Salm 7 - Sailm Dhaibhidh 1694 (Seanadh Earra-ghàidheal)

¹ O Dhia mo Thighearn', earbam riot: orm furtigh agus fóir, Is ſaor me fós o dhibhargadh luchd leanmhuin orm an dtóir.

² Deagal mar ní an leomhan trèun gu rèbar manam leis: Ag déanamh liodairt dheth gu mion, gun neach dam fhuaſgladh as.

³ Jehobha Dhè, ma rinn me ſo; ma tà lochd ar mo làimh:

⁴ Ma dhíocas olc do nfhear do bhí an ſíthchaint dhamh, 's an daimh; (Ni hamhluidh ſin, acht rinn me 'nti a theaſairgin gu blá Do bhí gun adhbhar is gun chúis na námhaid dhamh gach lá.)

⁵ Leanadh an námhaid manam féin, glacadh ſe é, 'ſgu lár Saltradh mo bheatha, leagadh fós monoir ſan 'dus le táir.

⁶ 'Eirigh, a tfeirg, tog ſuas thu féin, fà chorrigh meaſcar thréin: Is chum na breith a dórduigh tú moſgail fam chúis a Dhé.

⁷ Mar ſin ni coimhthionol an tſluaidh do chuartughadh gun cháird: Is uime ſin fá ngcúis, a Dhé pfill féin ar ionad árd.

⁸ Breith ar an phobul béiridh Dia: 'reir mionracais dèun breith, Do réir mo neamhchiont féin, a Dhé, gu teann cuir as mo leth.

⁹ Gu dtigeadh crioch ar olc na ndaoi, acht daingnigh daoine cóir: 'S fear ſgrúdigh croidh', is rannſigh ár, Dia comhthromach na glóir.

¹⁰ Sé Dia mo ſgia, ſé dhfurtaighas ar luchd an chroidhe cheart.

¹¹ Breithamh luchd córach Dia, gach là a mfeirg re luchd drochbheart.

¹² Ma ſe nach pillfionn ſé air ais, a chloidhamh liomhfar leis: Ar lagh a bhogh' do chuir gu teann gu caitheamh ullamh deas.

¹³ Fior acfuin agus inneal mairbh do dheaſigh ſè dhò fèin: A ſhoighde do luchd dimhargidh do ullmhuigh ſè gu trèun.

¹⁴ Fèuch, amhluidh iodhnadh mná re ſaot hair, mar ſin re holc atá, An taimhleas ſe bu torrchios dò, bréug rugadh leis gun ſtá.

¹⁵ Do chlaoich ſe ſlochd, is threachail è, thuit fein ſan díg do rinn.

¹⁶ Thig aimhleas a chlaigcean fein, is fhorneart ar a cheann.

¹⁷ Do réir a cheartais molaidh me, an Tighearn' ar gach am: Do dhainm Jehobha ſinnidh me, O ſé is àird' at' ann.