حزقي ايل 16 - Sindhi Bible

¹ وري بہ خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ

² اي آدمزاد، يروشلم کي سندس نفرت جهڙن ڪمن جي خبر ڏي،

³ ۽ چئُہ تہ خداوند خدا، يروشلم کي هيئن ٿو فرمائي، تہ تنهنجو ڄائي ڄم جو وطن ڪنعانين جي زمين ۾ آهي: تنهنجو پيءُ اموري هو ۽ تنهنجي ماءُ حتي هئي.

⁴ ۽ تنهنجي ڄمڻ جو احوال هي آهي: تہ جنهن ڏينهن تون ڄائي هئينءَ، تنهن ڏينهن تنهنجو ناڙو نہ وڍيو ويو، ۽ نہ توکي پاڻي ۾ غسل ڏيئي صاف ڪيائون؛ توکي اصل لوڻ نہ لاتائون، ۽ نہ توکي تنجڻ ۾ ويڙهيائون.

⁵ ڪنهن جي بہ اک کي ايترو قياس نہ پيو تہ انهن ڪمن مان ڪو ڪم ڪري، ۽ توتي رحم ڪري، پر جنهن ڏينهن تون ڄائي هئينءَ انهي ڏينهن تنهنجو جسم اهڙو نفرت جهڙو هو جو کليل ميدان ۾ توکي اُڇلائي ڇڏيائون.

⁶ ۽ جڏهن آءٌ تو وٽان اچي لنگهيس، ۽ توکي رت ۾ ليٽندو ڏٺم، تڏهن توکي چيم، تہ جيتوڻيڪ تون پنهنجي رت ۾ پيئي آهين، تڏهن بہ جيئري رهہ؛ هائو مون توکي چيو، تہ جيتوڻيڪ تون پنهنجي رت ۾ پيئي آهين، تڏهن بہ جيئري رهہ.

⁷ مون توکي جهنگ جي مُکڙيءَ وانگر وڌايو، ۽ تون وڌئينءَ ۽ وڏي ٿئينءَ، ۽ تون نهايت سهڻي ٿئينءَ؛ تنهنجون ڇاتيون اُڀرڻ لڳيون ۽ تنهنجا وار وڏا ٿيا؛ تہ بہ تون اُگهاڙي ۽ ننگي هئينءَ.

⁸ هاڻي جڏهن آءٌ تو وٽان لنگهيس ۽ توتي منهنجي نظر پيئي، تڏهن تنهنجو وقت محبت پيدا ٿيڻ جو وقت هو؛ ۽ مون پنهنجو دامن توتي پکيڙيو، ۽ تنهنجي اوگهڙ ڍڪيم: هائو، خداوند ٿو فرمائي، تہ مون توسان قسم کنيو ۽ توسان عهد اقرار ڪيم، ۽ تون منهنجي ٿئينءَ.

⁹ پوءِ مون توکي پاڻي سان ڌوتو؛ هائو، مون چڱي طرح تنهنجو رت توتان ڌوئي ڇڏيو، ۽ توکي تيل مکيم.

¹⁰ مون توکي سهڻي ڀرت وارا ڪپڙا بہ ڍڪايا، ۽ ملار مڇيءَ جي کل جي جُتي بہ پارائي، ۽ عمدي ڪپڙي جو پٽو تنهنجي چيلهہ سان ٻڌم، ۽ ريشم جي چادر توکي ڍڪايم.

¹¹ ۽ مون توکي زيورن سان بہ سينگاريو، ۽ تنهنجي هٿن ۾ ڪنگڻ، ۽ تنهنجي ڳچيءَ ۾ زنجير وڌم.

¹² ۽ تنهنجي نڪ ۾ نٿ وڌم، ۽ تنهنجن ڪَنن ۾ پنڙا وڌم، ۽ تنهنجي مٿي تي هڪڙو سهڻو ڇٽ رکيم.

¹³ انهي طرح تون سون ۽ روپي سان سينگاري وئينءَ؛ ۽ تنهنجي پوشاڪ عمدي ڪپڙي، ۽ ريشم، ۽ ڀرت جي ڪم جي هئي؛ تو ميدو ۽ ماکي ۽ تيل کاڌو: ۽ تون ڏاڍي خوبصورت هئينءَ ۽ تنهنجو اهڙو اقبال ٿيو جو بادشاهي درجي کي وڃي رسينءَ.

