1.بادشاهَہ 1 - Sindhi Bible

¹ هاڻي دائود بادشاهہ ٻڍو ۽ عمر رسيدہ ٿيو؛ ۽ هنن ڪپڙن سان گهڻو ئي ڍڪيس، پر هن ۾ گرمي پيدا نہ ٿي.

² تنهنڪري نوڪرن چيس تہ اسان جي ڌڻيءَ بادشاهہ جي لاءِ ڪا ڪنواري ڇوڪري ڳولي هٿ ڪجي: ۽ اُها بادشاهہ جي اڳيان بيٺي رهي، ۽ سندس سنڀال ڪري؛ ۽ اُها تو وٽ سمهي تہ اسان جي ڌڻيءَ بادشاهہ کي گرمي پهچي.

³ تڏهن هنن اسرائيل جي سڀني سرحدن ۾ هڪڙي خوبصورت ڇوڪري ڳولي، ۽ شونميت ابي شاگ لڌائون، جا وٺي بادشاهہ وٽ آندائون.

⁴ اُها ڇوڪري نهايت حسين هئي؛ ۽ اُها بادشاهہ جي سنڀال لهڻ ۽ خدمت چاڪري ڪرڻ لڳي؛ پر بادشاهہ ساڻس صحبت نہ ڪئي.

⁵ تڏهن ادونياہ بن حجيت، وڏائيءَ جو دم هڻي چوڻ لڳو تہ آءٌ بادشاهہ ٿيندس: ۽ هن پنهنجي لاءِ گاڏيون ۽ گهوڙي سوار تيار ڪيا، ۽ پنجاهہ ماڻهو بہ، انهيءَ لاءِ تہ سندس اڳيان ڊوڙي هلن.

⁶ ۽ هن جي پيءُ ڪڏهن بہ هن کي ڪجهہ چئي رنجيدو نہ ڪيو تہ ڇو هن ائين ڪيو آهي؟ ۽ هو تمام خوبصورت ماڻهو بہ هو؛ ۽ هو ابي سلوم کان ڄائو هو.

⁷ هن يوآب بن ضروياہ، ۽ ابياتر ڪاهن سان صلاح مصلحت ڪئي: ۽ هو ادونياہ جي پٺيان لڳي سندس مدد ڪرڻ لڳا.

⁸ پر صدوق ڪاهن، ۽ بناياہ بن يهويدع، ۽ ناتن نبي، ۽ سمعي، ۽ ريعي، ۽ جيڪي دائود جا بهادر مرد هئا، سي ادونياہ سان شامل نہ ٿيا.

⁹ ۽ ادونياہ زحلت جو پٿر، جو عين راجل جي ڀرسان آهي، تنهن وٽ رڍون ۽ ڏاند ۽ پاليل پهرو ذبح ڪيا؛ ۽ هن پنهنجن سڀني ڀائرن، يعني بادشاهہ جي پٽن کي، ۽ سڀني يهوداہ جي ماڻهن، ۽ بادشاهہ جي نوڪرن کي دعوت ڏيئي سڏيو:

¹⁰ پر ناتن نبيءَ، ۽ بناياہ، ۽ بهادر مردن، ۽ پنهنجي ڀاءُ سليمان کي هن ڪين سڏيو.

¹¹ تڏهن ناتن سليمان جي ماءُ بت سبع کي چيو، تہ تو نہ ٻڌو آهي ڇا تہ ادونياہ بن حجيت بادشاهي پيو ڪري، ۽ اسان جي ڌڻيءَ دائود کي انهيءَ جي خبر ئي ڪانهي؟

¹² تنهنڪري آءٌ منٿ ٿو ڪريان تہ اچ تہ توکي صلاح ڏيان تہ تون پنهنجي، ۽ پنهنجي پٽ سليمان جي بہ حياتي بچائين.

