سنتن جا ڪم 24 - Sindhi Bible

¹ ۽ پنجن ڏينهن کانپوءِ سردار ڪاهن حنانياہ، ڪن بزرگن سان گڏجي، ۽ طرطلس نالي هڪڙو وڪيل ساڻ ڪري آيو؛ پوءِ اُنهن حاڪم جي اڳيان پولس تي فرياد ڪيو.

² ۽ جڏهن اُنهي کي سڏ ٿيو، تڏهن طرطلس مٿس تهمت آڻي چوڻ لڳو، تہ جناب فيلڪس صاحب بهادر! اسين حضور جن جي وسيلي ڏاڍي امن ۾ ٿا گذاريون، ۽ تنهنجي دور انديشيءَ جي ڪري هن قوم جي لاءِ ڪيترائي سڌارا ٿيندا وڃن ٿا،

³ ۽ اسين هر طرح ۽ هر هنڌ ڏاڍي شڪرگذاريءَ سان تنهنجا ٿورا مڃيندا ٿا رهون.

⁴ پر توکي وڌيڪ تڪليف نہ ڏيان، تنهنڪري توکي عرض ٿو ڪريان تہ تون مهرباني ڪري اسان جون ٻہ ٽي ڳالهيون ٻُڌ:

⁵ ڇالاءِ جو اسان جي نظر ۾ هيءُ ماڻهو هڪڙي وڏي آفت آهي، ۽ دنيا جي سڀني يهودين ۾ فساد مچائيندڙ، ۽ ناصرين جي بدعتي فرقي جو هڪڙو مهندار آهي:

⁶ ۽ هيءَ بہ ڪوشش ڪئي اٿس تہ هيڪل جي بي عزتي ڪري: پر اسان پڪڙي ورتس، (۽ اسان جي مرضي هئي تہ پنهنجي شريعت موجب هن جو انصاف ڪريون،

⁷ پر لوسياس سردار اچي زوريءَ اسان جي هٿان هن جي ٻانهن کسي ويو.

⁸ ۽ هن جي مدعين کي حڪم ڏنائين تہ تو وٽ اچن)، ۽ جن ڳالهين جو اسين مٿس ڏوهہ ٿا مڙهيون، تن جي پڇا جڏهن تون پاڻ پنهنجي سر ڪندين، تڏهن توکي معلوم ٿيندو.

⁹ ۽ يهودي بہ انهيءَ تهمت لڳائڻ ۾ اچي شامل ٿيا، ۽ چيائون تہ اهي ڳالهيون برابر ائين ئي آهن.

¹⁰ ۽ جڏهن حاڪم پولس کي اشارو ڪيو، تڏهن هن ورندي ڏني، تہ مون کي خبر آهي تہ گهڻن ورهين کان تون هن قوم جي عدالت ڪندو آيو آهين؛ تنهنڪري خوشيءَ سان آئون پنهنجو بچاءُ ٿو ڏيان.

¹¹ ڀلي تہ جاچ ڪري ڏس تہ ٻارهن ڏينهن مس ٿيندا جو آئون يروشلم ۾ عبادت ڪرڻ ويو هوس؛

¹² ۽ هنن مون کي نڪي هيڪل ۾ بحث ڪندو، نڪي ماڻهن ۾ فساد مچائيندو ڏٺو؛ نڪي عبادتخانن ۾، نڪي شهر ۾.

¹³ نڪي وري جن ڳالهين جو مون تي هاڻي الزام آندو اٿن، تن جي ثابتي ڏيئي ٿا سگهن.

¹⁴ پر هيترو آئون تنهنجي اڳيان قبول ٿو ڪريان تہ جنهن طريقي کي هي بدعتي ٿا سڏين، اُنهي ۾ آئون پنهنجي ابن ڏاڏن جي خدا جي عبادت ٿو ڪريان؛ ۽ جيڪي ڳالهيون شريعت موجب آهن، ۽ جي نبين جي ڪتابن ۾ لکيل آهن، سي سڀيئي مڃان ٿو.

¹⁵ ۽ خدا ۾ اها اُميد اٿم، جا خود کين بہ آهي، تہ نيڪن توڙي بدڪارن ٻنهي جي قيامت ٿيندي.

¹⁶ تنهنڪري آئون انهي سعيي ۾ آهيان تہ هميشہ خدا ۽ ماڻهن جي نسبت ڪنهن بہ ڏوهہ جي ڪري منهنجو ضمير مون کي ملامت نہ ڪري.

¹⁷ هاڻي آئون گهڻن ورهين کان پوءِ آيس تہ پنهنجي قوم کي خيرات ڏيان ۽ نذر چاڙهيان.

¹⁸ جڏهن ائين پي ڪيم، ۽ هيڪل ۾ پاڪ حالت ۾ هوس، تڏهن هنن مون کي ڪو گوڙ يا دنگو ڪندو ڪونہ ڏٺو؛ پر آسيہ جا ڪي يهودي هئا،

¹⁹ جن کي جيڪڏهن مون تي ڪا تهمت آڻڻي هئي، تہ هتي تنهنجي اڳيان اچڻ گهُربو هون،

²⁰ نہ تہ هي ماڻهو پاڻ چون، تہ جڏهن آئون صدر مجلس جي اڳيان اچي حاضر ٿيو هوس، تڏهن مون ۾ ڪهڙي خرابي ڏٺائون،

²¹ سواءِ هن ڳالهہ جي، تہ مون هنن جي وچ ۾ بيهي وڏي سڏ چيو تہ مُئلن جي جي اُٿڻ بابت اڄ اوهان جي اڳيان مون کان پڇا ٿي ٿئي.

²² پر فيلڪس کي جو انهي طريقي جي وڌيڪ خبر هئي، تنهن هنن کي ترسائي ڇڏيو، ۽ چيائين تہ جڏهن پلٽڻ جو سردار لوسياس ايندو، تڏهن آئون اوهان جو معاملو فيصل ڪندس.

²³ پوءِ هن صوبيدار کي حڪم ڏنو تہ هن کي نظربند رکو، مگر سُکيو رکجوس، ۽ سندس دوستن مان ڪنهن کي بہ سندس خدمت ڪرڻ کان نہ روڪجو.

²⁴ پوءِ ڪن ڏينهن کانپوءِ فيلڪس پنهنجي زال دروسلہ سان گڏجي آيو، جا يهودڻ هئي؛ ۽ پولس کي سڏائي سندس واتان مسيح جي دين بابت بيان ويهي ٻُڌائين.

²⁵ ۽ جڏهن هن سچائيءَ، ۽ پرهيزگاريءَ، ۽ ايندڙ عدالت بابت ويٺي سمجهايو، تڏهن فيلڪس کي ڏاڍو ڊپ وٺي ويو، ۽ ورندي ڏنائينس تہ هاڻي وڃ، جڏهن وري مون کي فرصت ملندي، تڏهن آئون توکي پاڻ وٽ گهرائيندس.

²⁶ تنهن کانسواءِ هن کي اها بہ اُميد هئي تہ پولس ڪا رقم ڏيندم: تنهنڪري بہ هن کي وري وري سڏائي ساڻس گفتگو ڪندو هو.

²⁷ پر جڏهن ٻہ ورهيہ گذري ويا، تڏهن فيلڪس جي جاءِ تي پرڪيوس فيستس آيو؛ ۽ فيلڪس جي مرضي هئي تہ يهودين ۾ سرخرو ٿيان، تنهنڪري پولس کي قيد ۾ ئي ڇڏي هليو ويو.