¹⁴ ۽ تنهنجي حسن جي هاڪ ٻين قومن تائين وڃي پهتي؛ ڇالاءِ جو خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ منهنجي شان جي ڪري، جو مون توکي بخشيو هو، اُهو حسن ڪامل هو.

¹⁵ پر تو پنهنجي حسن تي ڀروسو رکيو، ۽ پنهنجي ناموس جي ڪري زناڪار ٿئينءَ، ۽ جيڪو لنگهيو ٿي تنهن سان تو زنا ٿي ڪئي: اُهو حسن انهي جو ٿي ٿيو.

¹⁶ ۽ پنهنجن ڪپڙن مان ڪي ڪڍي تو پنهنجي لاءِ مٿانهان مڪان جوڙيا، ۽ انهن کي جدا جدا رنگن سان سينگاري انهن تي بہ زنا ڪئي: اهڙيون ڳالهيون نہ وري اينديون ۽ نہ وري ائين ٿيندو.

¹⁷ تو منهنجي ڏنل سون ۽ روپي مان پنهنجا سهڻا زيور ڪڍي انهن مان پنهنجي لاءِ ماڻهن جا بُت جوڙيا ۽ انهن سان زنا ڪئي.

¹⁸ تو پنهنجا ڀرت وارا ڪپڙا کنيا ۽ هنن کي ڍڪايا، ۽ منهنجو تيل ۽ منهنجو لوبان هنن جي اڳيان رکيو.

¹⁹ ۽ جيڪا ماني مون توکي ڏني هئي، يعني ميدو ۽ تيل ۽ ماکي جا مون توکي کارائي، سا بہ، خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ تو خوشبوءِ لاءِ هنن جي اڳيان رکي.

²⁰ تنهن کانسواءِ تو پنهنجا پٽ ۽ پنهنجون ڌيئون، جي مون تو مان ڄڻيون هيون، سي کڻي تو هنن تي قربان ڪيون تہ اُهي کاڄي وڃن. تنهنجون زناڪاريون ڪي گهٽ آهن ڇا؟

²¹ جو تو منهنجا ٻار ڪُٺا آهن، ۽ هنن جي لاءِ باهہ مان لنگهائي انهن کي ڏيئي ڇڏيا اٿيئي؟

²² ۽ پنهنجن سڀني ڪراهت جهڙن ڪمن ۽ زناڪارين ۾ تو پنهنجا ننڍپڻ جا ڏينهن ياد نہ ڪيا آهن، جڏهن تون ننگي ۽ اُگهاڙي هئينءَ ۽ پنهنجي رت ۾ پي ليٽينءَ.

²³ ۽ هيئن ٿيو آهي تہ تو پنهنجي ڪل شرارت کانپوءِ (خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ ويل، ويل هجي توتي!)

²⁴ تو پنهنجي لاءِ گنبذ ٺاهيو آهي، ۽ سڀ ڪنهن گهٽيءَ ۾ هڪڙو عاليشان مڪان ٺاهيو اٿيئي.

²⁵ رستي جي سڀ ڪنهن ڪُنڊ تي تو پنهنجو مٿانهون مڪان ٺاهيو آهي، ۽ پنهنجي سونهن نفرت جهڙي ڪئي اٿيئي، ۽ جيڪو ٿي لنگهيو تنهن جي لاءِ تو ٽنگون ٿي ٽيڙيون ۽ پنهنجي زناڪاري وڌيڪ ٿي ڪئي.

²⁶ تو مصر سان بہ زناڪاري ڪئي آهي، جي تنهنجا پاڙيسري ۽ وڏا قداور آهن؛ ۽ مون کي ڪاوڙ ڏيارڻ لاءِ تو پنهنجي زناڪاري وڌائي آهي.

²⁷ تنهنڪري ڏس، مون پنهنجو هٿ توتي ڊگهيريو آهي، ۽ تنهنجو رواجي کاڌو گهٽائي ڇڏيو اٿم، ۽ فلستين جون ڌيئرون جي تنهنجي بي حيائيءَ جي هلت ڪري شرمنديون ٿيون آهن، ۽ جي توکي ڌڪارين ٿيون، تن جي مرضيءَ تي توکي ڇڏي ڏنو اٿم.

²⁸ تو اسورين سان بہ زناڪاري ڪئي آهي، ڇالاءِ جو توکي ڍؤ ئي نٿي ٿيو؛ هائو، تو هنن سان زناڪاري ڪئي آهي تہ بہ توکي اڃا ڍؤ نہ ٿيو آهي.

²⁹ تنهن کانسواءِ تو ڪنعان جي ملڪ ۾ ڪسديہ تائين پنهنجي زناڪاري وڌائي آهي؛ تڏهن بہ توکي انهن مان ڍؤ ڪين ٿيو.

³⁰ خداوند ٿو فرمائي، تہ تنهنجي دل ڪهڙي نہ ضعيف آهي، ڇالاءِ جو تون اهي سڀ ڪم ڪرين ٿي جي هڪڙي حڪماڻي ڪڃري جا ڪم آهن.

³¹ جو تون سڀ ڪنهن رستي جي ڪُنڊ تي مٿانهين جاءِ ٿي جوڙين، ۽ سڀ ڪنهن گهٽيءَ ۾ پنهنجو عاليشان مڪان ٿي ٺاهين؛ پر ڪڃريءَ جهڙي نہ ٿي رهي آهين، ڇالاءِ پئسا وٺڻ تي کلين ٿي.

³² زناڪار زال! جا پنهنجي مڙس جي بدران ڌارين کي ٿي وٺي!

³³ ماڻهو سڀني ڪڃرين کي بخششون ٿا ڏين، پر تون پنهنجن سڀني سينڌن کي پنهنجون بخششون ٿي ڏين، ۽ هنن کي لالچائين ٿي تہ هو سڀ ڪنهن پاسي کان تو وٽ اچي توسان زنا ڪن.

³⁴ ۽ زناڪاريءَ جي ڪمن ۾ ٻين زالن کان تو ۾ اهو فرق آهي، تہ زنا ڪرڻ جي لاءِ ڪوبہ پاڻهي تنهنجي پٺيان لڳي نٿو اچي: ۽ تون خرچي ٿي ڏين ۽ توکي خرچي ڏني نٿي وڃي، تنهنڪري تون ٻئي قسم جي آهين.

³⁵ انهي ڪري اي ڪڃري، خداوند جو ڪلام ٻڌ:

³⁶ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ پنهنجن سينڌن سان زنا ڪرڻ ڪري تنهنجي گندگي وهي نڪتي ۽ تنهنجي اوگهڙ ظاهر ٿي پيئي؛ انهي ڪري، ۽ تنهنجن نفرت جهڙن سڀني بُتن جي ڪري، ۽ جي پنهنجا ٻار تو هنن کي ڏيئي ڇڏيا تن جي خون جي ڪري،

³⁷ ڏس آءٌ تنهنجا اُهي سڀ سينڌ گڏ ڪندس، جن سان تو مزا پئي ماڻيا آهن، ۽ اُهي سڀ جن کي تو پيار پئي ڪيو آهي، ۽ اُهي سڀ جن کي تو پئي ڌڪاريو آهي؛ انهن کي هر طرف کان آءٌ تنهنجي برخلاف گڏ ڪندس، ۽ هنن جي اڳيان تنهنجي اوگهڙ ظاهر ڪندس، تہ ڀلي اُهي تنهنجي اوگهڙ ڏسن.

³⁸ ۽ آءٌ توتي اهڙي فتويٰ جاري ڪندس جهڙي انهن زالن تي ڪبي آهي جي شاديءَ جو حق ڀڃنديون آهن؛ ۽ آءٌ ڪاوڙ ۽ ريس جو خون تنهنجي سر تي آڻيندس.

³⁹ آءٌ توکي هنن جي هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيندس، ۽ هو تنهنجي مٿانهين جاءِ ڪيرائي ڇڏيندا، ۽ تنهنجا عاليشان مڪان ڀڃي ڇڏيندا؛ ۽ هو تنهنجا ڪپڙا لاهي ويندا، ۽ تنهنجا سهڻا زيور کسي ويندا: ۽ توکي اگهاڙو ننگو ڇڏي هليا ويندا.