¹³ تون بادشاهہ دائود وٽ وڃ، ۽ چئينس تہ اي منهنجا ڌڻي بادشاهہ، تو پنهنجي ٻانهيءَ سان قسم کڻي نہ چيو هو ڇا تہ تنهنجو پٽ سليمان ضرور مون کان پوءِ بادشاهي ڪندو، ۽ منهنجي تخت تي ويهندو؟ تڏهن ادونياہ ڇو ٿو بادشاهي ڪري؟

¹⁴ ڏس، جيسين تون بادشاهہ سان بيٺي ڳالهائيندينءَ تيسين آءٌ بہ تنهنجي پٺيان ايندس، ۽ تنهنجي ڳالهہ کي پڪو ڪندس.

¹⁵ پوءِ بت سبع بادشاهہ وٽ ڪوٺيءَ ۾ ويئي: ۽ بادشاهہ تمام ڪراڙو هو؛ ۽ شونميت ابي شاگ بادشاهہ جي خدمت چاڪري پئي ڪئي.

¹⁶ ۽ بت سبع ڪنڌ جهڪائي بادشاهہ کي تعظيم ڏني؛ ۽ بادشاهہ چيو تہ ڇا ٿي گهرين؟

¹⁷ تڏهن هن چيس تہ اي منهنجا سائين، تو پنهنجي ٻانهيءَ سان خداوند پنهنجي خدا جو قسم کنيو هو، ۽ چيو هوءِ تہ مون کان پوءِ تنهنجو پٽ سليمان ضرور بادشاهي ڪندو، ۽ منهنجي تخت تي ويهندو.

¹⁸ ۽ هاڻي ڏس، ادونياہ بادشاهي پيو ڪري؛ ۽ منهنجا سائين بادشاهہ، توکي انهيءَ جي ڪابہ خبر ڪانهي:

¹⁹ ۽ هن ڏاند ۽ پاليل پهرو، ۽ گهڻيئي رڍون ذبح ڪيون آهن، ۽ بادشاهہ جي سڀني پٽن کي، ۽ ابياتر ڪاهن، ۽ يوآب سپهہ سالار کي سڏيو اٿس: پر تنهنجي ٻانهي سليمان کي هن ڪين سڏيو آهي.

²⁰ ۽ اي منهنجا ڌڻي بادشاهہ، ساري اسرائيل قوم جون اکيون تو تي آهن، انهيءَ لاءِ تہ تون هنن کي ٻڌائين تہ منهنجي ڌڻي بادشاهہ کان پوءِ ڪير تخت تي ويهندو.

²¹ نہ تہ هيئن ٿيندو تہ جڏهن منهنجو ڌڻي بادشاهہ پنهنجن ابن ڏاڏن سان وڃي سمهندو، تڏهن آءٌ ۽ منهنجو پٽ سليمان ٻئي ڏوهاري شمار ٿينداسين.

²² ۽ ڏس، اڃا هن بادشاهہ سان پئي ڳالهايو تہ ناتن نبي اندر گهڙي آيو.

²³ ۽ هنن بادشاهہ کي چيو تہ ڏس، اِجهو ناتن نبي، ۽ جڏهن هو لنگهي بادشاهہ جي حضور ۾ آيو، تڏهن منهن زمين تي رکي بادشاهہ کي تعظيم ڏنائين.

²⁴ ۽ ناتن چيو تہ اي منهنجا ڌڻي بادشاهہ، تو ائين چيو آهي ڇا تہ مون کان پوءِ ادونياہ بادشاهي ڪري، ۽ منهنجي تخت تي ويهي؟

²⁵ ڇالاءِ جو هو اڄ هيٺ لهي ويو آهي، ۽ گهڻيئي ڏاند، ۽ پاليل پهرو، ۽ رڍون ڪُٺيون اٿس، ۽ بادشاهہ جي سڀني پٽن، ۽ لشڪر جي سردارن، ۽ ابياتر ڪاهن کي سڏيو اٿس: ۽ ڏس، هو سندس اڳيان کائين ۽ پيئن ٿا، ۽ چون ٿا تہ خدا شل بادشاهہ ادونياہ کي سلامت رکي.

²⁶ پر تنهنجي ٻانهي کي، يعني مون کي، ۽ صدوق ڪاهن، ۽ بناياہ بن يهويدع، ۽ تنهنجي ٻانهي سليمان کي هن نہ سڏيو آهي.

