خروج 14 - Sindhi Bible

¹ پوءِ خداوند موسيٰ کي فرمايو تہ

² بني اسرائيل کي چئُہ تہ پٺتي موٽن ۽ في هخيروت وٽ، مجدال ۽ سمنڊ جي وچ ۾، بعل صفون جي سامهون منزل ڪن، يعني اوهين سمنڊ جي ڪناري تي انهيءَ جي سامهون منزل ڪجو.

³ ۽ فرعون بني اسرائيل جي بابت چوندو تہ هو انهيءَ زمين ۾ ڦاسي پيا آهن؛ ۽ اهي بيابان ۾ گهيرجي ويا آهن.

⁴ ۽ آءٌ فرعون جي دل کي سخت ڪندس ۽ هو انهن جي پٺيان پوندو، ۽ آءٌ فرعون ۽ سندس ساري لشڪر تي غالب پوندس؛ ۽ مصرين کي خبر پوندي تہ آءٌ خداوند آهيان. سو هنن ائين ئي ڪيو.

⁵ ۽ جڏهن مصر جي بادشاهہ کي ٻڌايو ويو تہ اهي ماڻهو ڀڄي ويا آهن، تڏهن فرعون ۽ سندس نوڪرن جي دل انهن ماڻهن جي برخلاف ڦيرو کاڌو، ۽ هو چوڻ لڳا تہ اسان هي ڇا ڪيو جو اسرائيلين کي پنهنجيءَ غلاميءَ مان نڪري وڃڻ ڏنوسين؟

⁶ سو هن پنهنجي گاڏي تيار ڪرائي، ۽ پنهنجا ماڻهو پاڻ سان کنيا،

⁷ ۽ هن ڇهہ سؤ چونڊيل جنگي گاڏيون، ۽ مصر جون ٻيون بہ گاڏيون پاڻ سان کنيو، ۽ انهن سڀني تي سردار وهاريائين.

⁸ ۽ خداوند مصر جي بادشاهہ فرعون جي دل سخت ڪئي ۽ هو بني اسرائيل جي پٺيان ڪاهي پيو؛ ڇالاءِ جو بني اسرائيل زبردستيءَ سان نڪري آيا هئا.

⁹ ۽ مصرين اُنهن جي پٺ ورتي، يعني فرعون جا سڀيئي گهوڙا، ۽ گاڏيون، ۽ سندس سوار، ۽ لشڪر، کين اتي وڃي پهتا، جتي سمنڊ جي ڪناري تي في هخيروت وٽ، بعل صفون جي سامهون هنن منزل ڪئي هئي.

¹⁰ جڏهن فرعون ويجهو آيو، تڏهن بني اسرائيل وارن اکيون مٿي کڻي نهاريو، ۽ ڏٺائون تہ مصري سندن پٺيان ڪاهيندا اچن، ۽ هو ڏاڍا ڊنا: ۽ بني اسرائيل خداوند جي حضور ۾ پڪاريو.

¹¹ ۽ موسيٰ کي چيائون تہ مصر ۾ قبرون ڪين هيون ڇا جو تون اسان کي رڻ پٽ ۾ مرڻ جي لاءِ وٺي آيو آهين؟ تو اسان سان هي ڇا ڪيو، جو اسان کي مصر مان ڪڍي آيو آهين؟

¹² اسان توکي مصر ۾ ائين ڪين چيو هو تہ اسان کي ڇڏي ڏي تہ ڀلي پيا مصرين جي غلامي ڪريون؛ ڇالاءِ جو اسان جي لاءِ هن رڻ پٽ ۾ مرڻ کان مصرين جي غلامي ڪرڻ بهتر ٿئي ها.

¹³ تڏهن موسيٰ ماڻهن کي چيو تہ ڊڄو نہ، صبر ڪريو خداوند جو ڇوٽڪارو ڏسو جو اڄ هو ظاهر ڪندو: ڇالاءِ تہ جن مصرين کي اوهين اڄ ڏسو ٿا، تن کي وري ڪڏهن بہ ڪين ڏسندا.

¹⁴ خداوند پاڻهي اوهان جي لاءِ وڙهندو، اوهين ماٺ ڪري ويٺا هجو.

¹⁵ پوءِ خداوند موسيٰ کي چيو تہ تون منهنجي حضور ۾ ڇو ٿو پڪارين؟ بني اسرائيل کي چئُہ تہ اڳتي هلن.

¹⁶ ۽ تون پنهنجي لٺ کڻ ۽ پنهنجو هٿ سمنڊ تي ڊگهير، ۽ انهيءَ کي چيري ٻہ حصا ڪر؛ ۽ بني اسرائيل سمنڊ جي وچ مان سڪيءَ زمين تان لنگهي ويندا.

