حزقي ايل 35 - Sindhi Bible

¹ وري بہ خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ

² اي آدمزاد، پنهنجو رخ شعير جي جبل ڏانهن ڪر ۽ انهي جي برخلاف نبوت ڪر،

³ ۽ اُن کي چئو تہ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ اي شعير جا جبل، آءٌ تنهنجي برخلاف آهيان؛ آءٌ توتي پنهنجو هٿ ڊگهيريندس ۽ توکي حيران ۽ حيرت جو سبب ڪندس.

⁴ آءٌ تنهنجن شهرن کي غير آباد ڪندس ۽ تون ويران ٿيندين؛ ۽ تون ڄاڻندين تہ آءٌ خداوند آهيان.

⁵ ڇالاءِ جو تو دشمني رکي آهي، ۽ پڇاڙيءَ واري بدڪاريءَ وقت، بني اسرائيل کي تو سندن مصيبت جي ترار جي حوالي ڪيو.

⁶ تنهنڪري خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ آءٌ توکي خون جي لاءِ تيار ڪندس، ۽ خون تنهنجي پٺيان پوندو؛ تو خون کان نفرت نہ ڪئي آهي، تنهنڪري خون تنهنجي پٺيان پوندو.

⁷ انهي طرح شعير جي جبل کي آءٌ حيرت ۽ ويرانيءَ جو سبب ڪندس؛ ۽ جيڪو اُنهي مان لنگهندو، ۽ جيڪو موٽندو تنهن کي انهي کان وڍي ڇڏيندس.

⁸ ۽ آءٌ هنن جي جبلن کي سندس ڪُٺلن سان ڀري ڇڏيندس: تنهنجي ٽڪرين ۽ تنهنجي وادين ۾، ۽ تنهنجي سڀني نهرن ۾، جيڪي ترار سان ماريا ويندا سي ڪِرندا.

⁹ آءٌ توکي هميشہ لاءِ ويران ڪندس ۽ تنهنجا شهر وري نہ وسندا: ۽ اوهين ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان.

¹⁰ تو چيو آهي تہ هي ٻہ قومون، ۽ هي ٻہ ملڪ منهنجا ٿيندا، ۽ اسين انهن جا مالڪ ٿينداسين، پر خداوند اُتي هو:

¹¹ تنهنڪري خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ مون کي پنهنجي حياتيءَ جو قسم آهي تہ آءٌ تنهنجي ڪاوڙ، ۽ تنهنجي غيرت موجب هلت ڪندس، جا تو پنهنجي دشمنيءَ جي ڪري هنن سان ڪئي آهي؛ ۽ جڏهن آءٌ تنهنجي عدالت ڪندس تڏهن آءٌ پاڻ کي هنن ۾ مشهور ڪندس.

¹² ۽ تون ڄاڻندين تہ اسرائيل جي جبلن جي نسبت ۾ جيڪي ڪفر جون ڳالهيون تو ڪيون آهن، ۽ چيو اٿيئي تہ هو ويران آهن، ۽ اسان کي ڳهڻ لاءِ ڏنا ويا آهن، سي سڀ مون خداوند ٻڌيون آهن.

¹³ ۽ اوهان پنهنجي وات سان منهنجي مقابلي ۾ پنهنجي وڏائي ڪئي آهي، ۽ منهنجي برخلاف گهڻيون ڳالهيون ڪيون اٿوَ: اهي سڀ مون ٻڌيون آهن.

¹⁴ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ جڏهن ساري زمين خوشيون ڪندي تڏهن آءٌ توکي ويران ڪندس.

¹⁵ جيئن تو اسرائيل جي گهراڻي جي ميراث جي ويران ٿيڻ تي خوشيون ڪيون، تيئن آءٌ توسان ڪندس: اي شعير جا جبل، تون ويران ٿيندين، ۽ سڄو ادوم بہ، بلڪ اهو سڄو ملڪ، ۽ هو ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان.