حزقي ايل 13 - Sindhi Bible

¹ ۽ خداوند جو ڪلام مون تي نازل ٿيو، تہ

² اي آدمزاد، اسرائيل جا نبي جي نبوت پيا ڪن، تن جي برخلاف تون نبوت ڪر، ۽ جيڪي پنهنجي دل مان ٺاهي نبوت ٿا تن کي چئُہ، تہ اوهين خداوند جو ڪلام ٻڌو؛

³ خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ انهن جي بي عقل نبين جي حال تي افسوس آهي، جي پنهنجي روح جي پيروي ٿا ڪن، ۽ ڏٺو ڪي بہ ڪين اٿن!

⁴ اي اسرائيل تنهنجا نبي اهڙا آهن جهڙا ويران هنڌ ۾ لومڙ.

⁵ اوهين خندقن ۾ نہ ويا آهيو، ۽ نہ اسرائيل جي گهر جي لاءِ ڀت ڏني اٿوَ، انهي لاءِ تہ خداوند جي ڏينهن جنگ ۾ بيهي سگهو.

⁶ هنن اجايون شيون ۽ ڪوڙيون فالون ڏٺيون آهن، جو چون ٿا تہ خداوند ٿو فرمائي، ۽ خداوند هنن کي ڪونہ موڪليو آهي: ۽ هنن ماڻهن کي اهو آسرو ڏنو آهي تہ سندن ڳالهہ پوري ٿيندي.

⁷ اوهان باطل رويا ڏٺو آهي، ۽ اوهان ڪوڙي فال ٻڌائي آهي، جو اوهين چئو ٿا تہ خداوند ٿو فرمائي، اگرچہ مون فرمايو ئي ڪونهي.

⁸ تنهنڪري خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ اوهان باطل ڳالهيون ڪيون آهن ۽ ڪوڙا رويا ڏٺا اٿوَ، تنهنڪري خداوند ٿو فرمائي تہ ڏسو، آءٌ اوهان جي برخلاف آهيان.

⁹ ۽ منهنجو هٿ انهن نبين جي برخلاف ٿيندو جي باطل شيون ٿا ڏسن، ۽ ڪوڙيون فالون ٿا وجهن: اُهي منهنجي قوم جي جماعت ۾ شامل نہ ٿيندا، نڪي اُهي اسرائيل جي گهراڻي جي دفتر ۾ لکيا ويندا، ۽ نہ اُهي اسرائيل جي زمين ۾ داخل ٿيندا؛ ۽ اوهين ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان.

¹⁰ ڇالاءِ جو هنن منهنجي قوم کي ڀُلايو آهي، ۽ چيو اٿن تہ خير سلامتي آهي، پر خير سلامتي ڪانهي؛ ۽ جڏهن ڪو ڀِت جوڙي ٿو، تڏهن ڏسو، هو اُنهي کي اڻ گڏيل ڪچو گارو ٿا لڳائين.

¹¹ جيڪي اهو اڻ گڏيل ڪچو گارو ٿا لڳائين تن کي چئو، تہ اها ڀِت ڪِري پوندي؛ هڪڙي تمام سخت برسات پوندي ۽ وڏا وڏا ڳڙا وسندا، ۽ طوفان جهڙي واچ انهي کي ڀڃي ڇڏيندي.

¹² ڏسو، جڏهن اُها ڀِت ڪِرندي، تڏهن اوهان کي ائين نہ چوندا ڇا، تہ جنهن گاري سان اوهان لنبي هئي سو ڪٿي آهي؟

¹³ تنهنڪري خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ آءٌ پنهنجي ڪاوڙ ۾ انهي کي طوفان جهڙي واچ سان ڀڃي ڇڏيندس؛ ۽ منهنجي غصي ۾ هڪڙي تمام زور واري برسات ايندي، ۽ وڏا غضب جا ڳڙا انهي کي چٽ ڪري ڇڏيندا.

