1.بادشاهَہ 22 - Sindhi Bible

¹ ۽ انهيءَ کان پوءِ ٽي ورهيہ ارام ۽ اسرائيل جي وچ ۾ جنگ ڪانہ هئي

² ۽ ٽئين ورهيہ ۾ هيئن ٿيو تہ يهوداہ جو بادشاهہ يهوسفط اسرائيل جي بادشاهہ وٽ آيو.

³ ۽ اسرائيل جي بادشاهہ پنهنجي نوڪرن کي چيو تہ اوهان کي اها خبر آهي يا نہ تہ رامات جلعاد اسان جو آهي، ۽ اسين ماٺ ڪيو ويٺا آهيون، ۽ اهو ارام جي بادشاهہ جي هٿن مان نہ ٿا وٺون؟

⁴ ۽ هن يهوسفط کي چيو تہ تون مون سان گڏجي رامات جلعاد ڏانهن جنگ ڪرڻ لاءِ هلندين؟ ۽ يهوسفط اسرائيل جي بادشاهہ کي چيو تہ جهڙو تون آهين اهڙو آءٌ آهيان، جهڙا تنهنجا ماڻهو آهن تهڙا منهنجا ماڻهو آهن، جهڙا تنهنجا گهوڙا آهن تهڙا منهنجا آهن.

⁵ ۽ يهوسفط اسرائيل جي بادشاهہ کي چيو تہ آءٌ عرض ٿو ڪريان تہ اڄ خداوند جي ڪلام کان پڇا ڪر.

⁶ تڏهن اسرائيل جي بادشاهہ نبي گڏ ڪيا، جي اٽڪل چار سؤ ماڻهو اچي گڏ ٿيا، ۽ اُنهن کي چيائين تہ آءٌ جنگ ڪرڻ لاءِ رامات جلعاد تي ڪاهي وڃان يا ماٺ ڪيو ويٺو هجان؟ ۽ هنن چيو تہ ڀلي وڃ؛ ڇالاءِ جو خداوند انهيءَ کي بادشاهہ جي هٿن ۾ ڏيندو.

⁷ ۽ يهوسفط چيو تہ هنن کان سواءِ خداوند جو ٻيو نبي ڪونهي ڇا، جنهن کان اسين پڇا ڪريون؟

⁸ ۽ اسرائيل جي بادشاهہ يهوسفط کي چيو تہ اڃا بہ هڪڙو ماڻهو آهي، يعني ميڪاياہ بن املہ، جنهن جي هٿان اسين خداوند کان پڇا ڪري ٿا سگهون: پر آءٌ انهيءَ کي ڌڪاريان ٿو؛ ڇالاءِ جو هو منهنجي نسبت ۾ ڪا چڱي پيشنگوئي نٿو ڪري پر بڇڙي ٿو ڪري. ۽ يهوسفط چيو تہ بادشاهہ کي ائين چوڻ نہ گهرجي.

⁹ تڏهن اسرائيل جي بادشاهہ هڪڙي عملدار کي سڏي چيو تہ جلد وڃي ميڪاياہ بن املہ کي وٺي اچ.

¹⁰ هاڻي اسرائيل جو بادشاهہ ۽ يهوسفط، يهوداہ جو بادشاهہ، سامريہ جي دروازي جي لنگهہ تي، کليل جاءِ تي، پنهنجي شاهي پوشاڪ ڍڪيو، پنهنجي پنهنجي تخت تي ويٺا هئا؛ ۽ سڀني نبين سندس اڳيان ويهي پيشنگوئي ڪئي.

¹¹ ۽ صدقياہ بن ڪنعانہ پنهنجي لاءِ لوهہ جا سڱ جوڙيا، ۽ چوڻ لڳا تہ خداوند هيئن ٿو فرمائي تہ هنن سان تون ارامين کي هٽائي ڪڍندين، جيسين ڪ اُهي چٽ ٿي وڃن.

¹² ۽ سڀني نبين بہ اها ئي پيشنگوئي ڪئي، ۽ چيائون تہ رامات جلعاد تي چڙهي وڃو ۽ وڃي فتح ڪريو: ڇالاءِ جو خداوند اُهو بادشاهہ جي هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيندو.

