شريعت جو دور 14 - Sindhi Bible

¹ اوهين خداوند پنهنجي خدا جا ٻار آهيو: اوهين مئلن جي لاءِ پنهنجي بت تي وڍ نہ وجهجو، نڪي پنهنجي پنبڻين جي وچ جا وار ڪوڙائجو.

² ڇالاءِ جو تون خداوند پنهنجي خدا جي لاءِ پاڪ اُمت آهين، ۽ خداوند زمين جي سڀني قومن مان توکي پنهنجي خاص اُمت ٿيڻ لاءِ چونڊي ڪڍيو آهي.

³ تون ڪابہ مڪروهہ شيءِ نہ کائج.

⁴ جيڪي جانور اوهان کي کائڻ روا آهن سي هي آهن: ڍڳو، رڍ، ۽ ٻڪري،

⁵ سانڀر، هرڻ، ڦاڙهو، جهنگلي ٻڪر، ۽ جابلو هرڻ، نيل گانءِ ۽ جهنگلي گهيٽو.

⁶ جانورن مان جن جا کر چيريل آهن، ۽ جن جا کر ٻہ ڦاڪا آهن، ۽ اوڳارين ٿا، سي اوهين کائجو.

⁷ تڏهن بہ جيڪي اوڳارين ٿا، يا جن جا کر چيريل آهن، تن مان هي اوهين نہ کائجو، يعني اُٺ، سهو، ۽ جهنگلي نور؛ ڇالاءِ جو اهي اوڳارين ٿا پر سندن کر چيريل نہ آهن: تنهنڪري اهي اوهان جي لاءِ حرام آهن.

⁸ ۽ سوئر؛ ڇالاءِ جو هن جا کر چيريل آهن پر اوڳاري نٿو، تنهنڪري اهو اوهان جي لاءِ حرام آهي: انهن جو گوشت اوهين نہ کائجو، نڪي انهن جي مڙهن کي هٿ لائجو.

⁹ پاڻيءَ جي ساهوارن مان جيڪي اوهان کي کائڻ روا آهن سي هي آهن: جن کي کنڀڙاٽيون ۽ ڇلر آهن، سي اوهين کائجو:

¹⁰ ۽ جن کي کنڀڙاٽيون ۽ ڇلر نہ آهن، سي اوهين نہ کائجو؛ اهي اوهان جي لاءِ حرام آهن.

¹¹ حلال پکين مان جيڪي اوهان کي وڻي سو کائجو.

¹² سواءِ هنن مان جي اوهين نہ کائجو: عقاب، باز، ۽ ڪُريل؛

¹³ هڏخور، شِڪرو، ۽ سرڻ جا سڀ قسم؛

¹⁴ سڀني قسمن جا نانگ

¹⁵ اٺ پکي، رات شِڪرو، سامونڊي باز ۽ بازن جا سڀ قسم؛

¹⁶ چٻرو، وڏي چٻ، ۽ سڱن واري چٻ؛

¹⁷ پيڻ، ڳجهہ، ۽ ڪنگ؛

¹⁸ لقلق، ۽ ٻگهن جا سڀ قسم، چنڊول، ۽ چمڙو؛

¹⁹ ۽ سڀ کنڀن وارا سرندڙ جيت اوهان جي لاءِ حرام آهن: اهي نہ کائجو.

²⁰ حلال پکين مان اوهان کي جيڪي وڻي سو کائجو.

²¹ جيڪو جانور پاڻيهي مري سو اوهين نہ کائجو: جيڪو پرديسي تنهنجو شهر ۾ هجي تنهن کي تون اهو کائڻ لاءِ ڏيئي ٿو سگهين، يا اهو ڪنهن ڌارئي ماڻهوءَ کي وڪڻي ٿو سگهين: ڇالاءِ جو تون خداوند پنهنجي خدا جي لاءِ هڪڙي پاڪ اُمت آهين. تون ڇيلي کي سندس ماءُ جي کير ۾ نہ رڌج.

²² تون پنهنجي ٻج جي پيدائش منجهان، جا سال بسال تنهنجيءَ ٻنيءَ مان حاصل ٿي ٿئي، ڏهون حصو ضرور ڏيندو رهج.

²³ ۽ جيڪو هنڌ خداوند تنهنجو خدا پنهنجو نالو قائم رکڻ لاءِ چونڊي، اتي تون پنهنجي اَن، ۽ پنهنجي شراب، ۽ پنهنجي تيل جو ڏهون حصو، ۽ پنهنجي ڍورن، ۽ ڌڻن جا پهريان ٻچا خداوند جي حضور ۾ کائج؛ انهي لاءِ تہ تون هميشہ خداوند پنهنجي خدا کان ڊڄڻ سکين.

²⁴ ۽ جيڪڏهن اهو هنڌ جو خداوند تنهنجو خدا پنهنجو نالو قائم رکڻ لاءِ چونڊي، سو تو کان گهڻو پري هجي، ۽ رستو بہ ايترو ڊگهو هجي جو جڏهن خداوند تنهنجو خدا توکي برڪت ڏئي، تڏهن تون پنهنجو ڏهون حصو کڻي اتي وڃي نہ سگهين،

²⁵ تہ پوءِ تون اهو وڪڻي پئسا وٺج، ۽ اهي پئسا پاڻ سان کڻي انهي هنڌ وڃج، جو خداوند تنهنجي خدا چونڊيو هجي.

²⁶ ۽ اتي انهن پئسن سان جيڪي تنهنجي دل چاهي سو وٺج، يعني ڏاند، يا رڍون، يا مئي، يا شراب، يا جيڪا بہ شيءِ توکي وڻي سا وٺي، تون، ۽ تنهنجو گهراڻو، اتي خداوند پنهنجي خدا جي حضور ۾ کائجو، ۽ خوشي ڪجو.

²⁷ ۽ جيڪو لاوي تنهنجي گهر ۾ هجي، تنهن کي وساري نہ ڇڏج؛ ڇالاءِ جو هن کي توسان گڏ ڪوبہ حصو يا ورثو مليل ڪونهي.

²⁸ ٽن ٽن ورهين کان پوءِ، تون پنهنجي سموري پيدائش جو ڏهون حصو انهي سال ۾ ڪڍي، پنهنجي گهر ۾ آڻي گڏ ڪج؛

²⁹ تہ لاوي، جنهن کي توسان گڏ ڪوبہ حصو يا ورثو مليل ڪونهي، ۽ مسافر، ۽ يتيم، ۽ بيوہ زال، جي تنهنجي ڳوٺ ۾ هجن، سي اچي اهو کائي ڍءُ ڪن؛ انهي لاءِ تہ جنهن بہ ڪم ۾ تون هٿ وجهين، تنهن ۾ خداوند تنهنجو خدا توکي برڪت ڏئي.