حزقي ايل 29 - Sindhi Bible

¹ ڏهين ورهيہ جي ڏهين مهيني جي ٻارهين تاريخ خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ

² اي آدمزاد، پنهنجو رخ مصر جي بادشاهہ فرعون ڏانهن ڪر، ۽ انهي جي برخلاف ۽ سڄي مصر جي برخلاف نبوت ڪر:

³ ڳالهاءِ ۽ چئو تہ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ ڏس، اي مصر جا بادشاهہ فرعون، تون جو وڏو ازدها آهين، جو پنهنجين ندين جي وچ ۾ پيو آهين، ۽ جو چوين ٿو تہ منهنجي ندي منهنجي ملڪيت آهي ۽ اُها مون پنهنجي لاءِ جوڙي آهي، سو آءٌ تنهنجي برخلاف آهيان.

⁴ ۽ آءٌ تنهنجن ڄاڙن ۾ ڪُنڍيون ۽ تنهنجين ندين جون مڇيون تنهنجن ڇلرن کي چنبڙائي ڇڏيندس؛ ۽ آءٌ توکي، تنهنجين ندين جي وچ مان انهن سڀني مڇين سميت ٻاهر ڪڍي ايندس، جي تنهنجن ڇلرن کي چنبڙيل آهن.

⁵ ۽ آءٌ توکي ۽ تنهنجين ندين جي سڀني مڇين کي بيابان ۾ اُڇلائي ڇڏيندس: تون کليل ميدان تي نڪرندين، تون آڻي سوڙهو نہ ڪيو ويندين ۽ نہ گڏ ڪيو ويندين: آءٌ توکي کاڌو ڪري زمين جي جانورن ۽ هوا جي پکين کي ڏيندس.

⁶ ۽ مصر جا سڀ رهاڪو ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان، ڇالاءِ جو اُهي اسرائيل جي گهراڻي جي لاءِ ڪاني جي لٺ وانگر ٿيا آهن.

⁷ جڏهن هنن توکي هٿ کان وٺي جهليو، تڏهن تون ڀڄي پئين، ۽ تو هنن جا ڪلها ئي ڦاڙي ڇڏيا، ۽ جڏهن هنن توتي ٽيڪ ڏني، تڏهن بہ تون ڀڄي پئين، ۽ تو هنن جون چيلهيون بيهاري ڇڏيون.

⁸ تنهنڪري خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ ڏس، آءٌ توتي ترار آڻيندس، ۽ توکان ماڻهو توڙي جانور وڍي ڇڏيندس.

⁹ ۽ مصر جي زمين ويران ۽ سُڃ ٿي پوندي؛ ۽ هو ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان: ڇالاءِ جو هن چيو آهي تہ ندي منهنجي آهي ۽ مون اُها جوڙي آهي.

¹⁰ تنهنڪري ڏس، آءٌ تنهنجي برخلاف ۽ تنهنجين ندين جي برخلاف آهيان، ۽ آءٌ مصر جي زمين کي مجدال کان اسوان تائين، يعني حبش جي سرحد تائين بلڪل سُڃو ۽ ويران ڪري ڇڏيندس.

¹¹ ڪنهن بہ ماڻهوءَ جو پير انهي مان نہ لنگهندو، نڪي ڪنهن جانور جو پير انهي مان لنگهندو، ۽ نہ چاليهن ورهين تائين اُهو وسندو.

¹² ۽ آءٌ ويران ملڪن جي وچ ۾ مصر جي زمين کي ويران ڪندس، ۽ انهن جا شهر ويران ڪيل شهرن جي وچ ۾ چاليهہ ورهيہ ويران رهندا: ۽ آءٌ مصرين کي قومن ۾ پکيڙيندس، ۽ ملڪن ۾ هنن کي ڇڙوڇڙ ڪري ڇڏيندس.

¹³ ڇالاءِ جو خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ چاليهن ورهين جي پوري ٿيڻ تي، آءٌ مصرين کي، جن قومن ۾ هو ٽڙي پکڙي ويا هئا، تن مان وري گڏ ڪندس:

¹⁴ ۽ آءٌ مصر جا قيدي موٽائي آڻيندس ۽ هنن کي فتروس جي زمين ۾، يعني سندن وطني زمين ۾ موٽائيندس؛ هو اُتي هڪڙي خسيس بادشاهت ٿيندا.

¹⁵ اُها سڀ کان خسيس بادشاهت ٿيندي، اُها وري ڪڏهن بہ ٻين قومن ۾ پنهنجو مٿو مٿي نہ کڻندي: ۽ آءٌ انهي کي اهڙو گهٽائيندس جو هو وري قومن تي ڪڏهن بہ حڪومت نہ هلائيندا.

¹⁶ ۽ اُها وري ڪڏهن بہ اسرائيل جي گهراڻي لاءِ ويساهہ جوڳي نہ ٿيندي تہ بدڪاري ياد ڏياري، جڏهن هو انهن ڏانهن ڦري نهاريندا: ۽ هو ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند خدا آهيان.

¹⁷ ۽ ستاويهين سال جي پهرئين مهيني جي پهرين تاريخ هيئن ٿيو تہ خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ

¹⁸ اي آدمزاد، بابل جي بادشاهہ نبوڪدرضر پنهنجي لشڪر کان صور جي برخلاف هڪڙي وڏي خدمت ڪرائي آهي، يعني سڀ ڪنهن مٿي کي گنجو ڪيائين ۽ سڀ ڪنهن ڪلهي جي کل لهرايائين: انهي هوندي بہ نہ هن کي ۽ نہ هن جي لشڪر کي صور کان سندن برخلاف ڪيل خدمت جو اُجورو مليو:

¹⁹ تنهنڪري خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ ڏس، آءٌ مصر جو ملڪ بابل جي بادشاهہ نبوڪدرضر کي ڏيئي ڇڏيندس؛ ۽ هو ان جي جماعت ۽ ان جو لٽ جو مال کڻي هليو ويندو؛ ۽ اُهو هن جي لشڪر جو اُجورو ٿيندو.

²⁰ ۽ مون هن کي مصر جي زمين عيوضو ڪري ڏني، جنهن لاءِ هن خدمت ڪئي هئي، ڇالاءِ جو خداوند خدا ٿو فرمائي تہ هن منهنجي لاءِ اُهو پورهيو ڪيو.

²¹ انهي ڏينهن آءٌ اسرائيل جي گهراڻي لاءِ هڪڙو سڱ اُٿاريندس، ۽ انهي جي وچ ۾ آءٌ تنهنجو وات کوليندس: ۽ هو ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان.