Salm 4 - Sailm Dhaibhidh 1694 (Seanadh Earra-ghàidheal)

¹ O thuſa Dhia ùd mionracais, èiſd riom tra èigham riot; 'Stu dhfuaſguil orm is me an teinn, fóir orm, is èiſd mo ſcread.

² Mo ghlóir ca fhad a chlann na ndaoin', chum náre chaochlaig heas ſibh? Ag tabhairt gráidh do dhíomhaoineas, is leanas brèagan ribh?

³ Biodh agaibh fios gur roghnuigh Dia dhò fein an duine naomhth': Tra ègham ris, do bheirionn ſé ſár èiſdachd do mo ghlaodh.

⁴ Biodh eagal oirbh, ſna déanaibh lochd: ler gcroidhe labhraibh fein Gu huaigneach air ar leabuidh, fos bibh toſtach mar an gcèdn'.

⁵ Deadh ìobairt thaitneach tugaibh uaibh don ionracas do ghná, 'S ar dóchas cuiribh ann an Dia, ag earbſa ris gach lá.

⁶ Ni maith cia nochdfas dùinn anois? ta mòran ac ag rádh: Acht dealradh glan do ghnùis, a Dhè, tog oirnne ſuas do ghnà.

⁷ 'S mò chuir tu dhaoibhnas ann mo chroidh', nó nuair is lìonmhuìr coirc, Nò, aca ſúd, is ſaidhbhre fion ag cinneachdin gun airc.

⁸ An ſithchaimh luighidh me faraon, is codlidh me le ſuain: Os tus' amhàin bheir dhamh, a Dhè, fuidh dhìdean, comhnuidh bhuan.