¹³ ۽ جيڪو قاصد ميڪاياہ کي سڏڻ ويو هو تنهن هن کي چيو تہ هاڻي ڏس، سڀني نبين هڪ زبان ٿي بادشاهہ جي نسبت ۾ چڱيون ڳالهيون ڪيون آهن: آءٌ منٿ ٿو ڪريان، تہ تون بہ اُنهن مان هڪڙي وانگر ڪلام ڪر ۽ خوشخبري ڏي.

¹⁴ ۽ ميڪاياہ چيو تہ خداوند جيئري جو قسم آهي تہ جيڪي خداوند مون کي فرمائيندو سو آءٌ چوندس.

¹⁵ ۽ جڏهن هو بادشاهہ وٽ آيو تڏهن بادشاهہ چيس تہ اي ميڪاياہ، اسين جنگ ڪرڻ لاءِ رامات جلعاد تي ڪاهي وڃون يا ماٺ ڪري ويٺا هجون؟ ۽ هن ورندي ڏني تہ ڀلي وڃو ۽ فتحياب ٿيو؛ ۽ خداوند اُهو بادشاهہ جي هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيندو.

¹⁶ ۽ بادشاهہ اُنهيءَ کي چيو تہ ڪيترا ڀيرا آءٌ توکي قسم ڏيندس تہ خداوند جي نالي تي سچ کانسواءِ مون کي ٻيو ڪي بہ ڪين چوين؟

¹⁷ ۽ هن چيو تہ مون ساري اسرائيل کي جبلن جي مٿان ائين پکڙيل ڏٺو جيئن ڌنار کانسواءِ رڍون ٿينديون آهن: ۽ خداوند چيو تہ هنن جو ڌڻي ڪونهي؛ هنن مان هرڪو صحيح سلامت پنهنجي گهر هليو وڃي.

¹⁸ ۽ اسرائيل جي بادشاهہ يهوسفط کي چيو تہ مون توکي نہ چيو هو ڇا تہ هو منهنجي نسبت ۾ ڪا چڱائيءَ جي پيشنگوئي نہ ڪندو پر بڇڙائيءَ جي ڪندو؟

¹⁹ ۽ هن چيو تہ انهيءَ ڪري تون خداوند جو ڪلام ٻڌ: مون خداوند کي پنهنجي تخت تي ويٺل ڏٺو، ۽ آسمان جو سارو لشڪر سندس سڄي هٿ پاسي ۽ کٻي هٿ پاسي سندس نزديڪ بيٺو هو.

²⁰ ۽ خداوند چيو تہ ڪير اخي آب کي ڌتاريندو تہ هو چڙهي وڃي رامات جلعاد ۾ ڪري؟ پوءِ هڪڙي هڪڙيءَ طرح چيو ۽ ٻئي ٻيءَ طرح چيو.

²¹ ۽ هڪڙو روح اچي خداوند جي اڳيان بيٺو ۽ چوڻ لڳو تہ آءٌ هن کي ڌتاريندس.

²² ۽ خداوند انهيءَ کي چيو تہ ڇا سان؟ ۽ هن چيو تہ آءٌ نڪري وڃي هن جي سڀني نبين جي وات ۾ ڪوڙ ڳالهائيندڙ روح ٿيندس. ۽ هن چيو تہ تون هن کي ڌتاريندين ۽ غالب بہ ٿيندين: وڃ، وڃي ائين ڪر.

²³ تنهنڪري هاڻي ڏس، خداوند تنهنجن هنن سڀني نبين جي وات ۾ هڪڙو ڪوڙ ڳالهائيندڙ روح وڌو آهي؛ ۽ خداوند تنهنجي نسبت ۾ بڇڙي خبر ڏني آهي.

²⁴ تڏهن صدقياہ بن ڪنعانہ ويجهو آيو ۽ ميڪاياہ کي چماٽ هنيائين، ۽ چيائين تہ خداوند جو روح ڪهڙي رستي مون وٽان تو سان ڳالهائڻ لاءِ ويو؟

²⁵ ۽ ميڪاياہ چيو تہ ڏس، انهيءَ ڏينهن تون ڏسندين جنهن ڏينهن تون پاڻ کي لڪائڻ لاءِ اندرئينءَ ڪوٺيءَ ۾ ويندين.

