حزقي ايل 5 - Sindhi Bible

¹ ۽ اي آدمزاد، تون هڪڙي تکي ترار کڻ ۽ حجام جي پاڪيءَ وانگي اُها پنهنجي مٿي تي ۽ ڏاڙهيءَ تي گهماءِ: پوءِ تورڻ لاءِ هڪڙي ساهمي آڻ، ۽ انهن وارن جا حصا ڪر.

² انهي جون ٽيون حصو، گهيري جي ڏينهن پوري ٿيڻ کانپوءِ شهر جي وچ ۾ باهہ سان ساڙ؛ ۽ ٽيون حصو کڻي انهي کي ترار سان هيڏي هوڏي ڌڪ هڻ؛ ۽ ٽيون حصو هوا ۾ پکيڙي ڇڏ، ۽ آءٌ انهن جي پٺيان ترار ڪڍندس.

³ ۽ انهن مان ڪي ٿورا کڻي پنهنجي دامن ۾ ٻڌي ڇڏ.

⁴ ۽ انهن مان وري ڪي کڻي باهہ جي وچ ۾ اُڇلائي وجهہ، ۽ اُهي باهہ ۾ ساڙي ڇڏ؛ انهن مان هڪڙي باهہ نڪرندي، جا اسرائيل جي سڄي گهراڻي کي لڳي ويندي.

⁵ خداوند هيئن ٿو فرمائي، تہ هي يروشلم آهي؛ مون انهي کي قومن جي وچ ۾ رکيو آهي ۽ انهي جي چوڌاري ٻيا ملڪ آهن.

⁶ ۽ انهي منهنجي حڪمن جي برخلاف بغاوت ڪئي آهي، جو ٻين قومن کان وڌيڪ شرارت ڪئي اٿس، ۽ منهنجن قانونن جي، پنهنجي آس پاس وارن ملڪن کان وڌيڪ انحرافي ڪئي اٿس: ڇالاءِ جو هنن منهنجا حڪم رد ڪري ڇڏيا آهن ۽ هو منهنجن قانونن تي ڪين هليا آهن.

⁷ تنهنڪري خداوند هيئن ٿو فرمائي، تہ جيڪي قومون اوهان جي آس پاس آهن، تن کان اوهين وڌيڪ فسادي آهيو، ۽ منهنجن قانونن تي نہ هليا آهيو، ۽ نہ منهنجن فيصلن جي سنڀال ڪئي اٿوَ، نڪي پنهنجي آس پاس وارين قومن جي حڪمن تي عمل ڪيو اٿوَ؛

⁸ تنهنڪري خداوند هيئن ٿو فرمائي، تہ ڏسو، آءٌ، بلڪ آءٌ پاڻ، تنهنجي برخلاف آهيان؛ آءٌ تنهنجي وچ ۾ قومن جي روبرو عدالتن جي تعميل ڪندس.

⁹ ۽ تنهنجي سڀني ڪراهت جهڙن ڪمن سبب آءٌ تو ۾ اُهو ڪم ڪندس جو مون اڳي نہ ڪيو آهي، ۽ نہ ڪڏهن وري ٿيندو.

¹⁰ تنهنڪري تنهنجي وچ ۾ پيءُ پٽن کي کائيندا، ۽ پٽ پيئرن کي کائيندا؛ ۽ آءٌ تو ۾ عدالتن جي تعميل ڪندس، ۽ تنهنجا باقي بچيل سڀ ماڻهو سڀني ڪُنڊن تي پکيڙي ڇڏيندس.

¹¹ تنهنڪري خداوند ٿو فرمائي، تہ مون کي پنهنجي حياتيءَ جو قسم آهي تہ آءٌ توکي ضرور گهٽائيندس، جو تو پنهنجن سڀني ڪراهت جهڙين شين سان ۽ پنهنجن سڀني نفرت جهڙن ڪمن سان منهنجو پاڪ مڪان ناپاڪ ڪري ڇڏيو آهي؛ ۽ نہ منهنجي اک گذر ڪندي ۽ نہ آءٌ رحم ڪندس.

¹² تنهنجو ٽيون حصو مريءَ سان مرندو ۽ اُهي تنهنجي وچ ۾ ڏڪار ڪري مري چٽ ٿي ويندا؛ ۽ ٽيون حصو تنهنجي چوڌاري ترار سان مارجي ويندو؛ ۽ ٽيون حصو آءٌ سڀني ڪُنڊن تي پکيڙي ڇڏيندس ۽ انهي جي پٺيان ترار ڪڍندس.

¹³ انهي طرح منهنجي ڪاوڙ پوري ٿيندي، ۽ آءٌ انهن تي پنهنجو غصو ڇنڊيندس، پوءِ مون کي آرام ايندو: ۽ جڏهن آءٌ مٿن پنهنجي ڪاوڙ پوري ڪندس، تڏهن هو ڄاڻندا تہ مون خداوند اهو سڀ پنهنجي غيرت سان فرمايو آهي.

¹⁴ تنهن کانسواءِ جيڪي قومون تنهنجي آس پاس آهن تن ۾، ۽ جيڪي ماڻهو تنهنجي پاسي کان لنگهندا تن جي نظر ۾، آءٌ توکي ويران ۽ خواري ڪندس.

¹⁵ انهي طرح جڏهن آءٌ ڪاوڙ ۽ غصي ۾، ۽ خوفناڪ ملامتن سان، تو منجهہ عدالتن جي تعميل ڪندس، تڏهن جيڪي قومون تنهنجي چوڌاري آهن تن ۾ اهو ڪم ملامت، ۽ طعنو، ۽ عبرت، ۽ حيرت ٿيندو: مون خداوند ائين فرمايو آهي.

¹⁶ اُنهي وقت آءٌ هنن تي ڏڪار جا خراب تير موڪليندس، جي ناس ڪرڻ لاءِ آهن، ۽ جي آءٌ اوهان کي ناس ڪرڻ لاءِ موڪليندس؛ ۽ آءٌ اوهان تي ڏڪار وڌائيندس ۽ اوهان جي مانيءَ جي لٺ ڀڃي ڇڏيندس؛

¹⁷ ۽ آءٌ اوهان تي ڏڪار ۽ خراب مرون موڪليندس، جي اوهان جا عزيز ماريندا؛ ۽ مري ۽ خونريزي تو منجهان لنگهندي؛ ۽ آءٌ توتي ترار آڻيندس: مون خداوند ائين فرمايو آهي.