²⁷ اهو ڪم منهنجي ڌڻي بادشاهہ ڪيو آهي ڇا، ۽ تو پنهنجن ٻانهن کي نہ ٻڌايو آهي تہ کانئس پوءِ منهنجي ڌڻي بادشاهہ جي تخت تي ڪير ويهندو؟

²⁸ تڏهن بادشاهہ دائود ورندي ڏيئي چيو تہ بت سبع کي مون وٽ سڏيو، ۽ اُها بادشاهہ جي حضور ۾ آئي، ۽ اچي بادشاهہ جي اڳيان بيٺي.

²⁹ تڏهن بادشاهہ قسم کڻي چيو تہ خداوند جيئري جو قسم آهي، جنهن منهنجي روح کي سڀني مصيبتن کان بچايو آهي،

³⁰ تہ حقيقت ۾ جيئن مون خداوند اسرائيل جي خدا جو قسم کڻي چيو هو تہ ضرور تنهنجو پٽ سليمان مون کان پوءِ بادشاهي ڪندو، ۽ منهنجي بجاءِ تخت تي ويهندو؛ ائين اڄوڪي ڏينهن آءٌ ضرور ڪندس.

³¹ تڏهن بت سبع منهن زمين تي جهڪائي بادشاهہ کي تعظيم ڏيئي چيو تہ شل منهنجو ڌڻي بادشاهہ دائود سدائين جيئرو رهي.

³² ۽ بادشاهہ دائود چيو تہ صدوق ڪاهن، ۽ ناتن نبي، ۽ بنياہ بن يهويدع کي مون وٽ سڏي اچو. ۽ اُهي بادشاهہ جي حضور ۾ آيا.

³³ ۽ بادشاهہ انهن کي چيو تہ اوهين پنهنجي ڌڻيءَ جا نوڪر پاڻ سان وٺي وڃو، ۽ منهنجي پٽ سليمان کي، خود منهنجي خچر تي چاڙهي جيحون ڏي لاهي وٺي اچو:

³⁴ ۽ صدوق ڪاهن ۽ ناتن نبي هن کي اُتي مسح ڪري اسرائيل جي مٿان بادشاهہ ڪن: پوءِ اوهين قرناءِ وڄائي چئجو تہ خدا شل بادشاهہ سليمان کي سلامت رکي.

³⁵ تنهن کان پوءِ اوهين هن جي پٺيان اچجو، ۽ هو اچي تخت تي ويهي؛ ڇالاءِ جو هو منهنجي جاءِ تي بادشاهہ ٿيندو: ۽ مون هن کي اسرائيل، ۽ يهوداہ تي بادشاهہ مقرر ڪيو آهي.

³⁶ ۽ بناياہ بن يهويدع بادشاهہ کي ورندي ڏيئي چيو تہ آمين: خداوند، منهنجي ڌڻي بادشاهہ جو خدا، بہ ائين ئي چئي.

³⁷ جيئن ڪ خداوند منهنجي ڌڻي بادشاهہ سان رهيو آهي، تيئن هو شل سليمان سان رهي، ۽ هن جي تخت کي منهنجي ڌڻي دائود بادشاهہ جي تخت کان بہ وڏو ڪري.

³⁸ تنهنڪري صدوق ڪاهن، ۽ ناتن نبي، ۽ بناياہ بن يهويدع، ۽ ڪريتي ۽ فليتي لهي ويا، ۽ سليمان کي بادشاهہ دائود جي خچر تي چاڙهي جيحون ۾ وٺي آيا.

³⁹ ۽ صدوق ڪاهن تنبوءَ مان تيل جو سڱ کڻي سليمان کي مسح ڪيو. پوءِ هنن قرناءِ وڄائي؛ ۽ سڀني ماڻهن چيو تہ شل خدا بادشاهہ سليمان کي سلامت رکي.

⁴⁰ ۽ سڀيئي ماڻهو سندس پٺيان لڳي آيا، ۽ ماڻهن توتاريون وڄايون، ۽ ڏاڍيون خوشيون ڪيون، اهڙيون جو انهن جي آواز سان زمين ٿي ڦاٽي.