²⁶ ۽ اسرائيل جي بادشاهہ چيو تہ ميڪاياہ کي پڪڙي موٽائي شهر جي ناظم امون، ۽ بادشاهہ جي پٽ يوآس وٽ وٺي وڃ؛

²⁷ ۽ چئون تہ بادشاهہ هيئن ٿو چوي تہ هن ماڻهوءَ کي قيد ۾ وجهو، ۽ مصيبت جي ماني کارايوس، ۽ مصيبت جو پاڻي پياريوس، جيسين ڪ آءٌ صحيح سلامت اچي پهچان.

²⁸ ۽ ميڪاياہ چيو تہ جيڪڏهن تون ڪنهن بہ طرح صحيح سلامت موٽي آئين تہ خداوند منهنجي معرفت نہ ڳالهايو آهي. ۽ هن چيو تہ اوهين سڀ ٻڌو.

²⁹ انهيءَ طرح اسرائيل جو بادشاهہ، ۽ يهوسفط، يهوداہ جو بادشاهہ، رامات جلعاد ڏانهن چڙهي ويا.

³⁰ ۽ اسرائيل جي بادشاهہ يهوسفط کي چيو تہ آءٌ ويس بدلائي وڃي جنگ ڪندس؛ پر تون ڀلي پنهنجي شاهي پوشاڪ ڍڪ: ۽ اسرائيل جي بادشاهہ ويس بدلايو ۽ پوءِ جنگ تي ويو.

³¹ هاڻي ارام جي بادشاهہ پنهنجن رٿن جي ٻٽيهن سردارن کي حڪم ڏيئي چيو تہ نہ ننڍن سان وڙهجو نہ وڏن سان، رڳو اسرائيل جي بادشاهہ سان وڙهجو.

³² ۽ هيئن ٿيو تہ جڏهن رٿن جي سردارن يهوسفط کي ڏٺو، تڏهن هنن چيو تہ يقيناً اهو اسرائيل جو بادشاهہ آهي؛ ۽ هو انهيءَ سان وڙهڻ لاءِ پاسي تي لڙيا: ۽ يهوسفط هڪل ڪئي.

³³ ۽ هيئن ٿيو تہ جڏهن رٿن جي سردارن ڏٺو تہ اهو اسرائيل جو بادشاهہ نہ آهي تڏهن هن جي پٺيان پوڻ جي بدران پٺتي موٽيا.

³⁴ ۽ اوچتو هڪڙي ماڻهوءَ پنهنجي ڪمان ڪشي اسرائيل جي بادشاهہ کي زرهہ جي سنڌن جي وچ ۾ تير هنيو: جنهن تي هن پنهنجي رٿ هڪلڻ واري کي چيو تہ پنهنجو رٿ لشڪر مان ڪڍي ٻاهر ڪر؛ ڇالاءِ جو آءٌ زخمي ٿي پيو آهيان.

³⁵ ۽ انهيءَ ڏينهن جنگ سخت ٿيڻ لڳي: ۽ بادشاهہ کي ارامين جي سامهون پنهنجيءَ رٿ تي اُٿاري ويهاريائون ۽ شام جو هو مري ويو: ۽ سندس زخم مان رت وهي رٿ جي تري ۾ پيو.

³⁶ ۽ سج لهڻ ڌاري ساري لشڪر مان اها دانهن نڪتي تہ سڀڪو ماڻهو پنهنجي شهر ڏانهن ۽ سڀڪو ماڻهو پنهنجي ملڪ ڏانهن وڃي.

³⁷ انهيءَ طرح بادشاهہ مئو ۽ سامريہ ۾ کڄي آيو؛ ۽ هنن بادشاهہ کي سامريہ ۾ دفن ڪيو.

³⁸ ۽ سامريہ جي ڍنڍ وٽ هنن رٿ ڌوتو (ڪسبياڻيون اُتي ئي وهنجنديون هيون؛) ۽ ڪتن اچي هن جو رت چٽيو، جيئن ڪ خداوند پنهنجي ڪلام ۾ فرمايو هو.