¹⁷ ۽ ڏس آءٌ مصرين جي دلين کي سخت ڪندس، ۽ هو انهن جي پٺيان پوندا، ۽ آءٌ فرعون تي، ۽ سندس ساري لشڪر تي، سندس گاڏين تي، ۽ سندس گهوڙي سوارن تي غالب پوندس.

¹⁸ جڏهن آءٌ فرعون تي ۽ سندس گهوڙي سوارن تي غالب پوندس، تڏهن فرعون کي خبر پوندي تہ آءٌ خداوند آهيان.

¹⁹ پوءِ خدا جو فرشتو جيڪو اسرائيلي لشڪر جي اڳيان هلندو هو؛ سو ڦري انهن جي پٺيان هلڻ لڳو؛ ۽ ڪڪر جو ٿنڀ هنن جي اڳ کان نڪري، سندن پٺيان آيو.

²⁰ ۽ اهو مصر جي لشڪرگاهہ ۽ اسرائيل جي لشڪرگاهہ جي وچ ۾ وڃي بيٺو: ۽ جيتوڻيڪ اتي ڪڪر ۽ اوندهہ هئي؛ تڏهن بہ رات جو انهيءَ مان سوجهرو ٿي نڪتو، ۽ ساري رات هڪڙو لشڪر ٻئي کي ويجهو نہ ويو.

²¹ ۽ موسيٰ پنهنجو هٿ سمنڊ تي ڊگهيريو تہ خداوند ساري رات اڀرندي جو واءُ لڳايو، ۽ سمنڊ کي هٽائي سڪائي ڇڏيائين، ۽ پاڻي وچ مان چيرجي پيو.

²² ۽ بني اسرائيل سمنڊ جي وچ مان سڪيءَ زمين تان لنگهي ويا، ۽ انهن جي ساڄي هٿ پاسي کان ۽ کاٻي هٿ پاسي کان پاڻي سندن لاءِ ڀت وانگر ٿي پيو.

²³ پوءِ مصري بہ هنن جي پٺيان سمنڊ جي وچ ۾ ڪاهي پيا، يعني فرعون جا سڀ گهوڙا ۽ گاڏيون ۽ سوار.

²⁴ ۽ صبح جو سوير هيئن ٿيو، جو خداوند باهہ جي ۽ ڪڪر جي ٿنڀ منجهان مصرين جي لشڪر ڏانهن نهاريو، ۽ مصرين جي لشڪر کي پريشان ڪيائين.

²⁵ هنن جي گاڏين جا ڦيٿا ڦاسائي ڇڏيائين، جنهن ڪري هو ڏاڍيءَ مشڪلات سان انهن کي هلائي سگهيا؛ ۽ مصري چوڻ لڳا تہ اچو تہ اسرائيل جي منهن تان ٽري ڀڄي وڃون؛ ڇالاءِ جو خداوند انهن جي پاران مصرين سان وڙهي ٿو.

²⁶ پوءِ خداوند موسيٰ کي فرمايو تہ پنهنجو هٿ سمنڊ جي مٿان ڊگهير تہ پاڻي موٽي مصرين تي، ۽ سندن گاڏين تي، ۽ سندن گهوڙي سوارن تي اچي.

²⁷ تڏهن موسيٰ پنهنجو هٿ سمنڊ تي ڊگهيريو، ۽ صبح ٿيڻ شرط سمنڊ پنهنجي اصلوڪي زور تي اچي بيٺو، ۽ مصري انهيءَ ۾ ڀڄڻ لڳا، پر خداوند مصرين کي سمنڊ جي وچ ۾ ٻوڙي ڇڏيو.

²⁸ يعني پاڻي موٽي آيو، ۽ گاڏيون، ۽ گهوڙي سوار، ۽ فرعون جو سارو لشڪر، جو هنن جي پٺيان ڪاهي آيو هو، تنهن کين ٻوڙي ڇڏيو؛ ۽ منجهانئن هڪڙو بہ ڪونہ بچيو.

²⁹ پر بني اسرائيل سمنڊ جي وچ ۾ بہ سڪيءَ زمين تي پنڌ ڪيو، ۽ پاڻي هنن جي ساڄي هٿ پاسي توڙي کٻي پاسي، سندن لاءِ ڀت وانگر بيٺو هو.

³⁰ اهڙيءَ طرح خداوند انهيءَ ڏينهن اسرائيل کي مصرين جي هٿان بچايو، ۽ اسرائيل مصرين کي سمنڊ جي ڪناري تي مئل ڏٺو.

³¹ اهو وڏو معجزو، جو خداوند مصرين تي ڪيو، سو اسرائيل ڏٺو ۽ ماڻهو خداوند کان ڊنا؛ ۽ هنن خداوند تي، ۽ سندس ٻانهي موسيٰ تي ايمان آندو.