Sindhi Bible

¹ پوءِ ابرام پنهنجيءَ زال ۽ ملڪيت سوڌو مصر مان نڪري ڪنعان جي ڏکڻ ڏانهن روانو ٿيو، ۽ لوط بہ ساڻس گڏ هو.

² ۽ ابرام وٽ چوپايو مال ۽ چاندي ۽ سون گهڻو هو.

³ هو ڏکڻ کان مسافري ڪندو بيت ايل ۾ آيو؛ انهيءَ هنڌ جتي شروعات ۾ بيت ايل ۽ عئي جي وچ ۾ سندس تنبو کُتل هو؛

⁴ يعني انهيءَ هنڌ جتي هن پهرين قربانگاهہ ٺاهي هئي: اتي ابرام خداوند کان دعا گهري.

⁵ ۽ لوط، جو مسافريءَ ۾ ابرام سان گڏ هو، تنهن وٽ بہ ڌڻ، ڍور ۽ تنبو هئا.

⁶ ۽ انهيءَ ملڪ ۾ ايتري جاءِ ڪانہ هئي، جو هو ٻئي گڏ رهي سگهن، ڇالاءِ جو هنن جو مال گهڻو هو تنهن ڪري هو ٻئي گڏ رهي نٿي سگهيا.

⁷ ۽ ابرام جي ڌنارن ۽ لوط جي ڌنارن جي وچ ۾ جهيڙو ٿي پيو. انهيءَ وقت ملڪ ۾ ڪنعاني ۽ فرزي رهندا هئا.

⁸ تڏهن ابرام لوط کي چيو تہ منهنجي ۽ تنهنجي وچ ۾، توڙي منهنجن ڌنارن ۽ تنهنجن ڌنارن جي وچ ۾ جهيڙو ٿيڻ نہ گهرجي؛ ڇالاءِ جو پاڻ ڀائر آهيون.

⁹ سڄو ملڪ تنهنجي سامهون ڪين پيو آهي ڇا؟ سو تون مون کان ڌار ٿيءُ: جي تون ساڄي پاسي وڃين، تہ آءٌ کٻي وڃان، جي تون کٻي پاسي وڃين تہ آءٌ ساڄي وڃان.

¹⁰ تڏهن لوط پنهنجيون اکيون کڻي يردن جو سارو ميدان جو ضغر ڏانهن آهي سو ڏٺو؛ ڇالاءِ جو سدوم ۽ عمورہ کي خداوند برباد ڪيو، تنهن کان اڳي، اهو هنڌ مصر جي ملڪ ۽ خداوند جي باغ وانگر آباد هو.

¹¹ تنهنڪري لوط پنهنجي لاءِ يردن جو سارو ميدان چونڊيو، ۽ لوط اڀرندي ڏانهن هليو ويو؛ ۽ هو هڪ ٻئي کان ڌار ٿيا.

¹² ابرام ڪنعان جي ملڪ ۾ رهي پيو، ۽ لوط ميدان جي شهرن ۾ وڃي رهيو، ۽ سدوم وٽ پنهنجو تنبو کوڙيائين.

¹³ هاڻي سدوم جا ماڻهو خداوند جي نظر ۾ تمام بدڪار ۽ گنهگار هئا.

¹⁴ لوط جي ڌار ٿيڻ کان پوءِ، خداوند ابرام کي چيو تہ پنهنجون اکيون مٿي کڻ ۽ جتي تون بيٺو آهين، اُتان اُتر، ڏکڻ، اڀرندي ۽ الهندي پاسي نهار:

¹⁵ ڇالاءِ تہ جيڪو ملڪ تون ڏسين ٿو، سو سڀ آءٌ توکي ۽ تنهنجي اولاد کي هميشہ لاءِ ڏيندس.

¹⁶ ۽ آءٌ تنهنجو اولاد زمين جي واريءَ جيترو ڪندس، اهڙو جو جيڪڏهن ڪو ماڻهو واريءَ جي ذرن کي ڳڻي سگهندو، تہ تنهنجي اولاد کي بہ ڳڻي سگهندو.

¹⁷ اٿي هن زمين جي ڊيگهہ ۽ ويڪر گهمي ڏس، ڇو تہ اِها آءٌ توکي ڏيندس.

¹⁸ ۽ ابرام پنهنجو تنبو کڻي اچي ممريءَ جي شاهہ بلوط وٽ رهيو، جو حبرون ۾ آهي، ۽ اتي، خداوند جي لاءِ هڪڙي قربانگاهہ جوڙيائين.