⁴⁰ هو توتي هڪڙي جماعت بہ وٺي ايندا، جي پٿرن سان توکي سنگسار ڪندا، ۽ پنهنجون تراريون تو مان لنگهائي ڏيندا.

⁴¹ ۽ هو تنهنجا گهر باهہ سان ساڙيندا، ۽ گهڻين زالن جي اڳيان توتي فتوائن جي تعميل ڪندا؛ ۽ آءٌ توکي ڪڃري ٿي گذارڻ کان بند ڪري ڇڏيندس، ۽ اڳتي وري تون ڪنهن کي خرچي نہ ڏيندينءَ.

⁴² انهي طرح آءٌ توتي پنهنجي ڪاوڙ پوري ڪندس، ۽ منهنجي غيرت تو تان لهي ويندي، ۽ آءٌ بس ڪندس، ۽ توتي وري نہ ڪاوڙبس.

⁴³ تو پنهنجي ننڍپڻ جا ڏينهن ياد نہ ڪيا آهن، ۽ انهن سڀني ڳالهين ۾ تو مون کي رنج ڪيو آهي، تنهنڪري ڏس خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ آءٌ بہ تنهنجي راهہ تنهنجي مٿي تي آڻيندس ۽ تون اها شهوت پرستي نہ ڪندينءَ جا تنهنجي سڀني ڪراهت جهڙن ڪمن کان مٿي آهي.

⁴⁴ ڏس، جيڪو پهاڪو ڪم ٿو آڻي سو هي پهاڪو تنهنجي برخلاف ڪم آڻيندو، ۽ چوندو تہ جهڙي ماءُ آهي اهڙي سندس ڌيءَ آهي.

⁴⁵ تون پنهنجي ماءُ جي ڌيءَ آهين، جا پنهنجي مڙس ۽ پنهنجي ٻارن کي ڌڪاري ٿي؛ ۽ تون پنهنجي ڀينرن جي ڀيڻ آهين، جن پنهنجن مڙسن ۽ پنهنجن ٻارن کي ڌڪاريو ٿي: تنهنجي ماءُ حتي هئي ۽ تنهنجو پيءُ اموري هو.

⁴⁶ ۽ تنهنجي وڏي ڀيڻ سامريا آهي جا پنهنجين ڌيئرن سميت تنهنجي کٻي پاسي ٿي رهي، ۽ تنهنجي ننڍي ڀيڻ جا پنهنجين ڌيئرن سميت تنهنجي سڄي پاسي ٿي رهي سا سدوم آهي.

⁴⁷ انهي هوندي بہ تون هنن جي راهہ تي نہ هلينءَ، ۽ نہ رڳو هنن جهڙا بڇڙا ڪم ڪيا اٿيئي، ڄڻ تہ اها تمام ٿوري ڳالهہ هئي، پر تو پنهنجن سڀني ڪمن ۾ هنن کان بہ وڌيڪ برائي ڪئي آهي.

⁴⁸ خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ مون کي پنهنجي حياتيءَ جو قسم آهي، تہ جيڪي تو ۽ تنهنجين ڌيئرن ڪيو آهي، سو نہ تنهنجي ڀيڻ سدوم ۽ نڪي ان جي ڌيئرن ڪيو آهي.

⁴⁹ ڏس، تنهنجي ڀيڻ سدوم جو هي ڏوهہ هو؛ هن ۾، ۽ هن جي ڌيئرن ۾ مغروري ۽ مانيءَ جو ڍؤ، ۽ عيش ۽ آرام هو؛ هن مسڪينن ۽ محتاجن جي دستگيري نہ ڪئي.

⁵⁰ ۽ اُهي هٺيليون هيون، ۽ منهنجي اڳيان ڪراهت جهڙا ڪم ڪيائون: تنهنڪري جڏهن اُهو مون ڏٺو تڏهن انهن کي هڪالي ڪڍيم.