¹⁴ انهي طرح جيڪا ڀِت اوهان اڻ گڏيل ڪچي گاري سان جوڙي آهي، تنهن کي آءٌ ڀڃي ڊاهي ڇڏيندس؛ جنهنڪري ان جو بنياد ظاهر ٿي پوندو، ۽ اُها ڪِري پوندي، ۽ انهي جي وچ ۾ اوهين مري چٽ ٿي ويندا؛ ۽ اوهين ڄاڻندا تہ آءٌ خداوند آهيان.

¹⁵ انهي طرح آءٌ انهي ڀِت تي پنهنجي ڪاوڙ پوري ڪندس ۽ انهن تي بہ جن اڻ گڏيل ڪچي گاري سان اُها لنبي آهي؛ ۽ آءٌ اوهان کي چوندس تہ نہ ڀِت رهي ۽ نہ اُهي جن اُها لنبي هئي.

¹⁶ يعني اسرائيل جا نبي جي يروشلم جي نسبت ۾ نبوت ڪن ٿا، ۽ ان جي خير سلامتيءَ جا رويا ڏسن ٿا، پر خير سلامتي آهي ئي ڪونہ؛ خداوند ائين ٿو فرمائي.

¹⁷ اي آدمزاد، تون پنهنجي قوم جي ڌيئرن ڏانهن منهن ڪر، جي پنهنجي دل مان نبوت ٿيون ڪن؛ ۽ تون انهن جي برخلاف نبوت ڪر.

¹⁸ ۽ چئو تہ خداوند هيئن ٿو فرمائي تہ: افسوس آهي انهن زالن تي، جي سڀني ڪراين تي تعويذ ٿيون سِبن، ۽ سڀ ڪنهن قد جي ماڻهو جي مٿي لاءِ رومال ٿيون ٺاهين، تہ روحن جو شڪار ڪن! اوهين منهنجي قوم جي روح جو شڪار ڪنديون ۽ پنهنجا روح بچائي ويٺيون هونديون ڇا؟

¹⁹ ۽ اوهان جَوَن جي مٺين لاءِ، ۽ ماني جي ٽڪرن لاءِ، منهنجي قوم ۾ منهنجي بي ادبي ڪئي آهي، انهي لاءِ تہ انهن کي ماريو، جي مرڻ جا لائق ناهن؛ ۽ اُهي بچايو جي بچائڻ جا لائق نہ آهن: ۽ منهنجي قوم، جا ڪوڙيون ڳالهيون ٻڌي ٿي، تنهن کي ڪوڙ ٻڌائڻ سان اوهين ائين ڪريو ٿيون.

²⁰ تنهنڪري خداوند خدا هيئن ٿو فرمائي، تہ ڏسو، آءٌ اوهان جي تعويذن جي برخلاف آهيان، جن سان اوهين روحن سان راند ڪرڻ لاءِ انهن جو شڪار ٿيون ڪريو، ۽ اُهي آءٌ اوهانجين ٻانهن تان ڇني ڦاڙي ڇڏيندس، ۽ روحن کي ڇڏي ڏيندس، انهن روحن کي جن جو اوهين شڪار ٿيون ڪريو تہ انهن سان راند ڪريو.

²¹ اوهان جا رومال بہ آءٌ ڦاڙي ڇڏيندس، ۽ پنهنجي قوم کي اوهان جي هٿان ڇڏائيندس، ۽ اُهي اوهان جي هٿ ۾ نہ رهندا تہ اوهين انهن جو شڪار ڪريو: ۽ اوهين ڄاڻنديون تہ آءٌ خداوند آهيان.

²² ڇالاءِ جو ڪوڙ سان، جن سچارن کي مون غمگين نہ ڪيو آهي، تن جي دل کي اوهان رنج ڪيو آهي؛ ۽ شرير جي هٿن کي زور وارو ڪيو اٿوَ، تہ اُهو پنهنجي خراب رستي کان باز نہ اچي ۽ جيئرو نہ رهي.

²³ تنهنڪري اوهين باطل شيون وري ڪڏهن نہ ڏسنديون ۽ نہ فالون وجهي غيب گوئي ڪنديون: ۽ آءٌ پنهنجي قوم کي اوهان جي هٿان ڇڏائيندس؛ ۽ اوهين ڄاڻنديون تہ آءٌ خداوند آهيان.