⁴¹ ۽ ادونياہ، ۽ جيڪي مهمان ساڻس هئا، تن سڀني جڏهن کائي بس ڪئي، تڏهن اُهو آواز ٻڌائون. ۽ جڏهن يوآب قرناءِ جو آواز ٻڌو تڏهن چوڻ لڳو تہ شهر ۾ هي گوڙ شور ڇالاءِ ٻڌڻ ۾ ٿو اچي؟

⁴² اڃا هن ايترو ڳالهايو تہ ڏسي تہ يونتن بن ابياتر ڪاهن اچي نڪتو: ۽ ادونياہ چيس تہ لنگهي اچ؛ ڇالاءِ جو تون لائق ماڻهو آهين، ۽ خوشخبري ٿو آڻين.

⁴³ تڏهن يونتن ورندي ڏيئي ادونياہ کي چيو تہ اسان جي ڌڻيءَ بادشاهہ دائود حقيقت ۾ سليمان کي بادشاهہ ڪيو آهي:

⁴⁴ ۽ بادشاهہ انهيءَ سان صدوق ڪاهن، ۽ ناتن نبي، ۽ بناياہ بن يهويدع، ۽ ڪريتي ۽ فليتي موڪليا آهن؛ ۽ انهن هن کي بادشاهہ جي خچر تي چاڙهيو آهي:

⁴⁵ ۽ صدوق ڪاهن، ۽ ناتن نبيءَ هن کي جيحون ۾ بادشاهہ مسح ڪيو آهي: ۽ اُتان هو خوشيون ڪندا آيا آهن. جنهنڪري شهر ۾ هل مچي ويو آهي. هي گوڙ جو ٻڌو اٿوَ سو اُهو آهي.

⁴⁶ ۽ سليمان بادشاهيءَ جي تخت تي بہ ويٺو آهي.

⁴⁷ ۽ تنهن کان سواءِ بادشاهہ جا نوڪر اسان جي ڌڻيءَ بادشاهہ دائود کي دعا ڪرڻ آيا، ۽ چوڻ لڳا تہ شل تنهنجو خدا سليمان جو نالو تنهنجي نالي کان وڌائي، ۽ هن جو تخت تنهنجي تخت کان وڏو ڪري: ۽ بادشاهہ پاڻ کي هنڌ تي جهڪايو.

⁴⁸ ۽ بادشاهہ هيئن بہ چيو تہ شل خداوند اسرائيل جو خدا برڪت وارو هجي، جنهن اڄوڪي ڏينهن منهنجي تخت تي ويهڻ لاءِ ڪو ڏنو آهي، ۽ اُهو منهنجين اکين ڏٺو آهي.

⁴⁹ ۽ ادونياہ جا سڀ مهمان ڊڄي ويا، ۽ اُٿيا ۽ سڀڪو پنهنجو پنهنجو رستو وٺي هليو ويو.

⁵⁰ ۽ ادونياہ کي سليمان جو ڊپ ٿيو؛ ۽ هن اُٿي وڃي قربانگاهہ جي سڱن کي جهليو.

⁵¹ ۽ سليمان کي ٻڌايائون تہ ڏس، ادونياہ سليمان بادشاهہ کان ڊڄي ٿو: ڇالاءِ جو هو قربانگاهہ جا سڱ جهلي پيو چوي تہ اڄ سليمان بادشاهہ مون کي قسم کڻي چوي تہ هو پنهنجي ٻانهي کي ترار سان قتل نہ ڪندو.

⁵² تڏهن سليمان چيو تہ جيڪڏهن هو لائق ماڻهو ٿي هلندو تہ هن جو هڪڙو وار بہ زمين تي نہ ڪرندو: پر جي هن ۾ ڪا شرارت لڀندي تہ هو مرندو.

⁵³ پوءِ سليمان هن کي گهرايو، ۽ ماڻهو هن کي قربانگاهہ کان وٺي آيا. ۽ هن اچي سليمان بادشاهہ کي تعظيم ڏني، ۽ سليمان چيس تہ تون پنهنجي گهر هليو وڃ.