⁵¹ نڪي سامريا تنهنجن گناهن جي اڌ جيترا ڪيا آهن، پر تو پنهنجا ڪراهت جهڙا ڪم هنن کان بہ وڌيڪ ڪيا آهن، ۽ جيڪي ڪراهت جهڙا ڪم تو ڪيا آهن تن سڀني جي ڪري پنهنجين ڀينرن کي پاڻ کان وڌيڪ بي گناهہ ثابت ڪيو اٿيئي.

⁵² تو جو پنهنجين ڀينرن لاءِ فتويٰ ڏني آهي، سو تون پنهنجي خواري بہ پاڻ تي کڻ؛ تو هنن کان وڌيڪ ڪراهت جهڙا گناهہ ڪيا آهن، تنهنڪري هو تو کان وڌيڪ سچيون آهن: ها، تون بہ لڄي ٿي ۽ پنهنجي خواري پاڻ کڻ، جو تو پنهنجين ڀينرن کي بي گناهہ ثابت ڪيو آهي.

⁵³ ۽ آءٌ وري هنن جا قيدي بحال ڪندس، يعني سدوم ۽ ان جي ڌيئرن جا قيدي، ۽ سامريا ۽ ان جي ڌيئرن جا قيدي، ۽ انهن جي وچ ۾ تنهنجا قيدي:

⁵⁴ تہ تون خود پنهنجي خواري کڻين ۽ جيڪي تو ڪيو آهي تنهن جي ڪري تون شرمندي ٿين، جنهن صورت ۾ تون هنن جي لاءِ تسلي جو باعث آهين.

⁵⁵ تنهنجون ڀينرون سدوم ۽ سامريا پنهنجين ڌيئرن سميت پنهنجي اڳئين حالت تي بحال ٿينديون، ۽ تون ۽ تنهنجون ڌيئرون پنهنجي اڳوڻي حالت تي بحال ٿينديون.

⁵⁶ ڇالاءِ جو پنهنجي اقبالمنديءَ جي ڏينهن، تو پنهنجي ڀيڻ سدوم جو پنهنجي وات سان نالو ئي نٿي ورتو؛

⁵⁷ اهو تنهنجي برائي ظاهر ٿيڻ کان اڳي ٿيو، پر هاڻي تون بہ اُنهي جهڙي آهين، يعني اهڙي جڏهن ارام جون ڌيئرون، ۽ تنهنجي آس پاس واريون فلستين جون ڌيئرون بدنام هيون، جي هاڻي چئني پاسي تنهنجي بدخواهي ٿيون ڪن.

⁵⁸ خداوند خدا ٿو فرمائي، تہ تو پنهنجي شهوت پرستيءَ ۽ پنهنجين گندگين ڪري ڏک سَٺو آهي.

⁵⁹ ڇالاءِ جو خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ آءٌ توسان اهڙي ساڳي هلت ڪندس، جهڙي تو ڪئي آهي، جو عهد اقرار ڀڃڻ سان تو قسم جي حقارت ڪئي آهي.

⁶⁰ اُنهي هوندي بہ تنهنجي جوانيءَ جي ڏينهن ۾ جيڪو عهد اقرار مون توسان ڪيو هو سو آءٌ ياد ڪندس. ۽ توسان هميشہ جو عهد اقرار قائم ڪندس.

⁶¹ تڏهن تون پنهنجا رستا ياد ڪندينءَ ۽ شرمندي ٿيندينءَ، جڏهن تون پنهنجين ڀينرن کي، پنهنجي وڏي توڙي ننڍي ڀيڻ کي، قبول ڪندينءَ: ۽ آءٌ اُهي توکي ڌيئرن جي بجاءِ ڏيندس، پر نہ تنهنجي عهد اقرار سبب.

⁶² ۽ آءٌ توسان پنهنجو عهد اقرار قائم ڪندس، ۽ تون ڄاڻندينءَ تہ آءٌ خداوند آهيان.

⁶³ ۽ جيڪي تو ڪيو آهي سو مون توکي معاف ڪيو آهي، انهي لاءِ تہ تون ياد ڪرين ۽ لڄي ٿين، ۽ شرم جي ڪري وري اڳتي پنهنجو وات نہ پٽين؛ خداوند خدا ٿو فرمائي.