حزقي ايل 25 - Sindhi Bible

¹ ۽ خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ

² اي آدمزاد، پنهنجو رخ بني عمون ڏانهن رک ۽ انهن جي برخلاف نبوت ڪر:

³ ۽ بني عمون کي چئُہ تہ خداوند خدا جو ڪلام ٻڌو؛ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ جڏهن منهنجو پاڪ مڪان ناپاڪ ٿيو، ۽ جڏهن اسرائيل جي زمين ويران ڪئي ويئي، ۽ جڏهن يهوداہ جو گهراڻو قيد ٿي ويو، تڏهن اوهان خوشي ڪئي:

⁴ تنهنڪري ڏس، آءٌ توکي اُڀرندي جي ماڻهن جي حوالي ڪندس تہ تون انهن جي ملڪيت ٿين، ۽ اُهي قوم ۾ منزلگاهہ ڪندا، ۽ تو ۾ پنهنجي رهڻ جون جايون جوڙيندا؛ هو تنهنجا ميوا کائيندا، ۽ تنهنجو کير پيئندا.

⁵ ۽ آءٌ ربہ کي اُٺن جي ويهڪ جي جاءِ ڪندس، ۽ بني عمون جي زمين کي ڌڻ جي ليٽڻ جي جاءِ ڪندس: ۽ اوهين ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان.

⁶ ڇالاءِ جو خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ تو تاڙيون وڄايون آهن، ۽ پير زمين تي ٺوڪيا آهن، ۽ اسرائيل جي ملڪ تي پنهنجي دل جي نهايت نفرت ڏيکارڻ سان خوشي ڪئي اٿيئي؛

⁷ تنهنڪري ڏس مون پنهنجو هٿ توتي ڊگهيريو آهي، ۽ توکي لٽجڻ جي لاءِ قومن جي حوالي ڪري ڇڏيندس؛ ۽ آءٌ قومن مان توکي وڍي ڇڏيندس، ۽ توکي ملڪن کان ٻاهر ماري چٽ ڪري ڇڏيندس: آءٌ توکي ناس ڪندس؛ ۽ تون ڄاڻندين تہ آءٌ خداوند آهيان.

⁸ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي تہ موآب ۽ شعير چون ٿا تہ ڏسو يهوداہ جو گهراڻو ٻين سڀني قومن جهڙو آهي.

⁹ تنهنڪري ڏس، آءٌ موآب جو پاسو کوليندس يعني سندس سرحدن جي شهر کان بيٿ يسيموت، بعل معون، ۽ قريتائم تائين، جي ملڪ جو فخر آهن.

¹⁰ انهي لاءِ تہ اُڀرندي جا رهاڪو موآب ۽ بني عمون تي ڪاهي وڃن؛ ۽ اُهي آءٌ هنن کي ملڪيت ڪري ڏيندس، تہ بني عمون قومن ۾ شمار نہ ڪيا وڃن.

¹¹ ۽ آءٌ موآب تي فتويٰ تعميل ڪندس؛ ۽ هو ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان.

¹² خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ ادوم يهوداہ جي گهراڻي کان بدلو وٺڻ ۾ هن کي ڏاڍو رنج ڪيو آهي، ۽ انهن کان پنهنجو وير ورتو اٿس؛

¹³ تنهنڪري خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي تہ آءٌ پنهنجو هٿ ادوم تي ڊگهيريندس، ۽ انهي مان ماڻهو توڙي جانور وڍي ڇڏيندس: ۽ آءٌ انهي کي تيمان کان وٺي اهڙو ويران ڪندس، جو ددان تائين اُهي ترار سان ڪِرندا.

¹⁴ ۽ آءٌ پنهنجي قوم اسرائيل جي هٿان ادوم کان پنهنجو وير وٺندس؛ ۽ اهي ادوم ۾ منهنجي ڪاوڙ ۽ منهنجي غصي موجب هلت ڪندا: ۽ خداوند ٿو فرمائي تہ هو منهنجو انتقام ڄاڻندا.

¹⁵ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ فلستين دشمنيءَ جي هلت ڪئي آهي، ۽ مدامي دشمني سان اُن کي ناس ڪرڻ جي لاءِ، بلڪ دل جي نفرت سان وير ورتو اٿن.

¹⁶ تنهنڪري خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ ڏسو، آءٌ فلستين تي پنهنجو هٿ ڊگهو ڪندس، ۽ ڪريتين کي وڍي ڇڏيندس، ۽ سمنڊ جي ڪناري وارا باقي رهيل ماڻهو ناس ڪندس.

¹⁷ ۽ آءٌ سخت ملامتن سان هنن کان وير وٺندس، ۽ هو تڏهن ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند خدا آهيان، جڏهن آءٌ پنهنجو غضب هنن تي نازل ڪندس.