حزقي ايل 4 - Sindhi Bible

¹ اي آدمزاد، تون هڪڙي سر کڻ ۽ اُها پنهنجي اڳيان رک، ۽ انهي تي هڪڙي شهر جو نقشو ڪڍ، يعني يروشلم جو:

² ۽ انهي کي گهيرو ڪر ۽ انهي جي سامهون دمدما جوڙ، ۽ انهي جي سامهون هڪڙو بند ٻڌ؛ ۽ انهي جي سامهون لشڪرگاهہ جا تنبو کڙا ڪر، ۽ انهي جي چوڌاري ڀتين ڀڃڻ واريون ڪَلون بيهار.

³ ۽ هڪڙي لوهہ جي چادر کڻي، پنهنجي ۽ انهي شهر جي وچ ۾ لوهہ جي ڀت جي بجاءِ بيهار؛ پوءِ انهي ڏانهن رخ رک تہ اُهو گهيري هيٺ اچي وڃي، ۽ تون انهي کي گهيرو ڪر. اها اسرائيل جي گهراڻي لاءِ نشاني ٿيندي.

⁴ تنهن کانسواءِ تون پنهنجي کٻي پاسي تي ليٽ، ۽ اسرائيل جي گهراڻي جو گناهہ انهي تي رک: جيترا ڏينهن تون انهي تي ليٽيو پيو هوندين، اوترا هنن جا گناهہ تون کڻندين.

⁵ ڇالاءِ جو جيترا هنن جي گناهہ جا سال آهن، اوترا مون تنهنجي لاءِ ڏينهن مقرر ڪيا آهن، يعني ٽي سؤ نوي ڏينهن: ان موجب تون اسرائيل جي گهراڻي جا گناهہ کڻندين.

⁶ ۽ جڏهن تون اُهي پورا ڪري ڇڏيندين، تڏهن وري ساڄي پاسي تي ليٽج ۽ يهوداہ جي گهراڻي جا گناهہ کڻج: انهي جا مون تو لاءِ چاليهہ ڏينهن مقرر ڪيا آهن، هرهڪ سال لاءِ هڪڙو ڏينهن.

⁷ پوءِ تون يروشلم جي گهيري ڏانهن رخ رکج ۽ پنهنجي ٻانهن اُگهاڙي ڪج؛ ۽ انهي جي برخلاف پيشنگوئي ڪج.

⁸ ۽ ڏس، آءٌ توتي بند رکان ٿو، ۽ تون هڪڙي پاسي کان ٻئي پاسي نہ ڦرج، جيستائين پنهنجا گهيري جا ڏينهن پورا نہ ڪرين.

⁹ ۽ تون پنهنجي لاءِ ڪڻڪ، ۽ جَوَ ۽ چونرا، ۽ موٺ، ۽ ٻاجهري، ۽ چيڻو کڻ، ۽ اُهي هڪڙي باسڻ ۾ وجهہ، ۽ انهي مان پنهنجي لاءِ مانيون پچائي؛ اوتريون مانيون جيترا ڏينهن تون پنهنجي پاسي تي سمهيو پيو هوندين، يعني ٽي سؤ نوي ڏينهن انهن مان پيو کائج.

¹⁰ ۽ جيڪو کاڌو کائين سو توري کائج، يعني روز ويهہ شيڪل: وقت بوقت اُهو پيو کائج.

¹¹ ۽ پاڻي بہ تون ماڻ سان مئي پيئج، يعني هين جو ڇهون حصو: اهو وقت بوقت پيو پيئج.

¹² ۽ اُهو تون جوَن جي ماني وانگر کائج ۽ هنن جي روبرو اُهي ماڻهوءَ جي گونهن تي پچائج.

¹³ ۽ خداوند فرمايو تہ انهيءَ طرح بني اسرائيل پنهنجي ماني ناپاڪيءَ ۾ انهن قومن جي وچ ۾ کائيندا جن وٽ آءٌ هنن کي هڪالي ڇڏيندس.

¹⁴ تڏهن مون چيو تہ هاءِ، اي خداوند خدا، ڏس منهنجو روح ناپاڪ نہ ٿيو آهي: ڇالاءِ جو ننڍي هوندي کان وٺي هن وقت تائين جيڪي پاڻهي ئي ٿو مري، يا جيڪي مرن ڦاڙي ڇڏيو آهي، تنهن مان ڪڏهن بہ نہ کاڌو اٿم؛ ۽ نڪو حرام گوشت منهنجي وات ۾ پيو آهي.

¹⁵ تڏهن هن مون کي چيو تہ ڏس مون توکي ماڻهوءَ جي گونهن جي بدران ڳائو ڇيڻو ڏنو آهي، اُنهيءَ تي تون پنهنجي ماني پچائج.

¹⁶ هيترو بہ وڌيڪ هن مون کي چيو، تہ اي آدمزاد، ڏس، آءٌ يروشلم ۾ مانيءَ جي لٺ ڀڃي ڇڏيندس: ۽ هو ماني تور سان ۽ ڳڻتيءَ سان کائيندا، ۽ هو پاڻي ماپ سان ۽ حيرانيءَ سان پيئندا:

¹⁷ انهي لاءِ تہ هو مانيءَ ۽ پاڻيءَ لاءِ محتاج ٿين، ۽ هڪ ٻئي سان گڏ حيران ۽ پريشان رهن، ۽ پنهنجن گناهن ۾ ڳرندا سڙندا وڃن.