³⁹ هاڻي اخي آب جا باقي ٻيا ڪم ۽ ٻيو جيڪي هن ڪيو، ۽ عاج جو گهر، جو هن جوڙايو، ۽ سڀ شهر، جي هن اڏايا، اهي سڀ اسرائيل جي بادشاهن جي تواريخ جي ڪتاب ۾ لکيل نہ آهن ڇا؟

⁴⁰ نيٺ اخي آب پنهنجي ابن ڏاڏن سان وڃي سُتو؛ ۽ سندس پٽ اخزياہ سندس جاءِ تي بادشاهہ ٿيو.

⁴¹ ۽ اسرائيل جي بادشاهہ اخي آب جي چوٿين سال ۾، يهوسفط بن آسا يهوداہ ۾ بادشاهي ڪرڻ شروع ڪئي.

⁴² جڏهن يهوسفط بادشاهي ڪرڻ لڳو تڏهن هو پنجٽيهن ورهين جو هو؛ ۽ هن يروشلم ۾ پنجويهہ ورهيہ بادشاهي ڪئي. ۽ هن جي ماءُ جو نالو عزوبہ هو جا سلحيءَ جي ڌيءَ هئي.

⁴³ ۽ هو پنهنجي پيءُ آسا جي سڀني رستن تي هليو؛ هو انهيءَ کان ڪنهن بہ پاسي نہ ڦريو، ۽ جيڪي خداوند جي نظر ۾ چڱو هو سو ڪيائين: انهيءَ هوندي بہ مٿانهيون جايون ڪيرايون نہ ويون؛ ۽ ماڻهو اڃا بہ انهن مٿانهين جاين تي قربانيون ذبح ڪندا هئا ۽ لوبان ساڙيندا هئا.

⁴⁴ ۽ يهوسفط اسرائيل جي بادشاهہ سان صلح ڪيو.

⁴⁵ هاڻي يهوسفط جا باقي ٻيا ڪم، ۽ جيڪا بهادري هن ڏيکاري ۽ جهڙيءَ طرح هن جنگيون ڪيون، سي سڀ يهوداہ جي بادشاهن جي تواريخ جي ڪتاب ۾ لکيل نہ آهن ڇا؟

⁴⁶ جيڪي لونڊي باز ماڻهو بچيا هئا، جي سندس پيءُ آسا جي ڏينهن ۾ رهجي ويا هئا، سي هن ملڪ مان ڪڍي ڇڏيا.

⁴⁷ ۽ ادوم ۾ ڪوبہ بادشاهہ ڪونہ هو: هڪڙو نائب بادشاهي ڪندو هو.

⁴⁸ يهوسفط ترسيس جا جهاز سون آڻڻ لاءِ اوفير ڏانهن موڪليا: پر هو نہ ويا؛ ڇالاءِ جو جهاز عصيون جابر ۾ ڀڄي پيا.

⁴⁹ تڏهن اخزياہ بن اخي آب يهوسفط کي چيو تہ منهنجا نوڪر تنهنجن نوڪرن سان گڏ جهازن ۾ وڃن. پر يهوسفط ائين ڪرڻ نہ گهريو.

⁵⁰ ۽ يهوسفط پنهنجي ابن ڏاڏن سان وڃي سُتو، ۽ پنهنجي پيءُ دائود جي شهر ۾، پنهنجي ابن ڏاڏن سان گڏ دفن ڪيو ويو: ۽ سندس پٽ يهورام سندس جاءِ تي بادشاهہ ٿيو.

⁵¹ اخزياہ بن اخي آب، يهوداہ جي بادشاهہ يهوسفط جي سترهين ورهيہ ۾ سامريہ ۾ اسرائيل تي بادشاهي ڪرڻ لڳو، ۽ هن اسرائيل تي ٻہ ورهيہ بادشاهي ڪئي.

⁵² ۽ هن خداوند جي نظر ۾ بڇڙائي ڪئي، ۽ هو پنهنجي پيءُ جي رستي تي، ۽ پنهنجي ماءُ جي رستي تي، ۽ يربعام بن نباط جي رستي تي هليو، جنهنڪري هن اسرائيل کان گناهہ ڪرايا.

⁵³ ۽ هن بعل جي عبادت ڪئي ۽ انهيءَ کي سجدو ڪيائين، ۽ پنهنجي پيءُ جي سڀني ڪمن وانگر خداوند اسرائيل جي خدا کي ڪاوڙايائين.